........''Tamam canım, bunun için elimden geleni yapacağım, söz konusu olan yuvamızın saadetidir.''
Ruhlarının ürettiği bu mutlu sözler, bir süre sonra bedenlerinin mutluluğa ulaşması ile geceyi noktaladı.
Her zaman olduğu gibi o sabahta Enderi evinden alan Mustafa ,onu iş yerine bıraktıktan sonra, Enderin talimatı ile tekrar eve dönerek ,Ferideyi araç içinde beklemeye başladı. Evin camından aracın geldiğini gören Feride, bir süre arabaya baktıktan sonra ,,kıyafetleri giyinik olan oğlunu yanına alarak, evden çıkıp araca doğru yürüdü. Onların geldiğini gören Mustafa, yüzündeki ciddi duruş ile araca yaklaştıkları anda ''Hoş geldiniz Feride Hanım '' mesafeye özen gösteren Feride ''Hoş bulduk Mustafa '' bu kısa ve öz konuşmadan sonra araç site önünden yavaşça ayrıldı. Araç seyir halindeyken, dikiz aynasından arka koltuğa bakan Mustafa Ömer ile göz göze gelerek...
''Nasılsın Ömer..? ''
''İyiyim Mustafa abi ,resim malzemesi almaya gidiyoruz..''
''Haberim var, babanda öyle söyledi..''
''Evimizin çatı katında bir resim odam oldu, şimdi de ,gerekli malzemeleri aldığımız zaman ,her şeyim tam olacak.''
''Demek ,resim yapmayı bu kadar çok seviyorsun..''
''İnşallah büyüyünce kendi resim galerini açarsın..''
Buna cevap vermeyen küçük Ömer, tebessüm göstererek, aracın kapı camından etrafı izliyordu. Feride ise bir ön cama bir kapı camına bakarak sessiz duruşu ile etrafı seyre dalmıştı. Kapalı olan hava birden yerini yağmura bıraktı. Bunlar bir önceki aya ait olan nisan yağmurlarının son çırpınışlarıydı.
Bir süre konuşmanın olmadığı araç içindeki sessizliği Mustafa bozdu.
''Feride hanım, Ender beyin bana söylediği bir yer var, ama sizin bildiğiniz başka bir yer varsa oraya da gidebiliriz.''
Yaslandığı arka koltuktan biraz kendini öne doğru getiren Feride
''Benim bildiğim bir yer yok, Ender sana nereyi söylemiş ise oraya gidelim..''
Bu sözün ardından dikiz aynasından bir süre, yan camdan etrafı izleyen Feride'ye baktı Mustafa, Bir anlık kafasını çeviren Feride Mustafa ile dikiz aynasında göz göze geldiler. Bir yola bir aynaya bakan Mustafa, ondan gözlerini kaçırmadan bakmaya devam etti. Aslında asıl niyeti onunla konuşmaktı. Ve bir anlık hamle ile..
''Sizi biraz durgun gördüm Feride hanım on yıllık Avrupa sonrası buraya alışmak zor oluyor haliyle''
Aracın sol arka tarafından biraz daha koltuğun ortasına gelen Feride...
''Evet bunda haklısın, alışmak biraz zaman alacak. Buralardan ayrı kalmak insanda ister istemez bir soğukluk oluşturuluyor. Aynı şeyleri Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde de yaşamıştım.''
''Avrupa hızla değişen ve büyüyen ülkeler ile dolu. İstanbul'da değişiyor ve büyüyor ama zannediyorum onların yarısı kadarda değildir. Döndüğünüzde beklemediğiniz her hangi dikkat çeken bir değişimle karşılaştınız mı..?''
