မခြဲ..ကမၻာအသေခ်ၤ [မခွဲ..ကမ္ဘာအသင်္ချေ]

1.7

《Zawgyi》

1.7[တုယန္႔ဘဝ]

ခႏၶာကိုယ္ကို စစ္ေဆးတဲ့ ရလဒ္က ဘာျပႆနာမွ မရွိပဲ နဂိုကထက္ပင္ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္လာပါ ေသးသည္တဲ့။ ယြင္ခယ္ကေတာ့ ထိုစစ္ေဆးမႈ ရလဒ္အား မ်က္ေမွာင္ကုပ္လ်က္ အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနကာ သကၤာမကင္း ျဖစ္ေနတာလည္း မေပ်ာက္ေသးေခ်။ အဲဒါေၾကာင့္မလို႔ ေကာင္ငယ္ေလးကိုဆြဲကာ တျခားေဆးရံုတစ္ခုသို႔ ေခၚသြားၿပီး ေနာက္ထပ္ ထပ္စစ္ေဆးေစသည္။ ရလဒ္ကေတာ့ ထပ္ၿပီးေတာ့ ပံုမွန္ပဲေပါ့။

ရက္ေတြ နည္းနည္းၾကာလာၿပီးေနာက္ ယဲ့က်စ္က်ိဳးက ယြင္ခယ္ရဲ႕အာရံုစိုက္မႈအား အျမဲတမ္း အျပည့္အဝ ရရွိလာခဲ့သည္။ ထမင္းစားၾကတိုင္း သူ႔ကို ပံုမွန္စားေနၾကထက္ ထမင္းပန္းကန္တစ္ဝက္ကို အျမဲ ပိုစားခိုင္းခံရေလ၏။

ဝိတ္က်တဲ့ႏႈန္းက မယံုႏိုင္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ ရုတ္တရက္ ဝိတ္က်ျခင္းေၾကာင့္ ဘာဆိုးက်ိဳးမွလည္း မရွိေပ။

တစ္လေလာက္အၾကာမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္မွာရွိသင့္တဲ့ ပံုမွန္ အေလးခ်ိန္ကို ေရာက္သြားေတာ့၏။ သူဟာ သြယ္လ်လ်ႏွင့္ လွပေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။

ခႏၶာကိုယ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီးေတာ့ အန္ကယ္ဖူက သူ႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ အရြယ္အစားႏွင့္ ကိုက္ညီတဲ့ အဝတ္အစား အသစ္ေတြ ျပန္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့သည္။ သူက မွန္ေရွ႕မွာရပ္လ်က္ လက္ရွိပံုစံကိုၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းက အထက္သို႔ တြန္႔ေကြးသြားသည္။ နီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းအစံု ... ျဖဴေဖြးေဖြး သြားတန္းေတြ ...မက္မြန္သီးသဏၭာန္ မ်က္ဝန္း .. ျဖဴေဖြးႏူးညံ့ေနတဲ့ အသားအေရနဲ႔ ရွည္သြယ္သြယ္ လက္ေခ်ာင္းေတြ .....  တကယ္ကို မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ တူေန၏။ သူ႔မ်က္ခံုးက ထူတန္းေနတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းသြားၿပီး မ်က္ႏွာက်က သိသိသာသာကို ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ တူသြားသည္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ......

အခ်ိန္တိုင္း ယြင္ခယ္က သူ႔အား နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း စိုက္ၾကည့္တတ္တာကို သတိရမိသြားေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ရင္းမွ ဟိုဖက္ဒီဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း နဖူးထက္မွာ ခ်ထားသည့္ ဆံပင္တို႔အား ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ "တစ္လက္မ ႏွစ္လက္မေလာက္ ညႇပ္ပစ္ရမယ္"
သူ႔ရဲ႕ အရင္ဘဝက ေယာက္်ားပီသခန္႔ညားၿပီး ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ ပံုစံကို ျပန္ေတြးၾကည့္မိသြားသည္။ အခုက်ေတာ့ေရာ ...... သူ တကယ္ကို ငိုခ်င္သြားသည္။