Vampire brothers

Κεφάλαιο 28

Κάιλη

" Σε νίκησα!" φώναξα περήφανη που κατάφερα να τον ρίξω κάτω. Το στήθος του ανεβωκατέβηκε. Μάλλον γέλασε.

" Δεν με νίκησες. Εγώ σε άφησα να με ρίξεις. Για να δεις πως πρέπει να με ακινητοποιήσεις. Α και κάτι ακόμα." έμπλεξε το κοντάρι του στα πόδια μου. Και έπεσα πάνω του. Ήρθε από πάνω μου, βάζοντας το κοντάρι στον λαιμό μου.

" Ποτέ μην εμπιστεύεσαι κανέναν. " χαμογέλασα λοξά καθώς βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής. Κοίταξε μια τα χείλια μου και εγώ τα δικά του αλλά ξέραμε και οι δύο ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουμε.

Δεν λέω ότι δεν μου άρεσε. Ήταν πολύ όμορφος και αστείος μερικές φορές, αλλά δεν ήθελα σχέση αυτήν την στιγμή. " Τι λες ? το βραδάκι θέλεις να πιούμε κανένα ποτάκι ? Το ξέρω ότι δεν είναι επαγγελματικό αλλά θα έχει πλάκα. " μου πρότεινε δίνοντας μου το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ.

" Άμα δεν περιέχει προπόνηση, θα το ήθελα πολύ. " χαμογέλασε για πρώτη φορά πλατιά. "Ωραία. Τώρα ας συνεχίσουμε. Έλα μαζί μου." άρχισε να βαδίζει προς το τέλος του δωματίου που υπήρχε μια μεγάλη σαν ντουλάπα. Όταν την άνοιξε μέσα είχε λεπίδες, σπαθιά, τόξα και άλλα φονικά όπλα. Κατέβασε ένα πανέμορφο σπαθί με περίτεχνη λαβή και πέρασε τον αντίχειρα του από την κοφτερή άκρη του.

" Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να διαλέξεις το όπλο σου. " μου έριξε ένα λοξό βλέμμα. Μου έδωσε το σπαθί που ήταν τόσο βάρη που με το ζόρι το σήκωνα με το ένα χέρι.

" Σήμερα θα προπονηθούμε με αυτό. Αύριο θα κάνετε τοξοβολία με την Μπέλατριξ. Πάρε θέση. Ξεκινάμε. "

Είχαμε κάνει μερικά μαθήματα με σπαθιά αλλά όχι αληθινά. Μόνο με ξύλινα. Μπορώ να πω ότι τα πήγαινα αρκετά καλά. Αλλά με αυτό δυσκολευόμουν λίγο.

"Έλα μικρή. Πάλεψε!" έκανα μια σβούρα και πήγα να τον χτυπήσω αλλά το απέκρουσε με το δικό του. " Χτύπημα αριστερά! "

" Σκύψε! " έκανα μια κολοτουμπα ώστε να μην χτυπήσω, όπως μου είχε δείξει ο Μπάρον. Σηκώθηκα γρήγορα πάνω και άρχισα να επιτίθομαι.

"Αγρίεψε η πριγκίπισσα." σχημάτισε ένα μειδίαμα και εγώ γέλασα. Μετά από μερικά χτυπήματα κόλλησε την πλάτη μου στο στήθος του ενώ η λεπίδα ήταν πολύ κοντά στον λαιμό μου. Ένιωθα το στήθος του να κουνιέται γρήγορα. Το ίδιο και το δικό μου. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι ενώ ανέπναια γρήγορα.

" Σόρι που ενοχλώ... " άκουσα μια γυναικεία φωνή. Με άφησε γρήγορα από πάνω του. " Μπέλατριξ. Τι θέλεις εδώ ? Αύριο είσαι εσύ. " η κοπέλα ήταν πολύ όμορφη. Με κατακόκκινα μαλλιά και μεγάλα μαύρα μάτια. Φορούσε ένα κόκκινο δερμάτινο τζάκετ και ένα μαύρο παντελόνι με ένα ζευγάρι μπότες με λεπτό και ψηλό τακούνι.