KALBİN EKSENİ

40| Özel Bölüm

Yalın- Sensiz Ben Ne Olayım

•Özel Bölüm- Bölüm 41•

(Düzenledi)

Telaş içinde bir sağa bir sola gelip gidiyordum. Evdekiler anlayacak diye içim içimi yiyordu. Düşünceler beni yutmak üzereyken kapım tıklatıldı ve ardından odamın kapısı açıldı. Aradan başını uzatan Hare görününce hiçbir şey olmamış gibi yatağıma çöktüm.

"Abla bir şey mi oldu?" Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip "Ne gibi?"

"Deliler gibi oda içinde volta atıyorsun da..." gözlerim otomatikman kısılırken

"Odamı mı izliyorsunuz?" Korkuyla irkilip

"Hayır abla! Ayak seslerin aşağı kadar geliyor"

"Tamam özür dilerim" başını salladı ve bir şey demeden kapıyı kapatıp çıktı. Kendimi geriye doğru bıraktım yatağım üzerinde. Tavan ile aşk yaşamaya başlıyordum ki telefonumun melodisi odayı doldurunca bekletmeden gelen aramayı yanıtladım.

"Canözüm?"

"Efendim?" Sesi hafif telaşlı bir tona bürünürken "İyi misin güzelim?"

"Neden hepiniz aynı soruyu sorup duruyor! İyiyim işte"

"Hmm. Belli ki bir şey olmuş. Anlatmak ister misin?" Boştaki elimle alnımı ovuştururken

"Bir şey olduğu yok hayatım. Sen geleceksin ya onun için biraz tedirginim" karşıdan gelen şuh kahkahası ile tedirginliğim azıcık da olsa azalmıştı.

"Seni istemeye gelmiyorum güzelim sakin ol. Annemlerle sizi ziyarete geleceğiz olan bu, ayrıca neden tedirgin oluyorsun ki? Ha gelmemi istemiyorsan başka"

Elimi darmadağın olan saçlarımın arasına daldırıp "Seni seviyorum ve gelmeni her şeyden çok istiyorum"

"Ben de seni seviyorum" ve ardından telefonu kapattım.

Uzun süredir gizli süren bir ilişkimiz vardı. Normal bir ilişki olsaydı annemlere söylemeye hiç çekinmezdim. Ama nasıl annemin karşısına geçip en yakın arkadaşının oğlunu sevdiğimi söylerdim!

Ah! Size kimden bahsettiğimi söylemedim değil mi? Ama tahminleriniz doğru Ateş ile sevgiliyim doğru bildiniz. Hele ki abim bunu duymamalı.

Abimleri yolcu ettikten sonra evimize dönmüştük. Bu tatil ikisine de çok iyi gelecekti. Başlarından binbir türlü şey geçti. Yaşamadıkları olay kalmadı. Ve tüm bu olanlar benim başıma gelseydi Melek kadar dirayetli olamazdım. Melek o yönden çok güçlü bir kız.

Kahvaltıyı hazırlayıp masaya yerleştirirken kızlarla birlikte, babam ve annemi de çağırdık.

Yüzündeki neşe ile mutfağa giren babam "Ooo enfes görünüyor"

"Çünkü biz yaptık" diye karşılık verdi Hara. Babam gözlerinden dahi belli olan mutlulukla "Arya ben sana demiştim biraz daha çocuk yapalım bak, ne güzel ellerinden her iş geliyor"

"Batuşum biz bu konuyu kapatalı yıllar oldu sanıyorum? Biz artık torun sevmeliyiz" Yıllardır birbirlerine olan aşklarını gıpta ediyordum. Birbirlerine karşı oldukça anlayışlıylılar. Babamın şu zamana kadar bir defa annemi kırdığına veya annemin onu kırdığına şahit olmadım.

"Baba keşke biraz oğlun da sana çekseydi" diye iç çektim

"Neden kızım?"

"Sen bu kadar mükemmelken o sana hiç çekmemiş" o güzel gülüşüyle "Beni mükemmel yapan sizlersiniz güzel kızım ve ayrıca annenizin sevgisi"