Vampire brothers

Κεφάλαιο 6

                                                                              ΚΑΙΛΗ

    Τον ύπνο μου τον διέκοψε ένα χτύπημα της πόρτας. Έτρεξα να ανοίξω ενώ προσπαθούσα να πατικώσω τα μαλλιά μου που πετάγανε προς όλες τις κατευθύνσεις. Μια κοπέλα με στολή καμαριέρας με περίμενε έξω από την πόρτα, με μια πάνινη θήκη για ρούχα. Φορούσε και αυτή όπως όλοι οι άλλοι μια μαύρη μάσκα που κάλυπτε το μισό πρόσωπο της.

    " Ο Αφέντης με έστειλε να σας ετοιμάσω για το δείπνο , δεσποινίς." είπε και μπήκε μέσα φουριόζα πλησιάζοντας την τουαλέτα στο βάθος του δωματίου. Άρχιζε και έβγαζε καλλυντικά και πινέλα από το νεσεσέρ που είχε φέρει. 

    " Τι...Τι ετοιμασία εννοείς?" ρώτησα. " Δεν ξέρω δεσποινίς απλά μου είπαν να σας ετοιμάσω για το δείπνο. Τώρα μπορείτε να κάτσετε κάτω να σας ετοιμάσω γιατί έχω πολλές άλλες δουλειές?" μου είπε. Έκατσα μπροστά στο καθρέφτη, όπως μου είπε και ξεκίνησε να χτενίζει τα μαλλιά μου με γρήγορες κινήσεις.

   Όταν τελείωσε το αποτέλεσμα ήταν μαγικό. Είχε κάνει τα μαλλιά μου μπούκλες και τα είχε πιάσει πάνω σε ένα περίτεχνο κότσο. Συνέχεια είχε το μακιγιάζ. Είχε φυσικούς τόνους αλλά μόλις είδα ότι πήρε ένα βαθύ κόκκινο κραγιόν κρατήθηκα για να μην πω τίποτα. Γενικά δεν βαφόμουν και όταν βαφόμουν δεν έβαζα τίποτα υπερβολικό.

   Πάντως πρώτη φορά φαινόμουν τόσο όμορφη. Δεν έμοιαζα πολύ στην Κάιλη αλλά δεν με πείραζε. " Πως σας φαίνεται δεσποινίς?" ρώτησε κοιτώντας μέσα από τον καθρέφτη. " Ουάου. Είναι υπέροχο...Ευχαριστώ." της είπα συνεχίζοντας να κοιτάζω το είδωλο μου. Έφυγε από δίπλα μου και πήγε προς το κρεβάτι που είχε αφήσει την θήκη. Όταν την άνοιξε από μέσα έβγαλε ένα φόρεμα. Δεν είχα φορέσει ποτέ κάτι τέτοιο. 

   Το φόρεμα ήταν βικτωριανής εποχής σε λαδί χρώμα .Το πάνω μέρος ήταν σαν σακάκι με τον γιακά προς τα πάνω και είχε βαθύ ντεκολτέ. Η φούστα ήταν μακριά και έκανε κοιματάκια. Την άφησα να με βοηθήσει στο ντύσιμο και με κοίταξα στον καθρέφτη που ήταν απέναντι μου.

   Ήμουν πανέμορφη. ήταν λες και είχα βγει από κανένα ρομαντικό μυθιστόρημα άλλης εποχής. Μου έδωσε ένα ζευγάρι μαύρες μπότες με ψηλό τακούνι για να της φορέσω και έφυγε λέγοντας μου ότι με περιμένανε κάτω.

    Η πόρτα της τραπεζαρίας ήταν ορθάνοιχτη και όταν μπήκα όλοι κοιτούσαν εμένα, κάνοντας με να κοκκινήσω λίγο. Πρώτη φορά ένιωσα ωραία που με κοιτούσαν έτσι. Κάθισα στην θέση μου ,προσπαθώντας να τους αγνοήσω αλλά η αναστάτωση μου μπορούσε να φανεί από χιλιόμετρα. Δεν έπρεπε να δεχτώ να το φορέσω. Ήταν υπερβολικά ανοιχτό στο μπούστο συν ότι με το ζόρι μπορούσα να αναπνεύσω.