Vampire brothers

Κεφάλαιο 59

Κάιλη

  " Καιλη! Ομγ νου έλειψες πάρα πολύυυυ" η Ερμιόνη τσιριξε αγκαλιαζοντας με όταν με είδε έξω από την πόρτα του σπιτιού της. Μέναμε πολύ κοντά και σκέφτηκα να περάσω να την πάρω μαζί μας. " Πέρνα. Είναι και ο Κασπιαν?" καθίσαμε στον καναπέ. " Όχι ετοιμάζεται σπίτι. Ήρθαμε για λίγες μέρες να δούμε την μαμά μου. Οι γονείς σου είναι εδώ? Δεν σας ενοχλώ έτσι?" εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι της γελώντας. " Όχι τι να ενοχλείς εσύ. Η μαμά μου είναι στην γιαγιά μου απο προχθές και ο μπαμπάς λείπει ταξίδι για την δουλειά. "

" Άρα είσαι μόνη σπίτι έτσι? "

" Σχετικά με αυτό... "δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και ο Ρομεο εμφανίστηκε από τον πάνω όροφο. Φορούσε μια μαύρη φόρμα γυμναστικής και ενα άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι. Ταυτόχρονα και οι δυο γουρλωσαμε τα μάτια. Ήξερα ότι ειχαν φιληθει μια φορά και οτι η κολλητή μου ήταν ξετρελαμενη μαζί του. Το ξέρω ο Ρομεο μπορεί να είναι πολυ γλυκός μερικές φορές - εμ.. Πάντα. αλλα αυτό δεν παίζει να συμβαίνει. Αμα την έχει για να τρέφεται πραγματικά θα... " Θα στο λέγαμε αλλά έγιναν ολα αυτά δεν πρόλαβα να σου μιλήσω και πολύ." μόνο την άκουγα γιατί τα μάτια μου ηταν καρφωμένα πάνω του. Δεν γίνεται να της το κάνει αυτό. Αποκλείεται. Τον ξέρω πολυ καλά. " Δεν νομίζω η Καιλη να έχει πρόβλημα γλυκιά μου. Είναι φίλη μας. " γλυκιά μου?! Τι στο καλο σημαίνει αυτό Ρομεο?!" Ο Κάσπιαν που είναι? Μόνη σου ήρθες?" ρώτησε εκείνος. Η Ερμιόνη τον κοίταξε. Το ήξερα αυτό το βλέμμα. Γάμωτο τον έχει ερωτευτεί τόσο πολύ...Δεν θελω να πληγωθει.

" Ναι..Εμ... Είναι και ο Ντάνιελ. Έχουμε κανονίσει να βγούμε όλοι μαζί και πέρασα να πάρω την Ερμιόνη άμα θέλει. Για φαγητό θα πάμε." Περίμενα να ντυθούν για να έρθουν μαζί μας χαζεύοντας το κινητό μου. Όυαου είχα τόσο καιρό να μπω στα social media που ειχαν αλλάξει τοσα πολλά. Άραγε ο Κάσπιαν να είχε? Έψαξα το όνομα του στο Instagram και όπως ήταν αναμενόμενο δεν αντιστοιχουσε σε κάποιον χρήστη. Μαλλον οι βρικολακες δεν έχουν χρόνο για τέτοια. Σαν να το κατάλαβε η οθόνη του κινητού μου έδειξε το όνομα του και μια φωτογραφία του που έκανε ενα αστείο φατσακι. Πάτησα για να αποδεκτω την κλήση.
"Ακόμα η φίλη σου να ετοιμαστεί? Νόμιζα πως της είπες οτι παμε για φαγητό. Οχι για τα Όσκαρ ή κάτι τέτοιο." έσκασα ένα μικρό γελάκι πριν τον ρωτήσω αμα ήξερε ότι θα ήταν εδω ο αδελφός του. " Όχι που να το ξέρω. Αυτοί οι δύο προχώρησαν?" στήριξα το τηλέφωνο ανάμεσα σπο τον ώμο μου και το μάγουλο μου δένοντας τα κορδόνια των μαύρων αρβύλων μου." Υποθέτω... Εκεί ολα οκ?". Από μέσα ακούστηκε κάτι σαν να σπάει και έπειτα η φωνή της μητέρας μου. " Ναι υποθέτω αλλα γύρνα πίσω γρήγορα. Η μαμά σου θέλει να δοκιμάσω κάτι που μάλλον έπρεπε να είναι τιγανητες." γέλασα δυνατά που παραλίγο να μου πέσει το τηλέφωνο." Θα έρθει και ο Ρομεο μαζί μας?" ρώτησε. " Ναι δεν έχεις κάποιο πρόβλημα έτσι?..."
"Όχι ήμαστε σε περίοδο ειρήνης τώρα. "γέλασε." Μμμ τελικά δεν είναι άσχημη η τηγανίτα. " μιλήσαμε λίγο ακόμα και έπειτα κατέβηκαν και οι δυο έτοιμοι.