Yıldızlar Kralı

Bölüm 71 : Yüce Kral

Ersa'nın yönlendirmesiyle Alvina akademi bilgilerini içeren kitapçığı teslim aldı. Ersa bir şeyler hissetti ve çevresine baktı. Neredeyse herkesin gözlerinin onların üzerinde olduğunu gördü. Kız, erkek istisna olmadan o alandaki her öğrencinin odağı olmuşlardı. Alvina abisinin yanına gittiğinde herkesin göz bebekleri genişledi.

Bir çocuk yanındaki çocuğa sordu. "Bu çocuk bu kızla da mı arkadaş?"

Ersa ve Alvina akademinin standartlarını yükselten görünüşlere sahiplerdi. Yeni gelen küçükler bile hayranlıkla Ersa'yı izliyordu. Daha önceden görmedikleri güzelliğiyle görünüş olarak diğer erkekleri sönük bırakıyordu. Verdiği hava bile diğerlerinden çok farklıydı.

Ersa etrafına kısa bir bakış attıktan sonra Alvina'nın elindeki kılavuzu aldı ve elini tutarak yürüdü. Erkekler bu sahne ile kalakaldılar. Yeni gelenler ise bir şey bilmediklerinden çevrelerini dinleyerek bir şeyler anlamaya çalışıyorlardı.

Ersa neden öğrencilerin böyle şeyleri dert ettiğini merak etti. Akademiye kayıt olmuşlardı ancak çalışmak dışında her şeyi yapıyorlardı. Kendisinin çok daha büyük dertleri vardı. Bu tarz saçma dedikodularla ve anlamsız bakışlarla uğraşamazdı.

Alvina abisini gülümseyerek takip etti. Ersa, kitapçıktan Alvina'nın kaldığı yurdu öğrendi. Kardeşi Mely ile aynı yurda denk gelmişti. Güzel bir tesadüf diye düşündü. "A1 yurdunda kalacakmışsın Alvina. Gel sana eşlik edeceğim."

Alvina kafasını salladı. "Abi, Mely abla nerede kalıyor?"

Ersa gülümsedi. "O da seninle aynı yurtta."

Alvina sevinmişti bu habere. "Cidden mi? Hemen gidelim."

Ersa, Mely'nin de Alvina ile tanışmak istediğini bildiğinden hızını arttırdı. O da Mely'i görmek istiyordu. Yurda geldiklerinde durdu. "Sen odana geç ve eşyalarını yerleştir. Ben burada seni bekliyorum."

Ersa kitapçığı Alvina'ya verdi ve uğurladı.

Ersa yurdun önünde beklerken yurda giren kızların bakışlarına maruz kalıyordu. Akademide tanınan biri olduğu için insanlar onun hakkında dedikodu ediyorlardı. Ersa ise yurdun girişinden Alvina'nın çıkmasını bekliyordu.

"Ersa."

Ersa'nın kalbindeki sakinlik duyduğu ses ile kayboldu. Bakışları sesin sahibine döndüğünde bir çift mavi göz ile buluştu. Özlem dolu, mutlu bir kızın yüzüydü karşısındaki. Sevinçle kızın yanına gitti. Mely, Ersa ile yurdunun önünde karşılaştığı için şaşırmıştı.

"Neden burada bekliyorsun?"

"Alvina bu yıl akademiye kayıt oldu. Seninle aynı yurtta kalacak. Onun gelmesini bekliyordum."

Mely hoş bir şaşkınlık yaşamıştı. "Alvina mı geldi? O halde bende bekleyeceğim."

"Tamam. Uzun bir zaman oldu görüşmeyeli. Nasılsın?"

Mely, Ersa'yı kaçamak bakışlarla süzüyordu. Son görüşmelerindeki tuhaf an hala aklındaydı. Düşüncelerinde endişeliydi, ama Ersa'nın iyi olduğunu görünce rahatladı.

"Gayet iyiyim ve daha güçlüyüm."

Ersa kahkaha attı. Kahkahası alışılmışın aksine acısını saklıyordu. "Artık benden çok daha ileride olduğunu düşünüyorum."

Mely bu sözlerle kalbinde kötü hissetti. Ersa'nın böyle bir şey demesini beklememişti. "Senin de gücün artmıştır. Benden çokta uzakta olduğunu sanmıyorum."

Ersa bir süre sessiz kaldı. Ağzını açmış tam konuşacakken Alvina koşarak yanına geldi. Abisinin koluna girdi ve meraklı gözlerle Mely'e baktı.