.........Ne zaman yanına gitsem ,muhakkak konuyu dönüp dolaştırıp Naciye teyzeye bağlardı ,ve gözlerine hemen bir ıslaklık çökerdi ,vefatından sonra bile ona olan sadakati ve sevgisi hiçbir zaman yüreğinden silinmedi. Yusuf amca bu konuda örnek alınacak bir insandı.
Söze karışan Mete ..
''Arkadaşlar belki konunun dışına çıkıyorum ama ,benim hemen ayrılmam lazım. Bu akşam sınıftan bir gurup ile buluşacaktık ,onları bulup gelemeyeceğimi söyleyeceğim, beni beklemesinler boş yere ,akşama görüşürüz''.
Mete'nin ardından başını sallayan Ferit..
''Hep aynı Mete bu çocuk asla değişmeyecek''.
Sessizliğini bozan Aymira
''Herkesin hayata bakış açısı farklı Ferit, oda böyle yaşamaktan hoşlanıyor...Havada iyice soğudu şu ara yerde sıcak bir şeyler içebileceğimiz bir yer biliyorum, hadi oraya gidelim.''
''Eğer çok üşüdüysen sana ceketimi vereyim''..
Yüzünde tebessüm oluşan Aymira ..
''Çok teşekkür ederim benim centilmen arkadaşım .O zaman da sen üşürsün, bu kez bende buna üzülürüm ,Fazlada üşümedim zaten dediğim yere de geldik.''
Mekanın kapısını açan Ferit, içerinin en sıcak köşesine gelerek Aymira'nın sandalyesini çekti, karşılıklı oturdukları masaya gelen garson dan birer Ihlamur istediler.
Başı önde dalgınca düşünen Ferit'e seslenen Aymira..
''Ne düşünüyorsun Ferit''...
''Yusuf amcayı, nasihat dolu sözlerini ,bize karşı olan yakınlığını ve dahası.''.
''Yusuf amcada yıllar önce muhakkak bizim gibi sevdiği insanların ardından bizim oturup üzüntü yaşamıştır .Şimdi ise bizler onun için üzülüyoruz .İnsan gibi insan olduğu için üzülüyoruz, Emin ol ki yarında bizler için üzülecekler ,her hangi birine kendimizi sevdirdiğim iz için üzülecekler .Yaşayan biz insanların kanunu ,bu etten ve kemikten olan her canlı ölümü tadacaktır .Önemli olan bu dünyada insan olup insanlık için bir şeyler yapmaktır .Sevmek ve sevilmek mutlu olmanın en temel formülü.''...
Aymira'nın masa üzerinde ki elini tutan Ferit ,onun gözlerine bakarak..
''Bunda sonuna kadar haklısın benim güzel arkadaşım .Ama insan yine de bu tür gerçekleri ve sevdiği insanları kaybetmesini bir türlü kabullenemiyor.''
Ferit in bu tür sözleri ve hareketi Aymira'nın yüzünde tebessüm oluşturdu, ellerini tutan Ferit in ellerini sıkarak...
''O yüzden insan sevdiği kişinin elini bırakmamalı, sımsıkı sarılmalı''.
Düşünceli gözler ile Aymira'nın gözlerine bakan Ferit..
''Kesinlikle öyle.''.
Ferit ten gözlerini ayırmayan Aymira
''Sakın bırakma.''..
Bir an için ne diyeceğini bilemeyen Ferit, Aymira'nın gerçekçi ve masum bakışları altında başını öne eğdi. Elleri masa üzerinde Aymira'nın elleri ile birleşik duruyordu. Aklına Mete'nin sözleri geldi. Aymira'nın kendisine karşı olan içindeki büyük sevgiden bahsetti. Ama Ferit onu susturup her zaman konuyu dağıtıyordu, yüzünü Aymira'ya çevirerek ..
