Vampire brothers

Κεφάλαιο 64

ΚΑΣΠΙΑΝ

Όταν μπήκα στο δωμάτιο ήξερα πως αμέσως θα με κοιτούσε. Ήξερα πως ακόμα νοιάζοταν για εμένα για αυτό άλλωστε την βρήκα να κλαίει στο πάτωμα μαζί με τον Ρομεο. Είχε μπει σίγουρα στο δωμάτιο ενώ κοιμόμουν επειδή υπήρχε μια φρέσκια μυρωδιά από το άρωμα της στον χώρο.

Από την μέρα που... Έφυγε δεν είχα κοιμηθεί ούτε ένα βράδυ χωρίς να έχω δει κάποιον εφιάλτη. Μια μέρα μάλιστα φώναζα και βρέθηκε ο Ρομεο από πάνω μου να προσπαθεί να με κάνει να ξυπνήσω.

" Αυτή εκεί είναι?" ρώτησε η Μπλου προσπαθώντας να παίζει τον ρόλο της ως μια από τις γκόμενές μου. Φυσικά το ξέραμε και οι δύο πως δεν μπορούσαμε να ήμαστε τίποτα άλλο παρά φίλοι αφού όταν είχαμε πει να το πάμε στο ερωτικό δεν τα πήγαμε και πολύ καλά. Δεν εφταιγα εγώ αλλά το ότι εκείνη είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση στις γυναίκες. Παρόλα αυτά κρατήσαμε μια επαφή και όταν την πήρα τηλέφωνο για να με συνοδεύσει στο πάρτι γενεθλίων του αδελφού μου αμέσως δέχτηκε. Της τα είχα πει τα πάντα για αυτήν και παρόλο που στην αρχή πήρε το μέρος της, συμφώνησε με το σχέδιο μου να την κάνουμε να ζηλέψει. Σίγουρα θα έβριζε από μέσα της μόλις έβλεπε την Μπλου, που κάθε άντρας θα ήθελε νσ βρεθεί στο κρεβάτι μαζί της.

Τόλμησα να γυρίσω να την κοιτάξω και άξιζε γιατί είχε γίνει κατακόκκινη από την οργή της. Οι ματιές μας μια στιγμή διασταυρωθηκαν αλλά αμέσως γύρισα ώστε να ξεκινήσω την παράσταση. Έβαλα τα χείλια μου στο αυτί της Μπλου και της έπιασα την μέση. " Είναι όμορφη ξέρεις. Άμα δεν πετύχει με εσένα που ξέρεις... Μπορεί να θέλει να αλλάξει λίγο το παιχνίδι." γέλασα προσπαθώντας να κανω πως διασκέδαζω με την καινούρια μου κοπέλα. " Η Κάιλη σίγουρα θα γυρίσει πάλι κοντά μου. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς." ψιθύρισα φαιρνοντας το κεφάλι μου πολύ κοντά στο δικό της." Απλά λέω. Μην εξαπτεσαι. Μήπως πρέπει να πάμε να τους χαιρετησουμε ή να περάσουμε στο επόμενο στάδιο? "

Καθίσαμε σε έναν καναπέ που υπήρχε στην αίθουσα χορού τρία τέσσερα μέτρα μακριά τους και της έκανα νόημα να κάτσει επάνω μου. " Μετά από αυτό θα μου χρωστάς μεγάλη χάρη Κασπινο. "γύρισε στην Καιλη και μου έκλεισε το μάτι." Δεν πρόκειται να πάει ποτέ μαζί σου. Μην περιμένεις." χαμογέλασα ψεύτικα. Εκείνη κστσουφιασε κάνοντας με να γελάσω για λίγο. " Κρίμα. Το αίμα τους είναι τόσο αφροδισιακο. " έγλυψε τα σαρκωδη χείλια της κάνοντας με να θυμηθώ το ποσό ωραία γεύση πράγματι είχε το αίμα της Καιλη. Τόσο γλυκό, ρευστό, καυτό...