Vampire brothers

Κεφάλαιο 55

ΚΑΣΠΙΑΝ

Καθώς κατεβαιναμε ο Ρομεο προσπαθούσε να με σκοτώσει μάλλον με το βλέμμα του. Πίστευε πως άμα με κοιτούσε για πολύ ωραία μπορεί κάτι να συνέβαινε. Δεν είχαμε προλάβει να μιλήσουμε αφού η μητέρα μου ήθελε να δει όλα τα παιδιά της και να φάμε όπως παλιά. "Σαν οικογένεια" είπε και παραλίγο να γελάσω.

" Δεν αλλάξατε τίποτα βλέπω στο σπίτι. Πολύ με χαρωποιει. Εγώ με τον πάτερα σας το φτιάξαμε και έχει μεγάλη αξία για εμάς." η μητέρα μου όταν πέθανε ο μπαμπάς ήξερα πως πίσω από τα κλάματα και τα δραματα δεν της καιγόταν καρφί. Δεν της άρεσε που επέλεξε να δώσει την καρδιά του σε μια άλλη παρόλο που ούτε αυτή έτρεφε συναισθήματα για τον ίδιο.

" Πες μου γλυκιε μου. Παντρευτηκες? Βρήκες καμία καλή κοπέλα? Αντε ποτε θα γίνω και εγώ γιαγιά. Φυσικά είμαι νέα αλλά δεν θα ήταν άσχημα έτσι?" ο Ρομεο είπε ψέμματα πως ήταν μόνος του αυτήν την στιγμή. Φυσικά εγώ ήξερα ότι είχε σχέση με την Ερμιόνη. Παρόλο που δεν ήταν εύκολο να βρίσκονται συχνά. Μπορώ να πω ότι ήμουν χαρούμενος για αυτόν που βρήκε μια κοπέλα να τον αγαπάει. Καλά εντάξει όχι μόνο για αυτό. Έπρεπε επιτέλους να ξεκολλήσει από την κοπέλα μου.

"Οι άλλοι που είναι? Ο Ζεντ, ο Καλ?" ρώτησε μόλις μπήκαμε μέσα στην τραπεζαρία. Ο Ντρακο σχεδόν πετάχτηκε από την καρέκλα του όταν την είδε.

"Τι στο διάολο?! Εσύ δεν ήσουν νεκρή ή κάτι τέτοιο?!" ο Ερλαντ μιας και ήταν λίγο μικρότερος μάλλον δεν ήξερε τίποτα για αυτό παρέμενε σχετικά ψύχραιμος. Ώστε τελικά ήταν αλήθεια για αυτούς τους δύο...

" Ναι αλλά τώρα είμαι εδώ μαζί με τους αγαπημένους γιους μου. " ο Ντρακο μιας και ήταν παιδί της αγαπημένης του άντρα της τον μισούσε. Θυμάμαι τις φωνές που έβαζε στον πατέρα μου όταν εκείνος τον είχε φέρει πίσω. Όταν πια είχε πεθάνει εκείνη και ο σύζυγός της στην φωτιά. Ήμουν πολύ μικρός αλλά θυμάμαι τον πατέρα μου να κλαίει για μέρες κρυφά φυσικά από την μητέρα μου.

" Ο Νειθαν να υποθέσω στις δουλειές του. Είναι απίστευτο πόσο έξυπνο είναι αυτό το παιδί!" ο Ντρακο είχε μείνει παγωμένος παρότι ο Ερλ προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. Ο Ερλαντ! Δεν είχε μάθει τίποτα ακόμα για την μητέρα του.

" Ο Καλ πάλι με καμία κοπέλα είναι? " ρώτησε μόλις κάθισε στην κεφαλή του τραπεζιού." Βσκ νομίζω πως κοιμάται κυρία. " απάντησε ευγενικά ο Ερλαντ. Μάλλον δεν είχε καταλάβει ακόμα τι γινόταν. Καλά πως δεν το κατάλαβε από την τεράστια ομοιότητα που είχαμε όλοι μας με αυτήν την γυναίκα? Τι ρωτάω. Αφού μιλάμε για τον Ερλαντ.