İyiye gidiyorduk. Hem de tahmin edemeyeceğim kadar iyiye.
On beşinci haftama girmek üzereydim ve Zayn hamile olduğumu öğrendiğinden beri çok mutluydu, beni de mutlu etmeye çalışıyordu. Bozulmaması için her gece dua ediyordum. Artık mutlu kalmak istiyordum, bir süre mutlu olup sonrasında hayatımın kararmasını değil.
Zayn'i çok seviyordum. Hala bazen ikizlerimin olacağına inanmakta güçlük çekiyordu ve o kadar şapşal davranıyordu ki hatırlayınca gülesim geliyordu. Onlar için deliriyordu, her dakika ve her saniye.
Bugün doktor randevum vardı. Artık büyüdükleri için her hastaneye gidişimde yanımda olmak istediğini söylemişti ama işi çıkmıştı. Çok uzağa gitmeyeceğini ve kendisine mesaj atarak randevuyu hatırlatmamı söylediğinde ona yapacağımı söylemiştim. Bu yüzden telefonuma uzandım.
Earth; Günaydın 👶🏽👶🏽
Hazırladığım sandviçten bir ısırık alıp Breaking Bad izlemeye devam ettim. O cevap verene kadar bölümün yarısına gelmiştim bile. Telefonum titrediğinde ellerimi silip hızla kilidi açtım.
Zayn; Günaydın
Earth; Döndün mü
Zayn; Hayır
Earth; Hastaneye gelemeyeceksin yani :(
Zayn; Saat kaçtaydı
Earth; Öğleden sonra dört
Zayn; Yetişirim sanırım aşkım
Zayn; Haber veririm
Earth; Dönmediysen nasıl yetişeceksin
Zayn; İşim bitti çünkü
Zayn;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zayn; Helikopter bekliyorum
Uzun süre takılmamaya çalışıp fotoğrafı inceledikten sonra hızlı atan kalbimi görmezden gelmeye çalıştım.
Earth; Yaralı değilsin değil mi
Zayn; İyiyim
Earth; Çocuklar?
Bir süre beklediğimde ses kaydediyordu. Birkaç saniye sonra gönderdiği kaydı heyecanla oynattım.
"Beyler," diye bağırmıştı. "Ses verin."
"Ne oldu komutanım?!" diye soran Leo'ydu. Diğerlerinin de ona baktığını hayal ettim.
"Earth iyi olduğunuzdan emin olmak istiyor."
"Yenge!" Leo'nun sesi yakınlaştı. "Çok acıktım yenge. Gelince bana yemek yap."
