Vampire brothers

Κεφάλαιο 47

Ντρακο

" Έχεις δει τον Κάσπιαν? Έχω ψάξει παντού και δεν τον βρίσκω." είπα μπαίνοντας στην σκηνή του Ρομεο. Ήταν μαζί με τον Καλβιν και πίνανε. " Όχι. Και τώρα που το λέμε σαν καιρό έχουμε να τον δούμε. Ε, Καλβ? "

" Ψάξε στις γυναικείες σκηνές. Κάπου εκεί θα κρύβεται" αστειεύτηκε ο Καλβιν κατεβάζοντας ένα ποτήρι με κρασί.

" Ρώτησα παντού. Πρέπει κάτι να κάνουμε." άμα σκοτώθηκε? Άμα τον πήραν αιχμάλωτο? Δεν μπορεί να εξαφανίστηκε έτσι!

" Μπορεί να πήγε σπίτι για λίγο. Κάτσε. " σηκώθηκε και πήγε στο δεύτερο μέρος της σκηνής.

" Ο Ερλ θα είναι σπίτι. Πάρε τον." μου έδωσε το κινητό του. Είχα καιρό να του μιλήσω. Δεν είχα χρόνο αλλιώς θα ήθελα να μιλάμε όλη μέρα.

Ένιωθα ότι βρήκα κάποιον να ταιριαζω πραγματικά και μαζί του άρχισα να νιώθω άνετα. Ίσως στην αρχή να ένιωθα λίγο άβολα αλλά μετά κάπως αισθανόμουν πιο οικεία μαζί του πάρα με τα περιπου αδέλφια μου.

" Ερλ ? Εσύ ? Ο Ντρακο είμαι. Είσαι εντάξει ?" Δεν μπορούσα να μιλήσω τόσο άνετα μπροστά στα αδέλφια μου.

" Ω μα τα αστέρια! Ο Ντρακο! " τον άκουσα να λέει σε κάποιους από πίσω. Δεν φαινόταν και πολύ καλά...

" Που είναι ο Κάσπιαν ?" με ρώτησε την ίδια ερώτηση που θα του έκανα και εγώ. " Τι εννοείς ? Ούτε στο σπίτι είναι ?"

" Άρα είναι αλήθεια... " σκέφτηκε δυνατά.

" Κοίτα. Εχθές μόλις έφυγε ένας στρατιώτης. Δεν ξέρω πως ήρθε. Ήθελε να μιλήσει στην Κάιλη. Δεν τον πιστεύαμε. Δεν...Νομίζαμε... "μίλαγε γρήγορα αλλά δεν καταλάβαινα τίποτα.

" Τι σας είπε ?"

" Μας είπε πως... Η βασίλισσα πήρε τον Κάσπιαν... " τα αδέλφια μου που άκουγαν την συζήτηση τους είδα να παγωνουν. Μαζί τους και εγώ.

" Τι-Τι εννοείς τον πήραν. Δεν γίνεται... " ο Κάλβιν χείμιξε προς το μέρος μου και άρπαξε το κινητό από τα χέρι μου. " Πες μου μικρέ πρίγκιπα που είναι ο αδελφός μου αλλιώς θα τα παρατήσω όλα και θα έρθω να σου δώσω την κορόνα σου να την φας." δεν τον είχα ξαναδεί τόσο θυμωμένο. Ο Κάλβιν πάντα ήταν στον κόσμο του και τα πάντα τα έπαιρνε για πλάκα. Ακόμα και τον πόλεμο. Νόμιζε πως ήταν ένα ζωντανό videogame. Ο Ρόμεο μου έριξε ένα βλέμμα ώστε να μην τολμήσω να πω τίποτα παρόλο που προσέβαλε το αγόρι μου. Και δεν θα έλεγα. Ήξερα τι αδυναμία είχε ο Κάλβιν στον Κάσπιαν. Ένα δέσιμο που κανένας δεν είχε μεταξύ μας.