Vampire brothers

Κεφάλαιο 70

Σήμερα Κυριακή. Η μέρα του χορού. Επιτέλους αυτή η μέρα είχε φτάσει. Η Λάιτ όλη την μέρα μιλούσε για αυτό, με μεγάλη προσμονή. Είχαμε ήδη διαλέξει τι θα φοραγαμε και με έπεισε να βάψω ακόμα και τα μαλλιά μου όπως και εκείνη.

Το ίδιο απόγευμα έκανα τα πρόσφατα βαμμένα μαλλιά μου μπούκλες και ήμουν πολύ ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Το χρώμα ήταν τελέιως διαφορετικό από το φυσικό μου, αφού τα ξάνοιξα και τα έβαψα σε ένα ξανθό χρώμα που μπορόυσες να διακρύνεις στο φως του ήλιου τις ροζ αντάβιες. Μου άρεσε πολύ η καινούργια αλλαγή και σκόπευα να τα κρατήσω για πολύ ακόμα.

Φόρεσα το μαύρο φόρεμα που είχαμε διαλέξει μαζί και ενα ζευγάρι ψηλοτάκουνα. Η Λάιτ με βοήθησε με το μακιγιάζ μου και εγώ ίσιωσα τα σγουρά μαλλιά της. Είχε πολύ πλάκα να τραγουδάμε ενώ βοηθούσαμε η μία την άλλη να ετοιμαστεί.

" Άμα σε δει ο Βανς θα πάθει πλάκα." είπε περνώντας τα δάχτυλα της σαν χτένα από ανάλαφρα μαλλιά της. " Πόσες φορές θα στο πω? Με τον Βανς δεν ήμαστε καν φίλοι. Απλά έχουμε μιλήσει δύο φορές και... Άμα το μάθει αυτό ο Κάσπιαν θα τον σκοτώσει." ήδη είχε γίνει έξαλλος μαζί μου που του το έκλεισα στην μούρη τις προάλλες.

" Άμα το μάθει... Ω έλα τώρα μην μου πεις πως δεν σου αρέσει. " είπε βγάζοντας το κινητό της από την πρίζα." Όχι. Δεν μου αρέσει. " είπα αλήθεια. Γιατί να θέλω τον Βανς ενώ έχω τον Κάσπιαν. " Καλά τότε. Περισσότερος Βανς για εμένα." γέλασε και μαζί της και εγώ.

Αφού βγάλαμε φωτογραφιες μαζί πριν βγούμε από το δωμάτιο κατεβήκαμε κάτω στην αίθουσα δεξιώσεων. Η ατμόσφαιρα ήταν μαγευτική και δεν έμοιαζε με την καμία στις γιορτές που έκανε το σχολείο μου. Ο χώρος ήταν γεμάτος λουλούδια και άσπρα κεράκια ενώ η μουσική ήταν νεανική κάνοντας τους ήδη πολλούς μαθητές να χορεύουν στον ρυθμό της. Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα να ψάχνω για τυχόν ίχνη της Βαλέριας και του αγοριού της. Μάλλον θα ψάχνει να με σκοτώσει...σκέφτηκα χωρίς να έχω ίχνος φόβου. Δεν μπορεί να μου κάνει κάτι μπροστά σε τόσο κόσμο, για αυτό πήρα ένα ποτό από έναν πάγκο και ακολούθησα την Λάιτ ώστε να βρούμε την παρέα μας. Δίπλα από την πόρτα στεκόταν οι δίδυμες ντυμένες και οι δυο τελείως διαφορετικά από την άλλη. Η Οφέλια είχε ταιριάξει τα μωβ μαλλιά της με ένα φόρεμα στο ίδιο χρώμα ενώ η αδελφή της φορούσε ένα πανέμορφο άσπρο παντελόνι σε καμπάνα στυλ με ένα αέρινο γαλάζιο χρώμα πουκάμισο. " Οι άλλοι τρεις που είναι?" ρώτησα εννοώντας την Έμα και τα δυο αγόρια.