İSA YERYÜZÜNDE

YÜREK IŞILTISI Bölüm 62

60

"Ben başımın çaresine bakmasını beceririm, sen dön git ailenin yanına, sana kötü bir şey olmasın."

"Peki sen?"

"İşim var."

"Oğlum dedi geyik yakalayacakmışsın?

"Hı"

Alaylı güldü: "O iş yaş bence. Gel benle; sürünme buralarda. Ama cidden geyik yakalamak istiyorsan sana yardım ederim, gidip o geyiği yakalayalım, postu senin olur, karnımızı duyururuz güzelce."

Bu işi tek başıma yapmam lazım ve yavrusu olan geyiği avlayamam ve senin de avlamana izin vermem." Ellerine hohladı.

"Ellerin çok üşüyor olmalı."

"Evet. Ama alışkınım."

Kızıl sakallı sırt çantasından bir çift kırmızı eldiven çıkardı.

"Nerden aldın bunları?

"Ormanda buldum."

"Yalan söyleme! Bunlar sırt çantamdaydı. Demek oradaydın o gece?"

"Evet. Oradaydım. Senin kim olduğunu bilmiyordum ama. Seni bir adam sanıyordum. Senin kamp kurduğun yerin aşağısında kamp kurmuştum. Kurt patırtıları neyin nesi diye bakmaya çıkmıştım."

"Çantamı çalan sendin demek?!"

"Hayır. Açlıktan deliye dönmüş kurtlar yaptı. Çantanı yağmalıyorlardı yiyecek vardır umuduyla. Ben onlardan aldım. Aslında senin hayatını kurtardım. Onlara hücum etmesem seni kesin gebertirlerdi. Onları kaçırdım. Sana zarar vermesinler diye. Yemin ederim ki."

"Sen bir hırsızsın!"

"Kızma bana lütfen. Sadece ailem için iyi bir şeyler yapmaya çalışıyordum. Senin bir yağmacı ya da başka türlü kötü biri olabileceğini düşünmüştüm. Özür dilerim. Sen tanıdığım ilk adanmışsın, özgün yolunda. Tabi karım da kartaldır; ama o sadece ailesi için. Lütfen sözümü dinle, benle gel, oğlum sürekli senden bahsediyor, seni çok sevdi, bizle yaşa. Heba olacaksın bu ormanda ve sonra çok üzüleceğiz, kendini, bizi de, başkalarını da yakma, nerden geldiysen oraya dön, seni bekleyenleri üzme."

Rabbani cebinden kolyeyi çıkarıp ona uzattı.

Kızıl sakallı kolyeyi aldı: "Nerde bundun bunu?"

"Ağaca asılıydım ve sen kaçarken düşürmüşsün."

"Benle gel, lütfen."

"Gelemem; görevi bitirmem lazım."

"Umarım. Senin yerinde olsam gider o yavrusu olan geyiği öldürürdüm. En kolayı o. Bu hayatta kalma savaşı. Ve oyunu iyi oynayan hayatta kalır. Duygulara yer yok. Zekasını ve aklını iyi kullanan kazanır. Aksi halde yoksun. Sana son bir soru: Tavuk mu yumurtadan çıkar. Yumurta mı tavuktan çıkar."

"Elbette yumurta tavuğun poposundan çıkar."

Güldüler.

"Bak istersen sen evimize dön, ben senin için geyik yakalayıp getiririm, ne dersin?"

"Bu görev benim.

"Sana o geyiği getiririm inan, elimle koymuşum gibi."

"Olmaz."

"Karım ve oğlum seni soracak, neden onu getirmedin deyip kızacak, oğlum çok ağlayacak, ne yapacağım?"

"Selamımı söyle. Sonra size uğrarım. Mutlaka. Onu unutmam. Bebeği de."

5