"Heb jij je ook laten inpalmen door hem?" vroeg Illias aan Rachida. "Ik heb me door niemand laten inpalmen, Illias." Illias schudde met zijn hoofd en keek Zakaria aan. Met een blik die Rachida niet kon plaatsen. Ze negeerde Illias en keek Zakaria weer aan.
Zakaria keek hen aan en speelde daarna mee met Rachida. "Dus, zou je zo vriendelijk mogelijk opzij gaan, Illias? Ik wil mijn tijd doorbrengen met mijn schatje, toch blondje?" Rachida keek hem met samengeknepen ogen aan om het te laten zien dat hij te ver gaat.
"Inderdaad, zak. Je hebt hem gehoord Illias, wil je opzij gaan?" vroeg Rachida liefjes. Illias schudde weer met zijn hoofd. "Ook zij zal van mij worden, Tahir." Daarna ging hij opzij. Ze liepen verder maar Illias pakte snel de arm van Rachida. "Ook jij zal de mijne worden."
Snel trok ze haar hand terug. Zakaria keek Illias uitdagend aan en daarna liep hij weg. Zakaria sloeg een arm om de middel van Rachida. "Je gaat te ver," siste ze zachtjes. "Jij begon hiermee." Rachida gromde slechts. Een secretasse kwam glimlachend aanlopen.
"Hallo meneer Tahir. U verwachte we al. Dina Tahir wacht op u in uw kantoor." Rachida keek haar verbaasd aan. Ze kon Nederlands, ging er door haar heen. "Dankjewel, Maria." Hij knipoogde charmant waardoor Rachida met haar ogen rolde. Zakaria deed alsof hij het niet zag.
Zijn arm was nog steeds om haar middel. Ze voelde tintelingen die door baanden naar haar onderbuik. Ze probeerde het te negeren, maar ze wist dat dat niet kon. Ze voelde een tinteling gaan door haar lichaam. Ja, ze gaf toe. Ze was verliefd geworden op de schoft. De ellendeling. De knapperd. Op Zakaria. "Laat me los, Zakaria."
"Waarom? Ik vind dit best wel leuk." Ze liepen naar de lift. In de lift liet hij haar los. Aangekomen bij de juiste verdieping, liep ze snel de lift uit. Naar zijn kantoor. "Klopt het?" vroeg een oude vrouw aan Zakaria. Rachida keek met een schuine gezicht toe.
"Wat klopt?" vroeg Zakaria in het Engels. Het gesprek verliep in het Engels. "Dat je bent verloofd met Rachida Marrabou! Of nee, dat jullie gaan verloven. Klopt dat?" vroeg de vrouw in één adem. "Wat?" vroeg hij. Rachida keek ook geschrokken, maar ze kon niks uit zijn blik lezen.
"Van wie heeft u dat gehoord?" vroeg hij aan de vrouw. "Van Illias..-" Ze hoefde haar zin niet af te maken, want met geloken ogen liep Zakaria zijn kantoor in. De vrouw keek versuft toe terwijl Rachida hem volgde. Dina keek Zakaria en Rachida verbaasd aan.
Zakaria ijsbeerde boos door zijn kantoor. "Het is uit de hand gelopen! Hoe kon je zo iets doms doen, Rachida?! Verdomme!" schold hij uit. Dina keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ik wist niet dat het uit de hand zou lopen, hoor. En jij bent ook schuldig. Jij speelde mee," zei ze boos.
Ze zou zich niet zomaar uit het veld slaan. Razend keek Zakaria Rachida aan. "Iemand moet me vertellen wat er aan de hand is! En wel nu!'" riep Dina. "Mevrouwtje deed alsof zij en ik samen wat hadden, om van Illias af te komen. Hij heeft het doorgezegd, en nu denken ze dat we gaan verloven."
Hij deed alsof hij van haar walgde. Althans, met zo'n ondertoon sprak hij. Dina keek geschrokken naar Rachida. "Ik had geen keuze! Ik wilde van hem afkomen. Hij was irritant. Ik zeg wel dat het niet waar was, dat ik gelogen heb," zei ze. Zakaria keek haar met een ijskoude blik aan.
"Ja doe dat maar. Zeg gelijk dat je niet vooruit kan denken." Zijn woorden deden haar pijn. Haar pijn werd gevormd tot woede en ze keek hem boos aan. "Ik wist het niet! Ik deed het niet expres Zakaria! En jij speelde doodleuk mee! Je hoeft niet alles in mijn schoenen te schuiven."
"Ow, nu is mevrouw onschuldig. Dit zal bekend worden en dan zal iedereen verwachten dat wij gaan verloven! Wat nooit zal gebeuren! En dan, als het niet door zal gaan.." Hij ging niet verder want Rachida nam het van hem over. "Zal er een deuk zijn in je reputatie."
Ze knikte even. "Ja weet je, je hebt gelijk Tahir. Het is het niet waard. Inderdaad, het zal nooit gebeuren. Jij en ik zullen nooit wat met elkaar hebben noch met elkaar verloven. Je hebt gelijk. Ik zeg het wel tegen Illias." Zakaria keek haar slechts aan. Ze schudde met haar hoofd en liep zijn kantoor uit.
