Yıldızlar Kralı

Bölüm 70 : Alvina'nın Yeteneği

Bir ay daha Ersa'nın düşüncelerinin aksine hızlıca geçti. Acılarla dolu günler onun için çok zordu. Sanki zaman duruyordu nöbet geçirdiğinde. Akademinin yeni sezonu da her seferindeki gibi gelmişti. Ersa sıkıntılı bir uyku ile yatağında uzanıyor, derin bir uykuya dalamıyordu. En güvenilir yer olan evi bile uykusuzluğuna çözüm olamıyordu.

Karanlığın Armedia'yı sarmaladığı bu zaman diliminde, Ersa'nın parmağındaki yüzük gecenin aksine parıldamaya başladı. Birkaç saniye süren bu değişimin farkında olmayan Ersa sabahın gelmesini kesintili uykusuyla bekledi.

Sabah Ersa'nın önünde neşe dolu bir kız cirit atıyor, etrafa mutluluk saçıyordu.

Bu yıl abisinin yanında, uzun zamandır gitmeyi istediği akademiye kayıt olacaktı. Ersa kardeşinin bu hali karşısında gülümsedi. Anneleri bu sırada odaya girdi. "Çocuklar, gelin kahvaltı hazır."

Ela iki çocuğu da Mavi Bulut Akademisine gideceği için üzülüyordu. Dokuz ay boyunca çocukları olmadan zaman geçirmeliydi. İç çekti ve mutfağa geçti. Ersa ve Alvina da arkasından takip etti.

Yemek masasında birer sandalye kaptılar ve annelerinin donattığı masadaki yemekleri büyük bir zevkle yediler. Bu sefer akademiye Ela'da gidiyordu. İki çocuğunu akademiye kendisi bırakmak istiyordu. Aslında Karmela, Ersa'nın akademiye gitmesini istemiyordu. Oğluna ne olacağı belli değilken gözden uzak bir yerde olması hiç içine sinmiyordu, ama Ersa'nın isteğini de görmezden gelemezdi.

Ela, eşinin ifadesini fark edince gülümsedi. "İki çocuğunda uzaklaşacağı için mutsuz musun?"

Karmela da gülümsedi. "Hayır, baş başa kalacağımızdan dolayı mutluyum."

Ela gözlerini devirdi. "Çocuklarım yanımdan gidiyor Karmela. Zaman nasıl bu kadar hızlı geçti?"

"Sadece eğitime gidiyorlar. Bu aşamalardan sende geçmiştin."

"Ama onlar benim her şeyim, nasıl üzülmem?"

Karmela ve Ela sohbet ederken Ersa ve Alvina gölün etrafında dolaşıyordu. Alvina sabırsız bir ses tonu ile bağırdı. "Anne! Baba! Hadi gidelim artık!"

Ela biran önce ayrılmak isteyen kızına baktı. "Sanırım bazıları o kadarda üzgün değil."

Karmela ve Ela yüksek sesle güldüler. Çocuklarının yanına geçtiler ve Karmela Ersa'yı, Ela da Alvina'yı taşırken akademiye doğru uçmaya başladılar.

Alvina yolculuk boyunca çevresini izledi.

"Wooaa, çok güzel."

Kısa süre içinde akademiye vardılar. Alvina'nın testinin yapılacağı yere gelmişlerdi. Alvina o kadar heyecanlıydı ki yerinde duramıyordu. "Şimdi benim yeteneğimi mi öğreneceğim? Ne kadar yetenekliyimdir?"

"Teste girince öğreneceksin Alvina. Eminim çok yeteneklisindir." Ela gülümseyerek kızını cevapladı.

"Abi senin testin nasıl geçmişti?"

"Abin üst düzey cennet seviyesinde kızım. Onu geçmen zor olacak." Ela güldüğünde, Alvina abisine rekabetçi bir tavırla döndü. "Abi seni geçeceğim."

Alvina'nın rekabetçi sözlerine Ersa güldü. "Kesinlikle geçeceksin, kardeşim çok yetenekli."

Alvina abisinden aldığı övgü ile mutlu bir gülümseme verdi ve sırada beklemeye koyuldu. Fazla uzun sürmeden Alvina'nın sırası gelmişti.

Test odasına girmesi kalbinin çalışma hızı arttırmıştı. İçeride beş adet ustayı ve odanın ortasına konulan küreyi gördü.

"İsim?"