Vampire brothers

Κεφάλαιο 30

ΚΑΙΛΗ

Καθώς με χτύπαγε ο αέρας στο πρόσωπο ένιωθα χαρούμενη. Όχι χαρούμενη. Ευτυχισμένη.

Όταν σταμάτησε στο φανάρι μου άφησε ένα φιλί στο λαιμό και ξαναγύρισε στην θέση του. " Σε πόση ώρα θα έχουμε φτάσει ?" τον ρώτησα ενώ πάτησε το γκάζι στο φουλ. " Ανυπομονείς να σε πηδηξω ?" με κοίταξε πονηρά και εγώ γύρισα τα μάτια μου προς τα πάνω. "Κασπιαν!" φωνάζω και η φωνή μου βγαίνει τσιριχτη. Εκείνος γελάει τόσο όμορφα που κάνει την καρδιά μου να πονάει. Δεν τον ακούω να γελάει τόσο συχνά.

" Μου έλειψε μπορώ να πω αυτό το χιούμορ σου. " τον κοίταζα καθ'όλη την διάρκεια που βρισκόμασταν στον δρόμο. Ήθελα να τον χορτάσω λίγο.

" Δεν το είπα για πλάκα. Αλήθεια δεν είναι ?" γύρισε και με κοίταξε ελάχιστα. Ένιωθα αβολα οπότε γύρισα προς το παράθυρο και ένιωσα το χέρι του να ακουμπάει στο γόνατο μου. " Ω το θέλεις τόσο πολύ... " τα δάχτυλα του σταμάτησα στο σημείο ανάμεσα στα πόδια μου. Όσο θυμάμαι το σώμα του ευχόμουν να μπορούσαμε να ταξιδέψουμε με πυραυλάκατο στο σπίτι. " Κ-Κασπιαν... Στο σπίτι. " πήρα το χέρι του το εσφιξα. Μου χάρισε ένα χαμόγελο και ενευσε θετικά.

" Σου έλειψα όσο ήμουν στο παλάτι?" ρώτησα ενώ εκείνη την στιγμή μπήκαμε στον περιφερειακό για την Νέα Υόρκη. " Όχι. Γιατί βρισκόσουν στο μυαλό μου όλη μέρα. Εσένα σου έλειψα ?" αυτό που είπε μου ζεστανε την καρδιά. Μερικές φορές ξέρει ακριβώς τι να πει για να με κάνει να τον ερωτευτω ακόμα περισσότερο.

" Πως σε είπαμε εσένα ?" έκανα ότι δεν θυμόμουν. Γέλασε ξανά και άνοιξε το παράθυρο για να μπει αέρας μέσα στο αυτοκίνητο.

" Κάιλη... Τι εννοούσε αυτός ο φίλος σου λέγοντας ότι δεν μετάνιωσε για ότι έγινε μεταξύ σας ?" ωχ ο Μπαρον. Τον είχα ξεχάσει τελείως. Πως να είναι τώρα ?

" Δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας. Μην ζηλεύεις. Απλά... Απλά ένα φιλάκι...δύο. " ένιωσα τον θυμό του να αυξάνει όσο αύξανε και η ταχύτητα του αυτοκινήτου. " Τι κάνατε ?! " φώναξε σαν υστερικός. " Τίποτα σου είπα! Δεν ήταν έρωτας. Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του. Ούτε αυτός με εμένα. Απλά... έγινε. Αλλά καλύτερα να μην θυμηθώ και τα δικά σου. " όταν με είχε φιλήσει στο μπαλκόνι το επόμενο λεπτό βρισκόταν από πάνω του η αδελφή μου. Η αδελφή μου!

"Τι εννοείς ? Δεν πήγα με καμιά ενώ ελειπες." απαντάει υπερασπιζοντας τον εαυτό του. " Αλήθεια ?" ρωτάω χωρίς να το πιστεύω. Ο Κασπιαν πήγαινε κάθε βράδυ και με διαφορετικό κορίτσι. Είχα ακούσει πολλές φορές τους ήχους που κάνανε μιας και το δωμάτιο μου ήταν δίπλα στο δικό του. " Γαμωτο Καιλη. Δεν μπορώ να σε σκέφτομαι με άλλον. " μουρμουριζει εμφανές θυμωμένος. Μου αρέσει που τον έκανα να ζηλεύει.