Ze keken beiden naar hun voeten. Ze waren al uit het attractie gestapt. Zakaria is weer chagrijnig, dacht ze. Hij was stil en wisselde geen woord meer met haar. Zijn blik was weer hard geworden.
Zijn telefoon stoorde echter de stilte. Hij mompelde dat hij het moest opnemen en ging een afstandje staan van Rachida. Rachida had hem aangekeken en daarna voor zich. Ze begreep hem niet. Ze begreep gewoonweg haarzelf ook niet.
Waarom boeide hij haar nu wel? "We moeten terug naar de bedrijf. Dina heeft gebeld. Er moeten contracten worden getekend," zei hij met een smalle streep om zijn mond. Rachida knikte en liep verder.
Onderweg was het stil. Zo stil, dat je de hersens kon horen kraken. Rachida lachte in haarzelf om zichzelf. Hersens horen kraken. "We zijn er."'Rachida keek hem verbaasd aan. "Zo snel." "Wilde je langer bij mij zijn?"
"Nee," zei ze en stapte uit. Met opgeheven hoofd liep ze het gebouw in. Tahir. De bedrijfsnaam stond er groot en duidelijk. Zijn vader is vast trots op hem, dacht ze en ze liep naar binnen.
"Wie hebben we hier? Hallo, schoonheid." Geïrriteerd keek Rachida voor zich uit. Ze wist wie het was. "Aha, je bent in de ontkenningsfase. Dat komt nog wel goed," ging hij geamuseerd verder. Boos draaide ze om.
"Ontkenningsfase? Er valt niks te ontkennen. Laat me met rust, Illias." Illas begon te lachen en hield haar handen vast. "Maar waarom zou ik?"'
vroeg hij. "Hoe houd je het vol met Tahir? Kom bij mij werken en ik betaal je meer."
Rachida hief haar wenkbrauwen op. "Waarom zou ik met jou willen werken?" Hij lachte. "Ik ben vriendelijker dan Tahir. Ik zal het gezellig maken en je zal meer verdienen." Rachida likte geduldig haar mond vochtig.
"Gezellig zeg je?" "Ja," zei hij grijnzend. "Waar kan jij uitmaken dat ik het niet gezellig heb met Zakaria en Dina?" Illias keek haar even peinzend aan. Maar hij was nog niet het veld uitgeslagen. Nog niet.
"Zakaria is een arrogante, irritante man. Ik niet." "Ow, zo." Rachida deed alsof ze moest nadenken. "Weet je Illias," begon ze. "Je hebt gelijk, maar weet je, jij bent veel erger dan hem. Dag Illias."
Illias bleef verbluft staan en trok haar weer naar achteren. "Ik zal jou de mijne maken net als Ghizlane." Rachida trok woest haar arm terug. Ze opende haar mond om wat te zeggen maar een zware stem hield haar tegen.
"Wat gebeurd er hier?" vroeg een zware brommende stem. Rachida keek van Illias naar Zakaria. Illias keek Rachida afwachtend aan. "Hier ben je, lieverd. Waar was je?" vroeg Rachida met een glimlach.
Illas en Zakaria keken haar beiden verbaasd aan. "Lieverd?" vroeg Illias. Rachida snoof arrogant op. "Ja. Ik zei lieverd." Ze ging naast Zakaria staan. Ze wist dat dit verkeerd was, maar ze moest van Illias afkomen.
-------
Straks nog een deeltje 😝
