FARAZİ- Kırmızı Damlalar (Kırık Hayaller Serisi II)

BÖLÜM 88

Gözlerimi mesaj sesiyle açmıştım. Art arda mesaj yığılıyordu telefonuma. Gözlerimi usulca aralayıp arkama baktığımda Uğur'un olmadığını fark ettim.

Usulca yataktan doğrulup hala mesaj gelen telefonuma uzandım.

05**********; Nefes ben Uraz, biliyorum benden nefret ediyorsun ama annem hasta ve ölüm döşeğinde. Ölmeden önce seni görmek istiyor. Sana yalvarırım, ne istersen yaparım. Lütfen gel ve onunla konuş.

Bu da neydi şimdi? Ben numaramı değiştirmiştim kimden bulmuştu? Ayrıca o kadının benimle konuşacak neyi vardı? Bana onca yaptıklarından sonra yüzünü bile görmek istemiyordum.

05*********; Nefes yalvarıyorum sana, annem gözü açık gitmesin.

Sabıe çekerek gözlerimi kapatıp açtım. Asla olmazdı, Uğur duyarsa onu öldürürdü. Özellikle de bu aralae çok hassastı.

Mesajına cevap vermeden yataktan kalktığımda bu sefer aramıştı.

"Hayır Uraz kesinlikle gelemem." diyerek telefonu açtım.

'Nefes onca yılım hatrı da mı yok?'

Baya baya hıçkırarak ağlıyordu.

"Uraz ben evlendim, eşim kesinlikle izin vermez kabul edemem. Hem annen bana zamanında çok çektirdi. Benim onunla konuşacak hiç bir şeyim yok."

'Evlendin mi?'

Hayal kırıklığına uğramış gibi sesi kısık çıkmıştı.

"Evet evlendim."

'Hiç sorun değil ona söylemezsin.'

"Sen ne dediğinin farkında mısın?"

'Nefes annem diyorum, ölecek diyorum.'

Sabırla nefes verdim.

"Tamam telefonla konuşayım o zaman."

'Olur, o da olur. Sen yeter ki kabul et, ben kapınızın önündeyim. Beş dakika çık benden konuş.'

Gözlerim anında büyümüştü. Hızla odanın camına gidip etrafa bakındım. Görünmüyordu.

"Sen delirdin mi! Uğur seni görürse öldürür!"

'Umrumda bile değil Nefes, annem söz konusuysa değil.'

"Sen cidden kafayı yemişsin! Bekle geliyorum."

Telefonu yüzüne kapatıp koşar adımlarla odadan çıktım. Tek duam Uğur'un evde olmamasıydı. O da fazla mümkün değildi çünkü yeni evlenmiştik ve bugün yeni evimize taşınacaktık.

Merdivenleri inip etrafa bakındım. Ses gelmiyordu, mutfağa girip etrafı kolaçan ettim. Ortalıkta görünmüyordu ama gözüme çarpan bir not vardı. Hızlıca notu elime aldım.

Acil bir toplantı çıktı sen uyanmadan gelirim. Uyanırsan da merak etme diye yazıyorum. Seni seviyorum.

Saat kaçtı bilmiyordum ve ne zaman gitmişti o da belli değildi. Koşar adımlarla askılıktan uzun hırkamı giyinerek evin kapısını açtım.

"Yenge Uğur ağabey-"

"Biliyorum toplantıya gitti, ben aşağıdaki markete gidiyorum gelirse söylersiniz."

"Dur yenge ne istiyorsan biz alırız."

Kahretsin ne diyecektim?

"Gerek yok hem yürüyüş yapıp açılmak istiyorum."

"Tamam o zaman yanında bende geleyim."

"Hayır arkamda put gibi dikilip insanları ürküteceksin."