To Reach You

Chapter 38

Chapter 38

Wala akong imik habang nasa biaje kami ni Mike, Wala na akong lakas para magtanung pa ng kung anu-anung bagay sa kanya. Pakiramdam ko lahat ng lakas ko ay nawala na sa akin. Im so damn doomed right now at hindi ko na alam ang gagawin ko, I don’t know kung may nagawa ba akong mali para mangyari ang lahat ng ito sakin.

Kung bakit sa dinami-dami ng tao ay ako pa? I don’t know. I’m so fucked up right now.

“Abby.” Utas ni mike sakin nang magtraffic bigla napatingin ako sa kanya ng dahil doon.

“Y-yes?” utas ko.

Suminghap sya. “Are you alright?” tanung nya sakin.

Kinagat ko ang labi ko pagkatapos ay dahan-dahan tumungo sa kanya kahit na nawawasak talaga ngaun ang puso ko. Kahit na durog na durog talaga ako ngaun. I want to cry my heart out, pero hindi ko magawa. Pakiramdam ko ay nauubos na ang luha sa mga mata ko.

This is the worst. Ang huling beses na umiyak ako ng ganito ay noong nakipaghiwalay ako kay mike.

Kumunot ang noo ni Mike sakin. “Im so sorry, Abby.” Aniya.

Tumungo-tungo ako kahit na dumadaloy padin ang luha sa mga mata ko. I can’t say it’s okay kasi alam kong hindi. Hindi ko alam kung ilang piraso na ngaun ang puso ko. Wasak na wasak na talaga ako.               

Umandar na ang mga sasakyan kaya nagsimula nading magpaandar si Mike. Malalim na ang gabi pero wala akong pakialam dahil wala akong nararamdaman ngaun kundi ang matinding sakit sa puso ko. Bukod doon ay wala na.

Nakita kong pinasok na ni Mike sa subdivision namin ang kotse nya at inihinto ito sa mismong tapat ng bahay namin. Napatingin ako sa bintana. Bukas pa ang mga ilaw. Malamang hinihintay na ako ni Mama at Papa.

“Ok lang ba?” tanung nya sakin.

Tumungo-tungo ako. Ngumise sya. “talaga? Dati hindi ka pwedeng umuwi ng ganitong gabi. Mukhang ok na ngaun sa magulang mo.” Utas nya sakin.

Napatingin ako sa kanya ng dahil doon. “oo ayos na.” utas ko pagkatapos ay lumabas na nang kotse nya. Sumunod sya sa akin.

“Abby.” Aniya pagkatapos ay hinawakan ang braso ko. Wala akong nagawa kundi ang magpatinaod sa kanya kaya di ko sinasadyang mapayakap sa kanya dahil sa paghila nya sakin.

Naramdaman ko ang braso nyang pumulupot sa akin.

“M-mike.” Utas ko.

Ibinaon nya ang mukha nya sa leeg ko. ramdam na ramdam ko ang malakas na pagtibok ng puso nya.

“Abby. Dati, Hindi kita mayakap nang ganito kahigpit. Ngaun, Wala na akong pakialam kung may nakakita pa satin, Kung anu mang isipin ng iba. Kahit magulang mo pa. Wala na akong pakialam sa mundo. Ang gusto ko lang ngaun, maging akin ka ulit abby,” Inalayo nya ako sa kanya pagkatapos ay tinitigan ako sa mata.

“I don’t fucking care, kung totoo man o hindi ang sinabi mo sakin na may mahal ka nang iba. Wala akong pakialam kung sino pa sya. Gusto kong patawarin mo ako abby, nagkamali ako pero gusto ko nang kapatawaran mo, Nagsimula tayong ulit. Wag na tayong magkacontrol pa kay Ethan. Ive been weaked pero ngaun, lalaban na ako para sayo. Para sa atin.” Utas nya. Pinagmamasdan ko lang ang perpektong hubog ng mukha ni Mike habang nagsasalita sa harapan ko. Ung malalalim nyang mata, Nahahabang pilik-mata, ung matangos na ilong at mapupulang labi. Lahat-lahat na.