70.Bölüm
Ve Turan'a dönerek beklemediğim o lafı söyledi;
"Onu koru Turan. Kim ne derse desin asla bırakma onu. Bunu senden ben istiyorum. Kardeşimin hayatı tehlikede."
Duyduklarım iliklerime kadar ürpermemi sağlamıştı. Neredeyse bütün vücudum karıncalanmış, duyduklarımı idrak etmiş olmanın heyecanı ile titriyordum. Bacaklarım beni ayakta tutabilecek miydi bilmiyordum. Derin bir nefes alarak terlemiş avuçlarımı üzerime sildim. Panikli hareketlerimi bir kenara bırakarak düzgün bir şekilde yürümeye çalıştım ve restorandan çıktım. Turan'da Aycan'ın söylediklerine cevap vermeden sessizce beni takip etti.
Dışarı adım atar atmaz uzun zamandır nefessiz kalmış gibi ciğerlerimi havayla doldurdum. Ama bu bile kendime gelmeme yetmemişti. Ellerimi dizlerime koyarak eğildim ve hızlı hızlı nefes almaya devam ettim. Aycan'ın söyledikleri kafamda hiç durmadan yankılanıyordu.
"Kardeşimin hayatı tehlikede."
Sürekli aynı şey. Nasıl bir tehlike içinde olabilirdim ki? Alkın benim kocam, sevdiğim adamdı. Bana nasıl zarar verebilirdi. Olduğum yerde doğrulduktan sonra son defa derin bir nefes daha aldım ve Turan'a dönerek,
"Hadi artık gidelim," dedim.
O ana kadar hiç konuşmadan yanımda duran arkadaşım iyi olup olmadığımı anlamak için yüzüme bakıyordu. Ona gülümsemek istedim ama bunu yapacak gücüm kalmamıştı. Ablam söyledikleri ile beni tamamen yerle bir etmişti. Yine her zaman olduğu gibi beni en iyi anlayan kişi,
"Gidelim ay parçam," dediğinde o güven hissi geri gelmişti. İstemsizce gülümsedim.
"Sence ne yapmalıyım? Yani Alkın'a bundan bahsetmeli miyim?"
Yürürken biryandan da ona nasıl davranmam gerektiğini soruyordum. Düşündü.
"Hayır," dedi.
"Neden?"
Neden söylememem gerektiğini düşünüyordu? Bekledim. Şu an mantıklı bir sebebe ihtiyacım vardı Alkın'a her şeyi anlatmamak için. Eğer anlatırsam aramızda yanlış anlamalar olabilir, birbirimize kırılıp Aycan'ın oyununa gelebilirdik.
"Bilmiyorum Aydan ama içimden bir ses Aycan'ın söylediklerinde doğru olan bir şeyler var diyor. Bence bir süre Alkın'a bir şey deme. Bakalım Aycan'ı haklı çıkaracak bir şeyler olacak mı*"
Arkadaşımdan duyduklarım beni daha da şaşırtmıştı. O da Aycan'ın haklı olabileceğini düşünüyordu. Kafam karışmıştı.
"Turan sen Alkın'ın yanında gerçekten tehlikede olduğumu mu düşünüyorsun?" dedim.
"Tehlike demek ne kadar doğru bilmiyorum ama her zaman Alkın'ın bir şeyler gizlediğini düşündüm. Bunu senden de hiç saklamadım."
Evet gerçekten hep o çocukta bir şeyler var derdi.
"Ne yapmamı istiyorsun?"
"Bugün neler olduğunu anlatma. İzle ve gözle bakalım Aycan neden öyle demiş. Hiçbir şey de olmayabilir. Ama ya olursa? Beni en ufak bir şüphe de arayacaksın söz ver bana."
"Of bu ne saçmalık Turan," demeye fırsatım kalmadan daha sert bir tonda tekrarladı,
"Söz ver dedim sana."
"Tamam sinirlenme söz veriyorum."
Evin önüne geldiğimizde son kez tembihlerini yaptı ve içeri gelmesine yönelik yaptığım teklifimi reddederek arabasına binerek gözden kayboldu. İçeri girerek önce annemin odasına gidip hemşiresiyle konuştum ve bir süre annemin yanında vakit geçirdim. Daha sonra akşam yemeği hazırlıklarını kontrol ederek odama çıktım. Kocamın gelmesini beklerken Aycan'ın söylediklerini düşündüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PARÇA AŞK
Romance"Sana tek bir şey söyleyeceğim," dedi lafımı bölerek. Ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. "Eğer Turan ile buluşmaya gidersen, bu ilişki tamamen biter." Şok içinde ona bakakaldım. Neden bu kadar abarttığını bilmiyordum. Neden altı üstü en yakın...
