......Nubarın sözleri karşısında şaşkınlık geçiren Aristakes, bir Nubara bir Ameliyaya bakıyordu.
''Üzülme Amaliya ,sakın ağlama''...
Nubar Aristakes in başını Ameliya ya çevirmesini fırsat bilerek ,birden silahının üzerine atıldı .Aristakesi elindeki silah ile birlikte bileğinden yakaladı. Aralarında sıkı bir boğuşma başladı, her ikisinin eli de silahının üzerinde idi. Beklenmedik bir anda silah patladı. Acılar içinde yere düşen Aristakes ayağını tutuyordu. Nubarın ceketinden tutan Ender, onu kendine çekti. Ameliya koşarak Aristakesin ayağını tuttu. Kurşun derin bir yarık bırakarak yerdeki döşemeye saplanmıştı. Ayağa kalkan Ameliya Nubarın yakasına yapışarak..
''Onu vurdun...! Onu vurdun.''..!
''Hayır ..hayır ...sevgili Ameliya, onu ben değil ,o kendini vurdu .Öyle değil mi sevgili Aristakes az önce sana bir söz demiştim. ''Silahın namlusundaki mermi ters dönmüş haberin yok'' ,hatta kendini vuracağını söyledim. Ahhh.... Aristakes neden söz dinlemezsin anlamam ki.''.
Sağ eli ile hemen yanında duran Ameliyanın saçından tutarak ,onu birden kendine doğru sürükleyen Nubar..
''Bak bu fahişeye..''.!
Acılar içinde yerde kıvranan Aristakes ...
''Bırak karımı köpek herif ..''...!
''Ahh... ahh...Az önce beş para etmez canın, tanrının kutsal yolunda ilerleyecekti, öyle değil mi söyle -öyle -öyle...peki ya şu saçından tuttuğum kadın ne olacaktı, onu da ben söyleyeyim ,Senin lanet bedenin henüz toprakta çürümeden ,o farklı tenlerin tadına bakacaktı .Bu kez iyi bir fahişe olup çıkacaktı''.
Sağ eli ile saçından tuttuğu Ameliyayı kendine çeviren Nubar
''Görüyorsun değil mi ,yerde acıdan kıvranan bu adam ,dayak yiyen sen ve bu rezillikler bunların tümünün suçlusu sensin .Aslında yapılması gereken en hayırlı iş seni gebertmek olurdu ,ama bu sana karşı bir iyilik olurdu.''
Nubarın kulağına fısıldayan Ender ..
''Silah patladı Nubar, gün ağrımak üzere ,başımıza bir bela gelmeden buradan çıkalım.''.
''Tamam sevgili dostum şimdi çıkıyoruz''
Nubar saçından tuttuğu Ameliyayı, yerde yatan Aristakesin üzerine fırlatarak..
''İkinizin de canı cehenneme .Sen Ameliya vahşi bir hayvana çevirdiğin bu Nubarın tüm günahlarını tanrı senin başına yıkacaktır. Bunu iyi bil, o saf ve tertemiz çocuğu aşık olduğuna bin pişman ettin. Sakın bir daha karşıma çıkmayın''..
Nubar elindeki silahı yatağın üzerine attıktan sonra, odadan çıktılar gün ağrımak üzere idi merdivenlerden aşağı inip, dış kapıya doğru yaklaştılar, tam kapıdan çıkacak iken polis aracı kapının önüne yaklaştı. Kaçmaya dahi fırsat bulamadan araçtakiler silahlarını onlara doğurtarak eve doğru koşmaya başladılar .Ender ve Nubar sakince bir tavırla ellerini kaldırıp Üzerlerine doğru gelen polislere bakıyorlardı. İki polis eve girerek, Aristakes ve Ameliyanın yanına çıktı. Diğerleri ise Ender ve Nubarın yüzlerini duvara çevirerek kelepçeleri takıyorlardı.
Nubara kızan Ender ..
''Sana bu Allah'ın belası yerden gidelim dedim Nubar, al işte başımız derde girdi. Adamların dilinden de anlamıyoruz.''
