WEAK (Jedean Gawong)

79

JEMA'S POV

"Jema"- bigla kong pinatay ang cellphone na hawak ko nang tawagin ni Deanna ang pangalan ko.

"B"- Sabi ko lang dito

"Sinong kausap mo?"- takang tanong nito.

"Wala. Tungkol lang sa mga requirements ko"- tarantang Sabi ko rito.

"Akala ko may kausap ka sa labas e"- Deanna

Agad ko naman syang hinila papasok ng condo.

Nag Aya na rin akong matulog.

"B. Bukas. Saturday. Uuwi Sana ako sa Laguna"- paalam ko rito habang nakatingin sa kisame.

Tumabi naman sa akin si Deanna sa Kama at nahiga na rin.

"Hindi ba kauuwi mo lang galing Laguna?"- Deanna

"Oo. Kailangan lang kasi. Tsaka pinapauwi ako ni Ate Jovie"- pag sisinungaling ko.

Pero ang totoo may kailangan lang talaga akong i-meet.

"Sama ako"- Deanna.

"Hindi pwede. Magpahinga ka nalang. Babalik din naman ako ng Sunday e"- Ako.

"Hayys. O sige. Akala ko pa naman makakapag date Tayo"- Deanna.

Humarap naman ako Kay Deanna.

Nakatingin din pala Ito sa akin.

Nakipagtitigan lang ako dito.

Sobrang na-miss ko sya.

Everytime na nasa tabi ko sya feeling ko ligtas ako...

Pero nasasaktan ako.

Nasasaktan ako kasi Wala akong magawa.
Hindi ko pa kaya at Hindi ko pa pwedeng sabihin sa kanya ang lahat.

Sorry, Deanna.

Hanggang tumulo na naman ang luha ko.

Taksil talaga Ang luha ko. Kainis!

"Eyyyy. Don't cry. Andito lang ako"- ngiting Sabi nito sabay punas ng luha ko.

"Deanna, promise me na ako Lang Ang paniniwalaan mo. Na kahit anong mangyari, sa akin ka lang maniniwala"- Sabi ko rito.

Hinila naman ako nito para yakapin.

"Hay Jema. Hindi mo na kailangan pang sabihin sa akin 'yan. Sayo lang ako, Kaya sayo lang ako maniniwala"- Deanna.

Sinubsob ko naman ang ulo ko sa dibdib ni Deanna tsaka ko sya niyakap nang mahigpit.

Sana lang. Sana lang. Deanna.
Sana Kaya mo. Maniniwala ako na Kaya mo.

Nasa ganung posisyon lang kami hanggang parehas na kaming makatulog.

Ilang Gabi na rin akong Hindi makatulog.
Si Deanna lang pala ang solusyon.

---
DEANNA'S POV

Maaga akong nagising para ipagluto si Jema.

Mahimbing pa itong natutulog sa kwarto.

Naalala ko na naman yung nangyari kagabi.

Siguro nga may dinadala syang problema na Hindi pa masabi.
Pero kahit ano pa 'yun, andito lang ako at Hindi ako aalis sa tabi nya.

Kasalukuyan akong nag aayos ng lamesa nang maramdaman kong may yumakap Mula sa likod ko.

"Aga mo naman nagising, B"- Sabi nito.

Nilingon ko naman si Jema.

Nakapikit pa Ito habang nakasandal ang ulo nito sa likod ko.

"B. Paalala ko Lang uh. Hindi ako Yung breakfast mo"- pagbibiro ko rito.