H. 56

512 27 1
                                    

Point of view Juliëtte Nora Grier

Ik kan niet slapen. Ik weet niet waarom. Ik lig maar in mijn bed rond te draaien. Slaaploze nachten die heb ik de laatste tijd wel meer. Ik maak me druk om iets. Alleen het enige probleem is dat ik niet weet waarover. Ik draai me om en het bed kraakt weer.  De meiden liggen denk ik al een uur of twee te slapen en ik nee hoor ik blijf wakker. Ik hoor gekraak van de vloer. Ik ga snel recht zitten. Ik stap het bed uit. Snel gris ik nog een vest van de stoel. Ik loop op mijn tenen naar de woonkamer. We hebben en soort huisje afgehuurd.  Er brandt licht. Langzaam loop ik ernaar toe. Ik zie een schim. Ik word nieuwsgierig. Ik loop iets sneller. Ik struikel over mijn eigen voeten. Ik val, maar ik vang mezelf op mijn handen. Ik kijk vooruit en zie voeten. Langzaam kijk ik omhoog. Hij strekt zijn hand uit. Ik pak zijn hand aan. Hij trekt me omhoog. 'kom jij ook niet slapen?' Vraagt Aaron. . 'Jap' zeg ik. Ik loop naar de koelkast en pak de fles met koud water eruit en vul een glas. Aaron doet het zelfde. Ik ga zitten op de kruk. Aaron hangt een beetje op het kookeiland. Ik ben ook niet moe. Aaron ziet er ook niet moe uit. Mijn drinken is bijna op. Die van Aaron zo te zien ook. Ik zucht diep. 'Ook niet moe?' vraagt Aaron. 'Ja' zucht ik. 'Zullen we anders even buiten een rondje wandelen ofzo?' vraagt Aaron. 'Is goed even mijn schoenen pakken' zeg ik. Aaron knikt. Ik had simpel een hemdje en een voetbalbroekje. Ik trek mijn vest iets dicht en trek mijn Adidas aan. Ik loop terug naar de woonkamer. Aaron staat daar al te wachten. Hij opent de deur we lopen de deur uit en sluiten de deur weer.

Onderweg praten we een beetje. We lopen richting het strand. Het strand is heel erg mooi in het donker. Je ziet dan de sterrenhemel heel erg mooi verschijnen. Na zo ongeveer 5 minuten lopen komen we bij het strandje aan. Het is echt prachtig. We gaan zitten op het bankje aan de rand van het strand waar het begint. We praten over van alles. 'Hoe gaat het tussen jou en Shawn?' vraag Aaron plots. 'Goed, hoe gaat het tussen Lauren en jou?' vraag ik. 'Goed' zegt hij simpel. We kijken elkaar aan we maken kort oogcontact. Ik kijk in de verte zie ik iemand lopen. Het is een mevrouw of een meisje ik weet het niet. Nadat ik even weggezakt ben wordt ik wakker uit mijn dagdroom. Ik draai mijn gezicht om. Ik voel de warme lippen van Aaron tegen mij aan komen. We schrikken en duwen elkaar weg. Ik sta op en ren weg. Ik hoor Aaron mijn naam nog een paar keer roepen. Ik krijg tranen in mijn ogen en begin te huilen. Ik wil niet terug naar het huisje. Ze gaan boos worden op mij. Ik heb mijn vriendje pijn gedaan en het allerergste mijn vriendin. Hoe ga ik dit ooit goed maken. Ik kan denk ik wel beter terug naar huis gaan. Het goed uitleggen n het eerlijk vertellen in plaats van dat ze er anders achter moeten komen. Ik was al in de buurt. Na twee minuten lopen ben ik aangekomen bij het huisje. Ik open de deur en zie iedereen op de bank zitten het is 6 uur. waarom zit iedereen hier?  Nash loopt naar mij terug en geeft mij een knuffel. 'We waren bezorgd om je. Lucy hoorde de deur om 4 uur dicht vallen en jullie waren nog niet terug' zegt hij. Ik knik. 'Waarom huil je?' vraagt Nash. 'Ik vertel het wel. Is Aaron terug?' vraag ik. Iedereen schudt zijn hoofd. 'Ik wil jullie iets vertellen. ik heb liever dat jullie het zo horen in plaats van het internet en roddels. Aaron en ik hebben gezoend' zeg ik terwijl ik harder begin te huilen

mefjaksdjg

686 wooorden


Viners to the endWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu