Κεφάλαιο 10

2.3K 225 39
                                    

ΡΟΜΕΟ

Ο ουρανός είχε πια σκοτεινιάσει και τα αστέρια είχαν βγει. Ήμουν ακόμα τρομερά θυμωμένος μαζί του. Μαζί της. Με όλους. Μα πως μπόρεσε? Αφού τον μισεί. Ο Κάσπιαν φταίει για όλα.

" Συγνώμη για την ενόχληση αλλά είναι ώρα για το δείπνο." άκουσα μια γυναικεία φωνή πίσω μου. Ήμουν τόσο αποροφημένος στις σκέψεις μου που δεν την άκουσα να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.

" Ευχαριστώ. Θα κατέβω τώρα." κατέβασα με μιας το ποτήρι που είχα γεμίσει και το έδωσα στην Μπέθ. " Η...η Κάιλη είναι καλά?" στο πρόσωπο της εμφανίστηκε ένα μειδίαμα. " Μια χαρά είναι αφέντη." Έφυγε και μετά από λίγο έφυγα και εγώ.

Όταν μπήκα μέσα στην τραπεζαρία οι μόνοι που είχαν έρθει ήταν ο Νέιθαν με τον Ντράγκο. " Πως πάει Ρομ?" με ρώτησε ο Ντράγκο ενώ ο αδελφός μου ούτε να με κοιτάξει. " Καλά." απάντησα μονολεκτικά. " Δεν σε βλέπω και πολύ καλά, τώρα τελευταία." του απάντησα ότι ήμουν μια χαρά και δεν χρειαζόταν να ανησυχεί.

" Η θνητή που είναι?" ο Νέιθαν έκλεισε το βιβλίο του και το άφησε πάνω στο τραπέζι. " Που θες να ξέρω?" είπα. " Απλά νόμιζα ότι ήταν μαζί σου." είπε αδιάφορα. " Και όμως δεν ήταν. Μήπως είναι με τον Κάσπιαν, που τόσο...πολύ τον συμπαθεί." Μα τι έχω πάθει? Αυτό το κορίτσι με έχει κάνει να χάσω το μυαλό μου. Γιατί ζηλεύω τόσο πολύ?

" Ξέρεις κάτι για την Κάιλη που δεν το ξέρουμε?" δεν πρόλαβα να το αρνηθώ και μπήκε μέσα. " Πάλι για εμένα μιλάτε? Δεν έχετε κανένα άλλο θέμα για να συζητήσετε?" ο Κάλβιν γέλασε και της απάντησε. " Τότε υποθέτω ότι είσαι το το αγαπημένο μας θέμα προς συζήτηση."

Η Κάιλη ήταν ντυμένη με ένα όμορφο φόρεμα και τα μαλλιά της τα είχε στο πλάι. Ήταν πολύ χαμογελαστή. Μα πως να μην ήταν? Κάθε θνητό κοριτσάκι θα ήθελε ένα φιλί από τον Κάσπιαν. Κάθισε στην διπλανή από εμένα, θέση αντί να καθίσει απέναντι. Έκανα πως δεν της έδινα πολύ σημασία και ήπια μια γουλιά από το ποτήρι μου.

" Δεν μου μιλάς πια?" ανοιγόκλεισα αρκετές φορές τα μάτια μου πριν την κοιτάξω. " Συγνώμη?"

" Λέω γιατί δεν μου μιλάς...Έγινε κάτι?" Ίσως επειδή φίλησες τον αδελφό μου και ζηλεύω επειδή μάλλον είμαι ερωτευμένος μαζί σου? Εκτός από αυτόν τον λόγο. Όχι. Δεν έχω κάτι μαζί σου.

" Όχι. Τι να έχει γίνει?" είπα. Έγειρε λίγο προς το μέρος μου. " Κοίτα Ρόμεο. Α-Αυτό που είδες θα ήθελα απλά να το ξεχάσεις."

Vampire brothersWhere stories live. Discover now