Vampire brothers

Κεφάλαιο 68

Σήμερα ξεκινάω τα μαθήματα και δεν ξέρω άμα είμαι αγχωμένη για το γεγονός ότι πρέπει πάλι να ανησυχώ για το διάβασμα μου ή για το γεγονός ότι μπορεί να ξαναδώ την παρέα της Βαλερια. Πρέπει να τους αποφεύγω όσο πιο πολύ γίνεται.

Η Λάιτ το πρωί σηκώθηκε και άρχιζε να ετοιμάζετε βοηθώντας παράλληλα και εμένα να ντυθώ και να φτιάξω τα μαλλιά μου. Δεν της είχα πει τίποτα για τον μυστήριο τυπάκο από εχθές. Ούτε στον Κάσπιαν φυσικά.

"Τι μάθημα έχεις τώρα ?" με ρώτησε ενώ πήρε το πρόγραμμα από το χέρι μου. "Α. Λογοτεχνία. Ο καθηγητής είναι πολύ..." είπε κάνοντας αέρα με τα χαρτιά. Μου έδειξε την αίθουσα και μου είπε πως θα με περιμένει να πάμε μαζί στην τραπεζαρία για φαγητό.

Κάθισα σε μια θέση κάπου στην μέση γιατί μπροστά μπροστά δε ένιωθα άνετα. Σε δύο τρία λεπτά είχαν όλοι μαζευτεί και κανένα ίχνος από την βαμπιροπαρεα με αρχηγό την εχθρό μου. Ο Ντάνιελ από το πάρτι με χαιρέτησε κάνοντας μπουνιά το χέρι μου για να ακουμπήσει την δικιά μου γροθιά.

Τελικά πράγματι ο καθηγητής της λογοτεχνίας ήταν κάτι παραπάνω από όμορφος. " Κύριοι και δεσποινίδες, συγνώμη για την αργοπορία αλλά... Τα σκεπασματα μάλλον μου έπεσαν βαριά." γέλασε και μαζί του, όλοι μας. "Δέσποινις Μπλάκγουντ, καλώς ήρθατε." ο κύριος Μοντεκαι μου έκλεισε το μάτι για πλάκα και κάποιες μαθήτριες άφησαν ενα ξεφωνητο.

" Σήμερα θα ξεκινουσαμε τον έμπορο της Βενετίας έτσι δεν είναι? "

Οι δύο ώρες πέρασαν πολύ γρήγορα. Μάλλον επειδή και τα δύο δεν είχαν καμία σχέση με το μάθημα που γίνεται στο σχολείο. Και ο καθηγητής Μοντεκαι της Λογοτεχνίας και η φυσικός μας Ντανιελς ήταν πολύ ευχαριστοι. Ανυπομονουσα να πάρω τον Κάσπιαν και νσ του πω για το τι έκανα μεσα στην μέρα. Του έστειλα ένα απλό γειά μέχρι να έρθει η Λάιτ για να με πάρει στην τραπεζαρία.

" Πως τα πέρασες με τον Μοντεκαι?..." είπε πονηρά σκουντωντας με στα πλευρά. " Ήταν πολύ καλός. Και εξωτερικά και γενικά." γελάσαμε και αρχίσαμε να περπατάμε προς την καφετέρια.

Μόλις πήραμε τους δίσκους με το φαγητό μας καθίσαμε στο τραπέζι μαζί με τα άλλα παιδιά της παρέας. Οι δίδυμες φορώντας τις στολές του σχολείου δύσκολα διέφεραν πάρα μόνο από τα μαλλιά και ο Ραφαέλο με τον Αξελ λυνανε κάτι ασκήσεις τσιμπαγοντας από το φαγητό τους.

" Τι λέτε να κάνουμε το απόγευμα? Πρέπει να δείξουμε στην Καιλη τα κατατόπια. Μπορούμε να πάρουμε τα ποδήλατα και να πάμε στο παλιό κτήριο." πρότεινε η Οφελια με τα μωβ μαλλιά. "Ναιι. Να πάρουμε και μπύρες!" τσιριξε η Λάιτ μαζί με την Ομελια με την πρόταση του Ραφαελο.