"Heerlijk!" Rachida liet haarzelf vallen op het bed. Het was een grote, zachte bed. Precies wat ze nodig had. "Uhum." Rachida hijst zichzelf weer omhoog en kijkt Zakaria met een opgetrokken wenkbrauw aan.
"Dat is mijn bed," zegt hij. "Als je wilt, mag je wel met mij slapen in mijn zachte bed," voegt hij ondeugend aan toe. Ze wordt rood en ze schudt met haar hoofd. "Nee, bedankt," zegt ze sarcastisch.
Ze staat boos op en loopt naar de gang. "Kom! Hier slaap jij," zei Dina. Rachida keek Dina glimlachend aan. Ze liep naast Dina. "We hebben een leukere kamer dan die van hem," zei ze tegen Rachida.
Rachida keek haar glimlachend aan. "Rachida vertel iets over jezelf," zei Dina toen ze aankwamen in hun kamer. Waar ze voorlopig moesten slapen. Ze begonnen hun kleren op te hangen in de grote kasten.
"Ik ben 23 jaar, en heb één zus. Ik heb eigenlijk niet zoveel om te vertellen," zei ze. Ze loog over het feit dat ze niks te vertellen had. Dina hing haar jas op."Dat geloof ik niet. Je ogen staan duf."
Ze keek Rachida glimlachend aan. "We kennen elkaar niet, maar ik weet zeker dat we vrienden zullen worden. Je kan altijd bij mij komen, als je iets dwars zit," zei Dina met een glimlach die bewees dat ze het meende.
"Bedankt. Hetzelfde geldt ook voor jou," zei ze terug. Ze meende het ook. Ze keken elkaar glimlachend aan en hingen al hun kleren op. Ze vouwden hun broeken. Vermoeid lieten ze zichzelf vallen op de bank.
"En nu jij. Stel je zelf voor," zei ze grijnzend tegen Dina. Dina keek haar met pretoogjes aan. "Ik heb één zus en één broer. En ik ben verloofd. Hij heet Monsif." Haar ogen keken Rachida verliefd aan.
"Wat leuk! Hoe lang kennen jullie elkaar?" vroeg Rachida. "Al meer dan 4 jaar. Hij maakt me gelukkig." Ze waren allebei stil. "En jij? Heb een oogje op mijn neef?" Aze haalde haar wenkbrauwen op en neer.
Rachida lachte om haar. "Nee. Geloof me, echt niet." De ogen van Dina begonnen te stralen. "Zakaria is wel iets voor jou," plaagde ze Rachida weer. Rachida rolde met haar ogen. "Hij is te arrogant."
Dina lachte zachtjes. "Hij kan soms arrogant zijn, maar hij is de allerbeste neef. Hij heeft me altijd gesteund," ze keek even Rachida aan en volgde "Waneer hij om iemand geeft beschermd hij datgene met zijn leven. Met zijn trots en eer."
Rachida glimlachte. Dat kon je wel verwachten van Zakaria. "Hmm. Arrogant? Vind je?" vroeg een zware mannenstem. Met een ruk hees ze zichzelf op en keek hem in zijn ogen aan. "Ja. Dat vind ik."
Zakaria grijnsde. "Maar je kent me net." "Te lang om te weten hoe arrogant je bent," kaatste ze gelijk terug. Zakaria bleef grijnzend. "Ik ga de stad in, komen jullie ook." Dina stond gelijk op. "Dat laat ik je niet twee keer zeggen."
Rachida lachte om haar enthousiasme en stond ook op. "Naar waar gaan we dan?" vroeg Rachida."We gaan naar Toronto," zei Zakaria. De dames knikten. Ze pakten een tas en deden hun spullen in een kleine tas.
Met zijn drieën liepen ze door de straten van Canada. Wie had nou gedacht dat zij, Rachida Marrabou, in Canada zou zijn. Met de beroemde Zakaria Tahir. Ze glimlachte even. "Dames ik heb een vraagje," verstoorde Zakaria haar gedachten.
"Vinden jullie mij echt arrogant?" Ze hoorde geen onzekerheid. Hij vroeg het op een geamuseerde manier. Rachida grijnsde. "Tot nu toe wel ja. Gaan we naar de Toronto Skyline?" vroeg ze.
Zakaria knikte slechts. Ze hielden een taxi tegen en zeiden wat hun bestemming was. Ze waren in het hartje van Canada. Toronto. Ze waren onderweg naar de beroemde plekken in Toronto, en aangezien hun hotels dichtbij was, zou het niet lang duren.
"Het is prachtig," zei Dina tegen hen. Zakaria en Rachida knikten beiden. "s Avonds is het mooier," zei Zakaria. Rachida keek hem aan. "Ben je hier eerder geweest?" het was even stil. "Ja," zei hij kortaf.
"Voor zaken?" vroeg ze weer aan hem. Zakaria keek haar met een norse blik aan. "Dit is een reden waarom ik zulke mensen als jou haat. Jullie willen alles weten. Jullie zullen alles doen om geheime dingen te weten." Boos keek hij weg. Onbewust, deden zijn woorden Rachida pijn.
-------
Hee lieverds,
Zouden julliw het verhaal van LaHaye070 willen lezen? Het is een kleine moeite.. ❤️
