....''Asma yüzünü hemen ,her yaşın bir güzelliği var ,bende çocukluğumu özlüyorum, bu arada bir süredir yürüyoruz, istersen bir yerde oturabiliriz''.
''Hayır Ferit, ben eve dönsem iyi olur''.
''Seni eve bırakabilirim''
''Hayır ,bugün benim için çok şey yaptın''
''Lütfen böyle konuşma, ben hiç bir şey yapmadım''.
''Sen çok iyi bir insansın''.
''Eğer birine faydanız dokunuyorsa , iyi bir insansınız ,benim size hiçbir faydam dokunmadı, şimdi seni evine ben götürüyorum...lütfen itiraz etme''.
Yüzünde tebessüm oluşan Feride ...
''Peki''..
Uzun bir yürüyüşten sonra Feride'nin evinin bir sokak altında durdular, Ferit'e dönen Feride..
''Ben evime geldim sayılır Ferit, buraya kadar bana eşlik ettiğin için çok teşekkür ederim''.
''Sizin eviniz bir üst sokakta değilmiydi''?
''Evet doğruda ,bunu nereden biliyorsun ki''?
''Eee..şey.. bak çocuk parkı, hadi gidelim, yoksa ikimizin de aklında kalacak''.
''Lütfen Ferit ,orası çocuklar için''..
''İyi ya ,bizde içimizdeki çocuğu getiriyoruz oraya ,hadi şimdi rahat rahat koşabiliriz, nasıl ise parkı gördük''
Sessiz bir kahkaha atan Feride
''Tamam''...
Her ikisi de az uzaklarında bulunan çocuk parkına koşarak gittiler ,salıncağın başına geçen Ferit ,Feride'ye oturmasını söyledi, çekingen bakışlar ile etrafına baktıktan sonra salıncağa oturan Feride
''İyi ki parkta kimse yokmuş ,yoksa çocukların içinde bu salıncağa asla binemezdim''.
''Bu mevsimde çocukların olmaması normal ,ama olsa da bu salıncakta seni sallamak için ısrar ederdim ,çünkü içindeki çocuğun buna çok ihtiyacı var, senin yaşaman için onunda çocukluğunu yaşaması lazım, insana huzur veren gülüşün o çocuğun ellerinde, ve benim o huzura ihtiyacım var...şimdi söyle bana hazır mısın'' ?
''Hazırım''...
Feride'nin yüzünde coşkulu bir çocuk edası oluştu, özlemini çektiği oyuncağa kavuşan bir çocuk gibiydi, demir parmaklıkları kırıp özgürlüğe koşan bir mahkumdan farkı yoktu, Ferit'in onu her sallayışında ,Feride'nin kahkahası duyuluyordu, düşündüğü çocuk Feride'nin içinde uyanmıştı bir kere, o masum güzelliğine eklenen gülücükler, bakıldıkça insanda hayranlık duygusu oluşturuyordu.
''Yüzünde bu kadar gülücükler oluşacağını bilseydim ,pierro lotide bir ağaca senin için salıncak yapardım.
Gülerek cevap veren Feride...
''Hiç şüphem yok, bunu yapardın, aslında fena fikirde değil hani''.
''Tamam o zaman, bir daha kine pierro lotiye çıkarken ip götürelim''.
''Ha ha ha...şaka bu herhalde Ferit''
''Hayır çok ciddiyim''..
''İyi o zaman, biraz daha yavaş salla, yoksa gülmekten salıncaktan düşeceğim''.
