BİR PARÇA AŞK

69.BÖLÜM

69.BÖLÜM

Aynı anda Aycan karşı taraftan bağırdı:

"Sakın benimle konuştuğunu söyleme, Aydan. Kendi iyiliğin için. Yarın muhakkak gel."

Kapanan telefona öylece bakakalmıştım. Dedikleri tamamen anlamsız ve kafa karıştırıcıydı. Şaşkınlık içinde bana tekrar seslenen Alkın'a döndüm.

"Aşkım, bir sorun mu var? Kiminle konuşuyorsun?"

Aycan'ın son söyledikleri aklıma gelince derin bir nefes alarak yüzüme zoraki de olsa bir gülümseme yerleştirerek ona cevap verdim,

"Turan aradı canım. Ne zaman balayına gideceğimizi sordu. Gitmeden görüşmek istiyor."

"Sen ne dedin peki?"

"Ne diyebilirim tabii gitmeden anneme uğrayacağımızı onu da o arada göreceğimi söyledim. Sakıncası yoktur umarım?"

"Ne sakıncası olabilir ki. O senin ağabeyin elbette görüşeceksin. Birden kapatınca garip geldi," dedi.

Anlamamasını umut ederek sözlerine karşılık verdim,

"Tam kapatmak üzere iken geldin sen. Sahi bu saatte neden geldin? Bir sorun yok değil mi?"

"Yok canım herhangi bir sorun yok. Birkaç dosya var almam gereken sabah erken gidince unutmuşum."

"Neden kendin geldin? Yardımcını yollasaydın," dedim hala az önce yaşadıklarımın gerginliğini üzerimden atamamış halde.

"Seni görme şansını elde etmişken kaçırır mıyım? Belki de bahane yaratmışımdır."

Sözlerinin ardından yanıma geldi ve elini belime koyarak beni kendine çekerek uzun bir öpücük verdi.

"Özledim."

"Bende aşkım," dedim aynı özlemle karşılık verirken.

Dosyalarını alarak tekrar şirkete döndükten sonra bende Aycan'ın telefonda söylediklerini düşünmeye başladım. Ne demek istemişti? Yine neyin peşindeydi? Aklımda cevaplanması gereken bir sürü soru oluşmuştu. Tüm bunları düşünürken telefonuma gelen mesaj bütün dikkatimi dağıttı.

Aycan buluşmak istediği yerin adresini ve saatini atmıştı mesaj olarak. Mesajı okuduktan sonra silmek için hamle yaptım fakat içimdeki merak buna engel oldu. Şu an kendimle büyük bir çatışma yaşıyordum. Bir tarafım gitmem gerektiğini anlatacaklarını dinlememi, diğer tarafım ise yine huzurumu kaçıracak bir şeyler olduğunu asla buluşmamam gerektiğini söylüyordu.

Kararsızlık içinde geçen bir saatin ardından daha fazla kendime engel olamayarak Turan'ı aramaya karar verdim. Onu aramalı ve ona Aycan'ın aradığında söylediklerini anlatmalıydım. En azından bana yol gösterir hata yapmamı engellerdi. Alkın'a söylemek isterdim fakat Aycan'ın kesinlikle ona söylemememi tembihlemesi beni düşündürdü.

Elime aldığım telefondan Turan'ın numarasını çevirerek cevap vermesini beklemeye başladım. Uzun uzun çaldıktan sonra karşıdan cevap gelmeyince kapatmak zorunda kaldım.

Aradan geçen bir saatin sonunda çalan telefonumun ekranında Turan'ın adını görmek beni fazlasıyla mutlu etmişti. Heyecanla aramayı cevapladım:

"Turan."

"Neden heyecanlısın? Bir şey mi oldu Aydan?"

Yine benim için endişelenmişti. Aklına direk bana bir şey olup olmadığı gelmişti. Bense onun ne düşüneceğini aklıma dahi getirmemiştim. İlgisi beni gülümsetmişti bu endişe arasında da olsa.