83 BÖLÜM

5.3K 177 34
                                    

83.BÖLÜM

Şu an hiçbir şeye tepki verecek durumda değildim. Hemşirenin koluma dokunmasıyla kendime gelerek muayene masasına uzandım.

Bebeğimi sağlıklı bir şekilde kollarıma alabilecek miydim?

Saatler sürmüş gibi gelen muayeneden sonra tekrar doktorun karşısına oturdum.

"Herhangi bir problem göremedim ama tabii durumunuz dolayısıyla birkaç test isteyeceğim sizden ve dediğim gibi doktorunuzla konuşmam gerek."

"Tamam testleri yaptırırım ama doktorumla konuşmanızı sağlayamam. Hastalıkla ilgili dosyaları ben size getiririm."

"Aydan hanım sanırım durumun ciddiyetinin henüz farkına varamadınız. Bire bir konuşmam gereken konular var. Ve dediğim gibi en kısa zamanda eşinizi de bekliyorum. Bu hamileliği hep birlikte kontrollü bir şekilde yürütmeye çalışacağız."

Daha fazla bu konuşmayı uzatmak istemediğim için "tamam" diyerek konuyu kapattım. Yapılması gereken testleri de öğrenerek hemşire yardımıyla gerekli işlemleri hallettim ve yeni randevu günüme kadar doktorun dediklerini yapmak üzere ayrıldım.

Eve geldiğimde zaten olmayan moralim daha da kötü hale gelmişti. Kendi doktorumu arayarak konu hakkında bilgilendirip dosyalarımı istemem gerekiyordu ama bunu yapacak gücü kendimde bulamıyordum. En iyisi bu gün için dinlenmek ve bunu yarın halletmekti.

Sabah yataktan kalkmak benim için işkence halini almıştı. Bulantı ve halsizlik. Zorda olsa kalkarak birkaç parça kahvaltılığı ağzıma tıkıştırdım. Her ne kadar bu bulantımı daha da arttırmış olsa da aç kalamazdım.

Biraz temiz hava almak için bahçeye çıktığımda çalan telefonum beni huzursuz etmişti. Ekrana baktığımda dün gittiğim hastanenin numarası görmek beni korkutmuş aynı zamanda da meraklandırmıştı. Hızlıca aramayı cevapladım. Karşı taraftaki ses,

"Aydan hanım siz misiniz?" dediğinde kalbim olduğundan daha hızlı atmaya başlamıştı bile.

Bir problem mi vardı? Neden ertesi gün ve bu saatte aranmıştım? Derin bir nefes alıp bıraktıktan sonra cevap verdim,

"Evet benim."

"Ben dün muayene için geldiğiniz hastaneden arıyorum. Doktor bey müsaitseniz sizinle konuşmak istiyor."

"Oraya mı gelmem gerekiyor yoksa telefonda mı konuşacağız?"

"Gelmenize gerek yok bağlıyorum doktor beyi," dedikten sonra bu defa doktorun sesi geldi karşıdan,

"Aydan Hanım, günaydın. Nasılsınız?"

Nasıl olduğumu çok iyi bildiği için sorusuna dürüstçe cevap verdim: "Kötü."

"Tahmin etmiştim. Size söyledim sizin durumunuz diğer hamile kadınlardan daha farklı. Mümkünse bugün hastalık geçmişiniz hakkında doktorunuzla konuşmalıyım.

"Doktor bey ben yalnız bir anne adayıyım. Eşim nerede olduğumu ve hamile olduğumu bilmiyor. Yerimin belli olmasından endişe ettiğim için sizi doktorum ile görüştürmüyorum, ama bugün bütün dosyalarımı isteyeceğim endişe etmeyin."

Bir anda şu an içinde bulunduğum durumu özetlemiştim. Kısa bir an süren sessizlikten sonra,

"Anladım sizi. Yani şu an yalnız yaşıyorsunuz? Doğru mu?" diye sordu.

BİR PARÇA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin