47.BÖLÜM

6.5K 267 38
                                    

47.BÖLÜM


"Ama neden sen varken gelmek istemeyecekmiş? Bunu anlamadım."

Sorum üzerine ablamın yüzünde oluşan gerginlik Alkın'la birbirimize bakmamıza neden olmuştu. Sanırım o da bu sorunun cevabını merak ettiği için bir cevap bulmak adına bakmıştı bana. Oysaki ben de neden böyle dediğini bilmiyorum.

Tekrarladım sorumu:

"Neden sen varsın diye gelmediğini düşünüyorsun abla?"

Gergin bir gülümsemenin ardından,

"Bu kadar zamandır ne onu ne de seni aramadığım için bana kızgın olduğunu düşündüm. O yüzden öyle söyledim," dedi.

Çok inandırıcı gelmese de başımı anlamış gibi salladım. Alkın'a baktığımda orta da garip bir şeyler olduğunu fark ettiği belli oluyordu ama yorum yapmadı.

"İstersen sizi eve bırakayım ya da birlikte çıkalım yemeğe aşkım ne dersin?"

Keyfim kaçmıştı ama ikisine de belli etmek istemiyordum. Emin olduğum tek şey ise ortada garip bir şeyler olduğuydu. Turan'ın ablamın gelişine ilgisiz kalması ve onun görmemek için bahaneler bulması bana çok garip geliyordu. Neler oluyordu hiç fikrim yoktu ama öğrenmeye niyetim vardı. Alkın'a dönerek,

"Ablam nasıl istiyorsa öyle olsun."

Bunu söylerken biryandan da cevap vermesi için ona bakıyordum. Birkaç saniye bekledikten sonra dayanamayarak telefonumu cebimden tekrar çıkardım ve ikisine de bir açıklama yapmadan biraz uzaklaştım. Aklımda arkadaşımı arayarak hesap sormak vardı. Numarasını hızlıca çevirdikten sonra birkaç çalışın ardından sesini duydum.

"Efendim, ay parçam? Söyle."

Sesi az öncesine göre daha sakindi. Ve bana bu şekilde seslenmesi sinirimi tamamen yatıştırmamış olsa da biraz azaltmıştı.

"Neden gelmiyorsun sorun ne?"

Direkt sorduğum için bir süre ne cevap vereceğini bilmeden sessiz ce kaldı hattın diğer ucunda. Benim duyacağım kadar derin bir nefes aldıktan sonra kısık ve bıkkın bir tonla,

"Aydan gerçekten gelemem çok yoğunum başka bir şey yok," dedi.

"Turan."

Adını söyledikten sonra söyleyeceklerimi şöyle bir kafamdan geçirdim ve devam ettim,

"Gerçekten bir sorun yok mu? Sen hiç böyle davranmazdın. Ablam geliyor ve ben senin koşarak gelmeni beklerken sen türlü bahaneler buluyorsun."

"Aydan daha sonra konuşabilir miyiz gerçekten işim var," dediğinde ses tonundan uzatmak istemediği çok belli oluyordu.

"O zaman biz üçümüz gidiyoruz yemeğe daha sonra bunun tartışmasını yaşamak istemiyorum seninle. Alkın seninle yemeğe gitmeyi kabul edebiliyorken sen neden problem yapıyorsun anlamadım."

Bu son cümlemin ardından Turan'dan hiç beklemediğim bir tepki geldi.

"Sorun Alkın değil yeter artık uzatma. Nereye kimle istersen git ama beni rahat bırak."

Yüzüme kapanan telefonun ardından şok olmuş halde elimdeki ekrana bakakalmıştım. Ne demek istemişti? Sorun Alkın değil se Aycan mıydı? Ama neden? Ne olmuştu aralarında? Ben tüm bunları düşünürken omuzuma dokunan elle olduğum yerde sıçradım.

BİR PARÇA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin