Vampire brothers

Κεφάλαιο 73

Κάσπιαν

Επιτέλους τα μαθήματα τελειωνανε. Δεν άντεχα και άλλη ώρα ακούγοντας πράγματα που ήδη είχα ακούσει ή διαβάσει.

Μπήκα στο τελευταίο μάθημα για σήμερα και προσπάθησα να βρω μια θέση όσο πιο απομονωμένη μπορούσα. Δεν άντεχα άλλο αυτούς τους μαλακες. Αυτός που είχε φτιάξει το πρόγραμμα φρόντισε, ο μαλακας να μην με βάλει ούτε σε έναν με την Καιλη. Άμα του σπάσω δύο τρία δόντια υποθέτω πως θα κάνει μια μικρή αλλαγή.

Άνοιξα το τετράδιο μου και άρχισα να μουτζουρώνω τυχαία και να κάνω παχιές μαύρες γραμμές, μέχρι να δεήσει να εμφανιστεί ο καθηγητής. Η Κάιλη τι να κάνει τώρα? Μάλλον θα κάθετε και θα γράφει προσεκτικά τις σημειώσεις της όπως πρόσεξα πως κάνει ,ανοίγοντας πριν φύγουμε τα βιβλία της. Ήξερα πως ήταν καλή μαθήτρια αλλά δεν περίμενα τόσο. Κρατάει σημειώσεις για τα πάντα!

" Ει αυτή είναι η θέση μου." ακούω μια σπαστική γυναικεία φωνή ακριβώς μπροστά μου. Σηκώνω το κεφάλι και βρίσκομαι αντιμέτωπος με ένα, προφανώς κακομαθημένο πλουσιοκοριτσο με κατάμαυρα μαλλιά, με το πουκάμισο ανοιχτό τόσο όσο να προκαλεί. Είναι όμορφη αλλά όχι του γούστου μου. Μασάει μια τσίχλα, δείχνοντας πως προσπαθεί να εκτονώσει κάπου τον εκνευρισμό της.

"Ωραία. Και τώρα είναι δικιά μου. Δίνε του." της λέω και σχεδόν ακούω την Κάιλη να μου φωνάζει για τους τρόπους μου. Το κορίτσι υποθέτω πως είναι βρικόλακας - και αρκετά χαζή ώστε να συνεχίσει να μου μιλάει αντί να τρέξει για την ζωή της.

" Πρέπει να είσαι καινούργιος δεν σε έχω ξαναδεί. "λέει κάνοντας μια φούσκα με την τσίχλα που μυρίζει από χιλιόμετρα φράουλα. Δεν λέω τίποτα και παρακαλάω από μέσα μου να φύγει. " Μάλιστα. Ξέρεις το βράδυ έχει το σχολείο πάρτι στο σπίτι της αδελφότητας. Μπορείς να έρθεις. " Τι? Σου γυάλισα? Δεν πρόκειται.

" Δεν πρόκειται να έρθω για αυτό εξαφανίσου. Βρες αλλού να κάτσεις." γαμώτο αυτή η γκόμενά με εκνεύρισε. Σκέφτομαι να μαζέψω τα πράγματα μου και να βρω μια άλλη θέση ώστε να φύγω από κοντά της αλλά δεν πρόκειται να της κάνω την χάρη. Για αυτό απλά κάθομαι εκεί που είμαι και συνεχίζω να ξεσπάω πάνω στο χαρτί.

Εκείνη αντί να πει κάτι γελάει και κάθετε στην θέση ακριβώς μπροστά μου. Ανοίγω το κινητό μου για να στείλω μήνυμα σε κάποιον ώστε να περάσει η ώρα.

"Πρέπει να μιλήσουμε" ωχ. Πάλι η Κρισταλ. Γάμωτο δεν θέλω να της μιλήσω. Με το ζόρι προσπάθησα να κάνω την αδελφή της να μην καταλάβει τίποτα. Αυτό που συνέβη δεν πρέπει να το μάθει ποτέ γιατί... Μετά δεν πρόκειται να μου ξαναμιλήσει.