İSA YERYÜZÜNDE

YÜREK IŞILTISI Bölüm 82

79

2 gün sonraydı. İsa kahvaltı yapmıştı ve ahıra gidip işe başladı.

Kısa bir süre sonra Papatya geldi.

"Gel benle" dedi tatlı biçimde.

"Annen kızmaz mı?"

"Çok meşgul, biraz kaçamak yapalım. Soru çıkarsa ben hallederim. Bana güven."

Papatya, onu hangara benzeyen büyük yapıya götürdü.

"Sana bisikletimi göstereyim."

Örtüyü kaldırdı ve bisiklet ortaya çıktı.

"Baaak, bu benim!"

İsa ne diyeceğini şaşırdı. Gülecekti, tuttu kendini.

"Beğendin mi?"

"Ama hurda bu ve sadece ön tekeleri ve direksiyonu var." Güldü.

"E tamamlarız, değil mi?"

"Tabi de; zor gözüküyor." Güldü.

"Ne gülüyorsun be; şapşal!"

"Elmasını gösterir gibisin."

Papatya delice bir kahkaha attı.

"Sen neden güldün şimdi, benim hangi elması kastettiğimi çok iyi biliyorsun."

"Moruk sen çakalsın cidden ve eğlendiriyorsun da beni."

"Ne güzel köle buldunuz, değil mi?"

"Ne ilgisi var canım, dram yapma. Ben de hayatımdan memnun değilim ki. Amaaan, boşveeer, zaman süratle akıp geçerken onun en güzel biçimde değerlendirmemiz gerek, sen benim aşkım olur musun?" Delice bir kahkaha attı.

"Aşkım mı? Ben buraya ait değilim ki."

"Sorun değil dostum. Birlikte kaçıp gideriz."dedi Papatya, ona iyice yaklaştı ve bisikletin direksiyonunu eline aldı. "Bu bisiklete binip çok uzaklara gitmeyi hayal ederim hep, bu beni en çok mutlu eden hayal, yeni insanlarla tanıştığımı, her gün başka yerde olduğumu hayal ederim. Bazen sıkıntıdan patlıyorum burada. Annem söz verdi, bisikletin diğer kısımlarını tamamlayacak. Olmazsa yenisini alacak."

"Bence annen sana bisiklet almaz."

"Nedenmiş(!)"

"Çünkü ona binip buradan kaçacağını hesap eder."

"Tamam da burada yol yok ki, çiftliğin içinde kullanacağım onu."

Sen çok kötüsün ya!"dedi, "en sevdiğim hayal bu ve sen paramparça ediyorsun. Beni hayatta tutan bu." Papatya, diz çöktü ve ağlamaya başladı.

"Özür dilerim." dedi, onun saçına dokundu.

"Çek elini ya! Bence sen çakalsın annemin dediği gibi. Beni de buradan kaçmak için kullanıyorsun, beni hiç sevmiyorsun, buradaki kimseyi cidden sevmiyorsun! Gerçeği söylesene bana!?"

"Sana inandığımı söylememi mi istiyorsun; onu yapamam işte. Hayalin harika. Ama asla gerçekleşmeyecek bir şey. Gerçekleşecek diyemem sana. Seni kandıramam ki. Senin annen delinin teki. Senin özgürlük hayallerinin gerçekleşmesine asla izin vermez."

"Ama söz verdi!"

"O deli kadın sözünü tutmaz bence."

"O zaman beni oyalayıp avutup kandırıyor?"

"Ne yazık ki öyle."