FARAZİ- Kırmızı Damlalar (Kırık Hayaller Serisi II)

BÖLÜM 24

Belimden kavradığı zaman bütün umudumu kesmiştim. Benim gücüm bu adama yetmezdi. Bana sahip olacaktı ve engel olamayacaktım.

Bedenim neredeyse kırılmak üzere olan koltuğun üzerine atıldığında çığlık çığlığa kalkmak için onu itmeye devam etmiştim. O koca cüssesini üzerime yüklediğinde omuzlarına vuruyor ve yüzünü çiziyordum. Bileklerimi tutup başımın üzerine sabitlediği an parmaklarıma bir şey çarpmış ve gözüm dönerek avuçlarımım arasına aldığım şeyi hiç düşünmeden önce sırtına saplamıştım.

Adamın dudaklarından acı bir inilti çıktığında donuk bakışlarla yüzüne bakmış ve üzerimden atmıştım.

"Allah belanı versin!"

Tüm gücümle çığlık atarak elimdeki şeyi tam kalbinin üstüne saplamış ve geri çekmiştim. Altımda can veren adam gözlerimin içerisine son bir bakış attığında kendime gelmiş ve hemen ayağa kalkmıştım.

Birini öldürmüştüm, kendimi savunmak için birinin canını almıştım. Adam gözlerini kapattığı anda başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.

"Hayır, hayır, hayır!"

Nefes nefese bağırarak gözlerimi açmıştım. Şakağımdan akan terler şerit halinde ilerlerken etrafa bakınmıştım. İlk kaçırıldığım zaman kilitlendiğim odadaydım. Bütün hayatımı darmaduman eden o odanın içerisindeydim.

"Nefes?"

Kapım anidem açıldığında yerimden sıçramış ve gelen kişiye bakmıştım. Alev endişeli yüz ifadesi ile beni izliyordu.

"Sonunda uyandın, ben bağırışlarını duydum da geldim."

Donuk bakışlarımı gözlerinden ayırıp üzerimdeki battaniyeyi bir kenara atıp ayaklanmıştım.

"Yeni uyandın hemen ayağa kalkmasaydın."

"Çekil." dedim soğuk bir sesle. Ne ayağıma bir şey giyinmiş ne de üstüme bakmıştım. Yanından geçip gitmek istediğimde kolumdan tutup durdurmuştu.

"Nereye gidiyorsun? Bak yeni uyandın-"

"Alev ben birini öldürdüm. Gidip teslin olmam gerekiyor."

"Ne? Saçmalıyorsun Nefes lütfen yatağına döner misin?"

"Alev ben birini öldürdüm diyorum duymuyor musun beni! Katil oldum ellerimi kana buladım! Hemen gidip teslin olmam gerekiyor!"

"Hayır!" diyerek diğer kolumu da tutup beni kendine çevirmişti.

"Sen o adamı suçsuz yere öldürmedin. O adi herif seni tecavüz etmeye çalıştı ve sende kendini savundun."

"Ne fark eder! Kendimi savunmak için bile olsa ben katil oldum! Alev bırak beni gideceğim!"

"Nefes iki gündür baygınsın ve uyanır uyanmaz aklına bu mu geldi? Allah'ın aşkına otur önce bir soluklan daha sonra ne yapacağımızı düşünürüz."

"Bu düşünülecek bir şey mi Alev? Tabi siz bu tarz şeylere alışkınsınız. Bilgisayar oyunu gibi önünüze geleni öldürüyorsunuz! Ama ben yapamam anladın mı? Ben birini öldürdüm ve eğer gidip teslim olmazsam deliririm!"

"Ne oluyor? Nedir bu gürültü?"

Konuşmalarımızın arasına Uğur beyin sesi girdiğinde Alev'in gözlerinden bakışlarımı çekip Uğur beye bakmıştım. Kapının ağzına ikimize de çatık kaşlarla bakıyordu.

"Uğur bey." diyerek kollarımı Alev'in ellerinden kurtardım.

"B-Ben birini öldürdüm ve teslim olmam gerekiyor."