Κεφάλαιο 1

5.8K 354 23
                                    

Kylie

Η μουσική έπαιζε τόσο δυνατά που δεν μπορούσα να ακούσω τι έλεγε η φίλη μου.
" Λέω ότι πάω για λίγο έξω!" φώναξα μέσα στο αυτί της για να με ακούσει.
Ένευσε με το κεφάλι της και συνέχισε να χορεύει με τα παιδιά της παρέας μας.

Εγώ από την άλλη είχα πιεί ένα δύο ποτά και άρχισα να μην νιώθω τόσο καλά. Έτσι πήρα το παλτό μου και έβαλα τα δυνατά μου για να φτάσω στην πόρτα που θα με οδηγούσε έξω από το κλαμπ.

Καθώς προχωρούσα, σπρόχνωντας για να περάσω ένιωσα ένα καυτό χέρι να τυλίγετε στο μπράτσο μου σαν μέγκενι. Γύρισα το κεφάλι μου ενώ το χέρι με τράβηξε προς τα πίσω κάνοντας με να στραβοπατήσω.

" Κάιλι, σε θέλω. Συγνώμη για όλα. Θέλω να είμαστε και πάλι μαζί. " τρέκλιζε ο Μπέντλευ, που μόνο από την ανάσα του μπορούσα να καταλάβω πόσο πολύ είχε πιεί.

"Είσαι μεθυσμένος. Άσε με!" του φώναξα, τραβώντας το χέρι μου.
Έτρεξα προς την έξοδο ελπίζοντας να μην με ακολουθήσει.
Είχα πολύ καιρό να μιλήσω μαζί του, για την ακρίβεια από τότε που χωρήσαμε. Δεν ήθελα να τον ξαναδώ ποτέ μπροστά μου. Αυτό που είχε κάνει δεν θα του το συγχωρουσα ποτέ. Τα μάτια μου άρχισαν ήδη να υγραινονται, στην εικόνα της Φελισια και του Μπάντλευ να φιλιουνται μισογυμνοι στο πάρτι του. Θυμωμένη και ντροπιασμενη εσπρωξα την πόρτα και βγήκα έξω στον παγωμένο αέρα.

Το στενό σοκάκι που βρισκόμουν ήταν σχεδόν άδειο εκτός από μια μεθυσμένη -προφανώς - παρέα αρκετά μέτρα μακριά μου. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι και τόσο έξυπνο να βρίσκομαι μόνη μου εδώ πέρα αλλά δεν μπορούσα να ξανά μπω εκεί μέσα ενώ ήταν εκείνος εκεί. Κάθε φορά που τον έβλεπα ήταν σαν κάποιος να μου έχανε ενα μαχαίρι στην καρδιά και το τραβαγε ώστε να το βάλει ακομς πιο βαθιά μέσα μου.

Εδιωξα από την σκέψη μου εκείνον και έχωσα τα χέρια μου στις τσέπες του παλτού μου για να τα ζεστάνω και βρήκα μέσα ξεχασμένο, το κινητό μου. Όταν το άνοιξα εμφανίστηκε στην οθόνη μια καταιγίδα από κλήσεις και μηνύματα από την μητέρα μου. "Θα με σκοτώσει"σκέφτηκα δυνατά και πάτησα αμέσως το κουμπί της κλήσεις αλλά το σήμα ήταν πολύ χαμηλό.
Περπάτησα μέχρι τον κεντρικό δρόμο και την ξαναπηρα τηλέφωνο.

"Μαμά -Μ' ακούς ?" Το τηλέφωνο είχε μαυρίσει. Η μπαταρία με είχε προδώσει.Το έβαλα στην τσέπη μου και τύλιξα το παλτό μου γύρω από την μέση μου. 

Τα δόντια μου χτυπούσαν από το κρύο αλλά δεν ήθελα ακόμα να μπω μέσα, έτσι έκατσα με την πλάτη μου σε έναν τοίχο και ησέπνευσα, κοιτώντας τα λιγοστά αστέρια που υπήρχαν στον ουρανό αφού το νέφος της πόλης και τα έντονα φώτα τα εμπόδιζαν να εμφανιστούν.

Vampire brothersWhere stories live. Discover now