Vampire brothers

Κεφάλαιο 19

                            ΚΑΙΛΗ

   Χτύπησα την πόρτα του Ρομεο. Είχα ντυθεί και βαφτεί και περίμενα ποτέ θα πάει η ώρα για το πρωινό. Είχα κοιμηθεί ελάχιστα το προηγούμενο βράδυ. Δεν μπορούσα. Το μυαλό μου δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από αυτά που έγιναν εχθές. Εγώ τώρα είχα σχέση με τον Ρομεο. Σχέση...

" Γεια!" Τον χαιρέτησα κεφάτα. Έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και με σήκωσε. Έβγαλα μια μικρή κραυγή. Όταν με κατέβασε με φίλησε. " Είναι νωρίς ακόμα για να πάμε κάτω. Πως και ξύπνησες τόσο νωρίς?" μάλλον τον είχα σηκώσει από το κρεβάτι. "Συγνώμη που σε ξύπνησα απλά δεν είχα ύπνο." χαμογέλασε. " Πλάκα μου κάνεις? Μακάρι να με ξυπνούσες έτσι κάθε μέρα. Θες να ντυθώ και να πάμε καμιά βόλτα ή να κάτσουμε εδώ? " με ρώτησε. Το σκέφτηκα για λίγο αλλά απάντησα το πρώτο. Ας χαρώ λίγο το σπίτι πριν φύγω.

" Τέλεια. Κάτσε ένα λεπτό. " μπήκα μέσα και κάθισα στην μέση του μαλακού κρεβατιού του. Απορώ πως ξυπνάνε κάθε πρωί. Άμα στο σπίτι είχα τέτοιο κρεβάτι θα κοιμόμουν όλη την μέρα.

Ο Ρομεο άνοιξε την ντουλάπα του και πέταξε πάνω στο κρεβάτι τα ρούχα που είχε διαλέξει." Να υποθέσω ότι δεν χρειάζεται να γυρίσω." του είπα παιχνιδιάρικα. Εκείνος γέλασε ενώ έβγαζε την κοντομάνικη μπλούζα που φορούσε. Το σώμα του ήταν γυμνασμένο και η μέση του λεπτή σχετικά με τον όγκο των μυών του. Έμοιαζε με μοντέλο της Calvin Klein.

Όταν έβγαλε την φόρμα που φορούσε έκανα πως κοιτάω κάτι προς το παράθυρο. Αλλά πρόλαβα να δω το μαύρο μποξεράκι που φορούσε. Ω Θεέ μου... Που να το ήξερα ότι στα δεκαεφτα μου θα τα έφτιαχνα με έναν σωματαρά βρικόλακα που με έχει απαγάγει.

Ντύθηκε στα γρήγορα με ένα τζιν και μια άσπρη μπλούζα. Καθώς βγαίναμε από το δωμάτιο πήρε μια κόκκινη ζακέτα με κουκούλα.

" Που πάμε?" με ρώτησε βάζοντας το χέρι του στην μέση μου. " Εμένα ρωτάς?" του είπα. " Αρχίζει και κάνει κρύο. Πάμε κάτω να ανοίξουμε το τζάκι. Τι λες? Μπορούμε να αραξουμε εκεί και να πω να μας φέρουν εκεί πρωινό. "

" Ακούγεται τέλειο. " χαμογέλασε πλατιά και κούνησε το χέρι του πάνω κάτω στην μέση μου.

Μήπως έπρεπε να του πω ότι θα φύγω? Ναι αλλά δεν είναι σίγουρο ακόμα... Δεν πρέπει να τον κοροϊδεύω. Όχι όχι δεν θα μάθει τίποτα μέχρι να ακούσω τι θα πει ο βασιλιάς. Αλλά θέλω πράγματι να φύγω? ΜΑ ΤΙ ΛΈΩ.. είσαι αιχμάλωτη εδώ Καιλη. Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό. Δεν μπορούν να σου εξαγοράσουν την ελευθερία σου.