KALBİN EKSENİ

23| 'His'

Manuş Baba & Nazan Öncel - Kimler Gelmiş

•Arhan Oğuz Güneri - Bölüm 23•

Yorgun argın döndüğümüz Gaziantep yolculuğunda İstanbul'a gitmeye hazırlanırken doğum iznine ayrılan personel yüzünden bu planımızı daha sonraya ertelemek zorunda kalmıştım. Yoldan gelir gelmez Melek istemese de nöbete gitmişti. Ben de sinirimi atmak için kendime ekstra nöbet yazdırmıştım.

Gün boyunca telefonuma bakmamıştım. Gece nöbetimi devr edince o huzur veren sesi duymak için onu aradım. Uzun uzun çalıyordu ama yanıtlamıyordu. Pes etmeyip defalarca aramamın sonucunda Ferhat telefonu açmıştı. Melek değilde Ferhat'ın telefonu açması küplere binmeme sebep olmuştu.

Melek'in hava almak için bahçeye çıktığını geldiğinde bana döneceğini söyleyip kapatmıştı. İçime çöreklenen kötü hissiyatla şerit değiştirip hastaneye doğru sürdüm. Kısa bir süre sonra hastaneye vardığımda direk hemşire odasına çıktım. Odada hiç kimse yoktu. Masanın üzerine sadece Melek'in telefonu vardı. Yarım saatte buraya gelmiştim gecenin bu saatinde ve o halen bahçede öyle mi?! Bir hışımla odadan çıkıp bahçeye çıkan kapıdan geçtim. Bahçenin her bir tarafını aradım ama Melek'ime dair tek bir ize dahi rastlamadım.

Elimi saçlarıma atıp çekiştirdim. Neredeydi bu kız gecenin bir vaktinde! Önümde duran sert cisim yüzünden az kala düşüyordum. Onu kenara itip hastanenin içine girip acilde Ferhat'ı buldum. Biliyordum bana eksik anlattığı yerler vardı.

Beni görünce ilk başta şaşırmıştı sonra olanları bir bir anlatmıştı. Ege, Melek'ime mesaj atmıştı. Daha sonra konuşmak için bahçeye çağırmış. Gidiş o gidiş bir daha gören olmamış. Ben defalarca o ite güvenmediğimi söylemiştim ama dinleyen kim!?

Ferhat'la beraber hemen kameraların izlendiği odaya çıktık. Odadaki personel sorun çıkarsada kimliğimi gösterip görüntülere ulaşmıştım. Melek'in telefonuna mesajın atıldığı saatten itibaren izlemeye başladık.

Melek'imin hastane kapısından çıkış anı vardı gerisi yoktu. Gecenin karanlığı çökmüş net görüntü vermiyordu. Kameralarğ da ağaçlık olan bölgeyi çekmemişti kör nokta olduğu için.

Delirmek üzereydim. Şu lanet yerde hiç mi gören olmaz bu kızı?! El kadar bebek mi ki kolayca görünmez olabiliyor! Melek'in rehberinden bulduğum Çağan Ali'yi arayıp Ege'nin gidebileceği yerleri sordum. Çünkü buralı değildi ve burada hiçbir akrabası yoktu.

Çağan Ali gecenin bu vaktinde aramama ve Emirhan'ı sormama şaşırmıştı elbette ki. Hastanede olduğumu ve Melek'i kaçırdığını söylediğimde apar topar hastaneye gelmişti Yusuf'la birlikte. Her tarafta onu arıyorduk. Nerenin cehennem deliğine girmişse ardından bir iz dahi bırakmamıştı.

Yusuf'un aniden "Ya Melek isteyerek gittiyse" demesiyle gözüm dönmüştü istemsizce yerimden kalkarken

"Gitmek istese bütün eşyalarını bırakıp gider mi? Bir mesaj bile bırakmadan üstelik!"

Ortamı sakinleştirmeye çalışan Çağan Ali "Abi bakın hepimiz gerginiz. Ailesine bile haber veremedik. Burda birbirinizle didişeceğinize kalkın da bakmadığımız yerlere bakalım!"