Sınır 60 vote. Sınır geçildiğinde yeni bölüm gelecek.
37.BÖLÜM
''Çok çabuk olduğunu düşünme. Seni çok uzun zamandır seviyorum. Artık bunu seninle dolu dolu yaşamak istiyorum. Lütfen sende zamanını kavga etmek için değil de beni sevmek için kullan.''
Hiçbir şey düşünemiyordum. Sinirim tamamen kaybolmuştu. Gerçekten neden bu kadar çabuk öfkeleniyordum ona? Aslında bu kadar sinirleneceğim bir şey yapmamıştı. Sadece benden önce davranıp anlatmıştı Turan'a. Bu da aslında sahiplenen bir erkeğin davranışıydı. Hala bana sımsıkı sarılmış vaziyette konuşmadan duruyordu. Bense ellerim iki yanda ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.
''Seni seviyorum.''
Bu söylediğinden sonra her şeyi boş verip kollarımı ona doladım. Verdiği his inanılmazdı. Sıcaklık, güven en önemlisi de huzur. Benim de ona sarılmamla kollarını daha da sıkılaştırdı. Daha fazla kendime engel olmadan başımı omuzuna koyarak gözlerimi kapattım. Şu an hiçbir şey duymuyor, görmüyordum. Sadece ve sadece onun kokusu ve nefes alışı vardı benim için.
Derin bir nefes aldım ve kendimi geri çekmek için bir hamle yaptım. Ama o buna izin vermedi. Kısık bir sesle,
''Beni affettiğini söyle,'' dedi.
Gülümsedim. O bunu görmese de üzülmüş olması beni kırdığını düşünmesi beni gerçekten önemsediğini gösteriyordu. Onu affetmemi gerektirecek kadar kızmadığımı bu sözlerinden sonra anlamıştım. Yine de hoşuma gitmişti,
"Affedilmeyi gerektirecek bir şey yapmadın. Benim tepkim fazlaydı.''
Kendini geri çekerek inanmaz gözlerle yüzüme baktı. Bir anda nefesini yüzümde hissetmek beni sersemletmişti.
"Sana kızgın değilim unutalım bu konuyu," diyerek ondan uzaklaşmayı denemiştim. Ama o buna izin vermeyerek tekrar sarıldı ve
"Bana her zaman güvenebilirsin. Söz veriyorum ölene kadar yanında olacağım."
✿ ✿✿✿
Bu sabah diğer sabahlardan daha aydınlık, daha sıcak ve daha mutluluk vericiydi. İçim içime sığmıyordu. Tabii ki bunun özel bir nedeni vardı. Bugün Alkın'la ilişkimizin birinci ayını dolduruyorduk. Akşam bana telefonda bugün için bana bir sürprizi olduğunu söylemişti. Çok merak ediyordum. Öğleden sonra buluşacak olmamıza rağmen ben heyecandan sabahın sekizinde uyanmıştım.
Yataktan çıkarak önce banyoya gittim ve yüzümü yıkadım. Bir aydır her gün yaptığım gibi yatağımın başındaki telefonumu elime alarak arkadaşımdan bir çağrı ya da mesaj gelmiş mi diye baktım. En son yaptığımız konuşmadan bu yana Turan'dan haber alamıyordum. Ne mesajlarıma ne de aramalarıma cevap vermiyordu. Hatta kuzenimi arayarak orada olup olmadığını bile sordum. Ama oraya gitmemiş kuzenimi arayarak her şey için özür dilemişti.
Ondan bu sabahta haber alamamak beni korkutmaya başlamıştı. Ya kendine bir şey yaptıysa? Hayır hayır bunu asla aklıma getirmemeliydim. Hemen telefonumdan numarasını bularak arama tuşuna bastım. Uzun süre çalmasına rağmen karşı taraftan bir cevap alamamıştım. Şirkete de gitmiyordu. İşleri yardımcısına aktarmış gerekli talimatları verdikten sonra beni arayarak bilgilendirmesini söylemiş.
Oğuz Bey'in beni arayarak Turan'ın süresiz bir şekilde şirketten ayrıldığını söylediği gün hayatımın ortasına dibi olmayan bir boşluk açılmış gibi hissettim. Yoksa dediği gibi cevabıma göre hayatımdan çıkmış mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PARÇA AŞK
Romance"Sana tek bir şey söyleyeceğim," dedi lafımı bölerek. Ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. "Eğer Turan ile buluşmaya gidersen, bu ilişki tamamen biter." Şok içinde ona bakakaldım. Neden bu kadar abarttığını bilmiyordum. Neden altı üstü en yakın...
