The Half ENCHANTRESS

Book 2 Chap 12: HER FRIEND

LE ANNE'S POV

"I'M SORRY." sambit ko nang patulugin ko si Bianca. I need to immobilize her para makapag cast ng spell si Choey at mawala na ang Demonic Aura sa kanya. Umaayaw siya kanina. "But I want to save you and get you out from that darkness." Sinalo ko ang pabagsak niyang katawan at nilingon si Choey. "Do it, Choey."

Tumango siya at sinimulang bumigkas ng mga salitang di ko naiintindihan.

As I look at Bianca's face. . . parang may mga ala alang pumasok sa isipan ko.

Ala ala ko na ba to? Bumalik na ba ang ala ala ko?

Teka.

Mali.

Hindi ko ala ala ang mga to.

Kay Bianca?

Nakita ko syang hinang hinang gumagapang sa loob ng isang capsule. Siguro ito yung mga oras na nabihag sila ng Institution nila Kuya Hector.

Hirap na hirap siyang gumapang papalapit sa salamin kung saan nasa kabilang side nito si Kuya Hector.

.
.
.

Nasa limitasyon na ang katawan ko. Hindi ko na kaya.
.
.
.
.
"Patayin niyo na lang ako."

Then she passed out. Pinakiusapan ako ni Kuya Hector na pagalingin siya. Then nang magkamalay siya ay nasa loob na ulit siya ng capsule. Walang ibang tao sa Institution at malayo ang capsule niya sa mga kasamahan niya.
.
.
.
Halos mamatay na ako sa ginagawa nila sa akin. Paano pa kaya natatagalan ng mga alagad ko ang ginagawa nila sa amin? Hinding hindi ko sila mapapatawad.
.
.
.

~~~ Pero pagdating sa barko. ~~~

.
.
.
Nagpatawad din ako
.
.
.

"PRINCESS Bianca, sigurado po ba kayong hindi tayo gaganti sa kanila?" tanong sa kanya ng isa nyang alagad niya habang nakatingin sya Jinky, Hanna at Iza.

"Oo. Wala naman tayong mapapala pag ginantihan natin sila. Kapag ginawa natin yun gaganti rin sila sa atin. Tapos gaganti ulit tayo sa kanila. Hindi matatapos ang girian sa mga Medo at tao kung walang magpapatawad sa atin."

~~~At isang eksena sa balcony ng bahay namin. Kasama nya si Alfred~~~

"Gusto ko ng klaruhin sa iyo ang lahat bago tayo magsimula sa misyon." seryosong sabi sa kanya ni Alfred. Ano kayang pinag uusapan nila.
.
.
.
Ayoko. Ayokong marinig.
.
.
.
"Tinatawag na ako nila Hector---"

"Mahal ko si Le Anne." biglang sabi ni Alfred.

Nagulat ako sa sinabi niya. What is this? Eto ba yung memory niya how Alfred broke her heart?

She's already crying.

"Hindi ko alam kung kailan at paano pero alam kong yun ang nararamdaman ko. Kaya sana kalimutan mo na ang nararamdaman mo sa akin." dugtong pa ni Alfred.

"Sigurado ka ba?" mangiyak ngiyak na sabi ni Bianca. "Sigurado ka bang mahal mo siya? Sa tingin mo ba, hindi yan dahil sa Mama mo? Hindi kaya, pinapahalagahan mo lang siya dahil binuhay siya ng Mama mo?"

Umiling si Alfred. "Mahal ko siya, Bianca." .
.
.
.
He can tell that straight in my crying face?
.
.
.

"Kahit noong mga bata pa lang kami. Kahit noong hindi pa bumabalik ang mga ala-ala namin. Mahal ko siya."
.
.
.
Wala akong masabi. He's so Damn serious.
.
.
.