68.BÖLÜM
Ardından teyzem, kuzenim, Turan ve arkadaşlarımız. Ağlamamak için kendimi sıkarken elimden tutan Alkın beni arabamıza bindirdi. Arkamızdan bakan sevdiklerimizden ayrılarak evimize doğru yola çıktık.
İkimizde ne konuşacağımızı bilemez halde yola bakıyorduk. Konuşmak istiyor ama konuya nasıl gireceğim ve ne hakkında konuşacağım konusunda bir fikrim yoktu. Bir süre daha onu seyrettim. Yola bakmasına rağmen dalgındı.
"Aşkım."
Sesimi duyduğuna bile emin olamadım. Yüzünde herhangi bir ifade oluşmadı. Tekrar seslendim ama bu defa sesimi biraz daha yüksek tonda kullanarak.
"Alkın."
Hızla başını bana çevirdi ve aynı anda tekrar yola tekrar döndü.
"Söyle, güzelim."
"Dalgınsın."
"Yok, hayır. Dalgın değilim bunu da nereden çıkardın?"
Israr etmek istemedim. Sözlerimi soru olarak değiştirdim yeniden konuşmaya başladığımda.
"Ne düşünüyorsun peki?"
Kaşlarını kaldırdı. Ne düşündüğünü kendi de bilmiyor gibiydi.
"Ben..." dedi ve durdu.
Bir süre bekledim cümlesini tamamlaması için.
"Ben hem mutlu hem üzgünüm."
"Üzgün mü?" Şaşkınlığımı gizleyemeden öylesine çıkmıştı ağzımdan bu kelime.
Bende gergindim ama onda sanki daha farklı bir hal vardı.
"Mutlu olmanı anlıyorum ama neden üzgünsün?"
Derin derin iç çekti. Yüzüne saklayamadığı bir gölge hakim oldu o anda. Beni rahatsız etmiş olmasına rağmen yine de öğrenmek istiyordum bunun sebebini.
"Söylemeyecek misin?" dedim tekrar konuşmasını sağlamak adına.
"Annem."
Duraksadı. O an utandım. Hiç annesini sormamıştım ya da annesinin olmamasına içerleyeceği aklıma gelmemişti. Bir de üzerine kendi anneme sarılarak hıçkırıklarla ağlamıştım mutluluğumu paylaşmak için yanımda olduğu ve sağlıklı olduğu halde.
"Annemin de yanımda olmasını isterdim. Bu hayatımızda bir kere yaşayabileceğimiz bir şey ve ben bunu onunla paylaşamadım."
Gözlerim dolmuş halde bakışlarımı ondan ayırmadan dinliyordum.
"Yanlış anlama aşkım. Mutsuz olduğumdan değil ama yanımda ailemden hiç kimse olmaması biraz kötü hissetmeme neden oldu. Heyecanımı mutluluğumu bende ailemle yaşamak paylaşmak isterdim."
Başımı, camdan dışarı bakacak şekilde çevirdim. Nasıl onun ne hissettiğini görememiş anlamamıştım. Gözlerimden akan yaşları ona belli etmeden simeye çalışırken elimi tutan eliyle irkildim. Bakışlarımı ona çevirdiğimde eşsiz gülümsemesi karşıladı beni.
"Seni seviyorum. Bu sadece bir anlık bir duyguydu. Lütfen bunu kafana takıp en mutlu günümüzü mahvetme. Tamam mı güzelim?"
Başımla söylediklerini onayladım. Bir süre daha gittikten sonra nihayet bundan sonraki hayatıma devam edeceğim eve gelmiştik. Alkın ve ben artık bu evde birlikte yaşayacaktık. Araba evin önüne yanaştığında evdeki yardımcılar kapıyı açmış yan yana dizilerek arabadan inip eve doğru gitmemizi bekliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PARÇA AŞK
Romance"Sana tek bir şey söyleyeceğim," dedi lafımı bölerek. Ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. "Eğer Turan ile buluşmaya gidersen, bu ilişki tamamen biter." Şok içinde ona bakakaldım. Neden bu kadar abarttığını bilmiyordum. Neden altı üstü en yakın...
