Yıldızlar Kralı

Bölüm 2 : Alvina

Bir ay sonra...

Ersa, Karmela ve Ela gölün kıyısında oturuyorlardı. Karmela ve Ela balık tutuyor, Ersa da ortalarına oturmuş onları izliyordu.

Ela, Ersa'nın elini tuttu ve balık tutmak için kullanılan bir eşyayı eline bıraktı.

"Ersa, bunun adı gortia. Gortia sayesinde gölün içindeki balıkları yakalıyoruz. Bak sana göstereyim." dedi ve gortia Ersa'nın elindeyken ona yardımcı olmaya başladı. O sırada, Karmela neşeli bir sesle bağırdı.

"Ersa, Ela bakın bir balık tuttum."

Ersa gözleri parlayarak heyecanla balığa baktı. Ersa'nın heyecanını gören Karmela, kıvranan balığı eline alıp Ersa'ya yaklaştırdı. "Ersa, bak bu balığın adı mavi tera. Güzel değil mi? Gel dokun."

Ersa balığa baktı ve biraz tereddüt etti ama en sonunda elini uzattı. Ersa dokununca mavi tera hemen hareketlendi. Ani hareketinden ürken Ersa elini hızla geri çekti ve Ela'nın yanına kaçtı. Ela, Ersa'nın tatlı olduğunu düşünerek güldü. "Sorun yok Ersa, sana zarar vermez. O da ürkmüş." dedi ve Ersa'nın kafasını okşadı.

Ersa "Ohh" diyerek bir şey öğrenmiş gibi onayladı. Ela ve Karmela beraber gülmeye başladılar. Ela, Ersa'nın yanağını sıktı. "Ersa gerçekten çok akıllı. Çok çabuk anlıyorsun değil mi?"

Ela ve Karmela bu süre zarfında Ersa'ya ısınmış durumdaydılar. Ela, zamanının çoğunu onunla geçiriyor ve sohbet edip bir şeyler öğretiyordu. Bu süreçte Ersa'nın öğrenme hızı karşısında şok olmuşlardı. Kısa sürede yürüyebildi ve bazı kelimeleri öğrendi. Ersa'ya yeni şeyler öğretirken ikisi de motive olmuşlardı.

"Ersa biliyor musun yakında bir arkadaş edineceksin senin gibi küçücük."

Ela gülümseyerek karnını tuttu. Karmela da heyecanlı bir ifadeye sahipti. "Birkaç gün sonra dokuz ay tamamlanacak. Az kaldı. Yakında baba olacağım."

Ersa, Ela ve Karmela'yı izliyordu. Neden bahsettiklerini tam olarak anlamamıştı.

6 gün sonra...

"Ahhh—ahh"

Ela inlerken Karmela elini tutuyordu.

"Dayan hayatım, az kaldı. Çocuğumuz yakında doğacak."

Böyle söylese de, Ela'yı böyle görürken, farkında olmadan sol elini yumruk yapmış, gerginlikten etini delmişti.

Ebe, Ela'nın alnındaki terleri sildi. "Efendim dayanın lütfen, az kaldı."

Odanın dışında ise Ersa koltuğa oturmuş, gözlerinde bir miktar endişe ile odanın kapısına bakıyordu. O sırada tüm evi aydınlatan yeni ve hoş bir ses duyuldu.

"Inggha Inggha!"

Karmela, yeni doğan bebeğine baktı. Bebek en güzel malzemelerden yapılmış çok saf ve güzel görünüyordu. Bebeğinin güzelliğini görünce gözlerindeki endişe ortadan kalkarken sevinçle Ela'ya seslendi. "Bir kız. Hayatım çok tatlı bir kızımız oldu."

Ebe, bebeği Ela'ya uzattı. Ela çok narin bir eşya tutar gibi gözünden akan yaşlarla nazik olmaya dikkat ederek bebeği kucağına aldı.

"Bu bizim kızımız Karmela. Uggh- Bizim kızımız..."

Karmela Ela'ya sarılıp, biraz titrek olan nazik sesiyle konuştu.

"Evet, bizim kızımız."

Karmela'nın yüzünde samimi bir gülümseme oluştu.

"Ersa, içeri gel."

Ersa, Karmela'yı işitince, minik bedenini hemen koltuktan attı ve odaya girdi. Ela'nın elinde olan bebeği görünce meraklı gözlerle bebeğe baktı.