FARAZİ- Kırmızı Damlalar (Kırık Hayaller Serisi II)

BÖLÜM 72

"Nefes sen şöyle otur hayatım."

Hayatım dediği için gururla gösterdiği yere oturup kadına bir bakış attım. Kumral, buğday tenli bir kadındı, üzerine giyindiği siyah elbise ile asaletli bir şekilde Uğur'a bakıyordu.

"Bir kız arkadaşın olduğundan bahsetmemiştiniz Uğur bey."

Uğur yerine oturup gülümsedi.

"Özel hayatım hakkında iş hayatımdakilere neden bilgi vereyim Çağla hanım?"

Kadın bacak bacak üzerine atıp yeniden bana döndüğünde Uğur'un verdiği cevap ile gururla gülümsemiştim.

"Anladım zevkiniz kötüymüş."

"Neden sizin gibi bir kadınla birlikte olsa zevki daha mı iyi olurdu?"

"Nefes, Nefes..."

Uğur gülerek bana seslenmişti. Kadın alaycı bakışlarını üzerimde dolandırırken Uğur'u umursamadan ciddi bir şekilde kadına bakmayı sürdürdüm.

"İlla ki benim gibi bir kadın olmasına gerek yok ki Nefes hanım, alınmayın ama gözlerin haricinde güzel bir yanınızı göremedim."

"Her şey güzellik değildir Çağla hanım."

"Artık iş konuşmasına geri dönebilir miyiz?"

"Tabi ki dönelim Uğur bey."

O pis bakışlarını Uğur'a çevirdiğinde gözlerimi kısarak kadını izlemeye devam ettim.

"Söylediğim gibi bir de Göktuğ şirketinin mimarı ile bir görüşme yapın. Aranızda belirlediğiniz şeyleri her iki tarafa da e posta adresi ile gönderin."

"Göktuğ şirketinin mimarı biraz tek taraflı bir kişiliğe sahiptir. Anlaşmanız zor olacak size iyi şanslar Çağla hanım."

Konuşmalarının arasına girip tek nefeste söylemiştim. Uğur şaşkınlıkla kaşlarını kaldırırken kadın bana dönüp şüpheyle baktı.

"Siz nereden biliyorsunuz?"

"Göktuğ şirketinin sahibinin kişisek asistanıydım. Oradan biliyorum canım."

"Cidden mi?" diyerek Uğur'a döndü.

"Bu hanımefendiyle o şirkette mi tanıştınız? Gerçekten inanamıyorum, nasıl Uğur beyin aklını alabildiniz..."

Uğur kaşlarını çatarken ben sinirlerimin gerildiğini hissetmiştim. Uğur'a bakıp sinirle nefes aldım.

"Ben bu kadını döverim." dedim mırıldanarak.

"Sakın, sakın güzelim."

"Anlamadım? Bir şey mi dediniz?"

"Yok demedi-"

"Evet dedim canım."

Uğur'un lafını keserek elimdeki telefonu masaya indirdim.

"Ne dediniz duyamadım."

"Biraz daha ilerlersen seni yolacağımı söyledim."

"Aa ne münâsebet canım, ben kötü bir şey mi dedim? Gerçekleri söyledim."

Gözlerimi sakince kapatıp açarak başımı salladım.

"Sana gerçek olan bir şeyi söyleyeyim mi?"

"Nefes..." dedi Uğur.

Oturduğum yerden usul ve sakince kalkarak kadının üzerine doğru yürüdüm. Uğur oturduğu yerden bizi izlerken gülümseyerek bana bakan kadına baktım.