Bırak peşimi Türkan kadın
Telefonumu elime almamak için kendimi tuttuğum bir sabah. Çünkü bakmam gereken bir şey var ve eğer tahminim doğruysa getireceği sonuçlar büyük olacaktı.
Stresten yemeye başlamıştım, hatta o kadar çok şey karıştırmıştım ki midem bulanıyordu artık. Kafamı dağıtacak bir şeyler bulmam lazımdı, ilhamım yoktu ve bu yüzden de tek seçenek yemeklerdi.
Kafamı koltuğun başına yaslayıp tavanı izleyerek bedenime sahip çıkmaya çalışırken elime almamak için büyük bir mücadele verdiğim telefonumun sesini duydum.
Bakmamak için kendime söz vermiştim güya ama Zayn'in mesaj atmış olabileceği düşüncesi hızla doğrulmama sebep oldu. Belgeleri vereli dört gün olmuştu. Daha ne kadar bekletmeyi planladığını bilmiyordum. Zaten bok gibi bir sabaha uyanmıştım, kafamdaki düşünceler ve tahminler kalbimin tanıdık şekilde çarpmasına sebep oluyordu.
Kucağımda uzanan Oreo'yu düşürmemeye çalışarak derin bir nefes aldım ve uzanıp telefonumu aldım. Birkaç nefesin daha ardından sonunda kendimi ekranı açmak için hazır hissetmiştim.
Sanki Tanrı korktuğum şeyleri biliyor ve buna göre başıma bir şeyler getiriyordu. Çünkü gelen bildirim tam da girmek istemediğim uygulamadandı.
Reglin iki hafta gecikti! Hamile olma ihtimalin var mı? 🤔🤰
Evet / Hayır
Telefonu elimden fırlatmadan önce öfkeyle reddetmiştim soruyu. Sabah beni uyandıran tanıdık sancı regl olacağım içindi, biliyordum. Hap kullanmıştım. İmkansızdı.
Yine tek başıma oluşuma sövdükten sonra Oreo'yu öptüm ve yana bırakıp su içmek için mutfağa yöneldim. Daha sonra ise bir şeye bakmak istemiştim... Aynaya koştum.
Dolabımın önündeki aynanın karşısında durdum ve bir süre kendimi izledim. Sonra tişörtümü sütyenime sıkıştırıp şortumu biraz aşağı indirebilmiştim. Yan dönüp ellerimi rahmime yerleştirdim.
Gerçek olabilir miydi? Bunca şeyden sonra Tanrı sonunda bana acımaya karar vermiş ve başıma daha büyük bir bela göndermiş olabilir miydi?
Hamilelik testini titreyen ellerim arasında tuttum ve hiçbir şey yapmadan bakıştım uzun süre. Yapmak istemiyordum. Sonuç negatif çıkarsa kalbim kırılacaktı. Pozitif çıkarsa da... Daha büyük bir dertle yalnız kalmış olacaktım. Zayn'i hayatımdan çıkarmam mümkün olmazdı.
Her türlü o sonucu görmem gerekiyordu. Bu yüzden tuvalete adımladım. Hayatımın en kötü iki dakikasıydı. Titremek dışında hiçbir tepki verememiştim, sonucu görmeden şoka girmiş gibiydim.
Cevap karşımda yavaşça belirdiğinde görebilmek için ise yaş dolu gözlerimi silmek zorunda kalmıştım.
-
Birden açılan kapıya doğru döndüğümde karşılaştığım suratı kafamı tekrar önüme çevirmeme sebep oldu. Burnumu çekip gözlerimi sildim, neredeyse üç saattir durmaksızın ağladığımı nasıl saklayabilecektim...
Adım seslerini duyarken tamamen sarındığım örtüye yok olmaya çalışır gibi daha da gömüldüm.
"Earth?"
Yanıma oturduğunu hissettiğimde yüzümü kapattım ve kendi kendime on saniyelik nefes egzersizi yapmaya çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
exile ¬ malik
Fanfiction"Artık vatanım değilsin..." diye mırıldandı üniformalı genç adam sevdiği kadına bakarken. "O zaman ben şimdi neyi koruyacağım?" - soldier zayn au. ©𝘇𝗮𝗶𝗻𝗳𝘁𝗺𝗲 {26072020} [dedicated to @irwinslotus] - #1 in zayn