exile ¬ malik

the battle's in your hands now

"Hala biz markete çıkıyoruz!" Yukarı doğru bağıran Zayn'i kolunu sıkarak uyarmaya çalışmıştım.

"Khaan uyuyor. Bağırma."

Zorla uyumuş ve üçümüzün de ağzına sıçmıştı da.

Aynı anda Ayesha da çıkıp kızdığında güldüm. "Sessiz olsana! Çocuk uyuyor."

Zayn teslim olmuş gibi ellerini havaya kaldırıp dışarı çıktığında Ayesha'ya el sallayıp arkasından yürüdüm. Hastaneden döndüğümüzden beri ilk kez beraber çıkıyorduk. Hem ihtiyaçlarımız çoğalmıştı, hem de artık temiz bir nefes alıp insan görmek için beraber markete gitmeye karar vermiştik.

Göreve gitmeden önceki son aktivitelerimiz bebek maması almak oluyordu. Müthiş bir senaryoydu. Sadece göreve gitmesini istemiyordum.

Zayn markete doğru sürerken ben de unutmamam gerekenleri aklımdan geçiriyordum. Uykusuzluktan unutkanlığım başlamıştı. Hazır çıkmışken ihtiyaç duyduğum her şeyi tek seferde almak istiyordum.

Zayn gittikten sonra tek başıma çıkacak yüreğim olmayacaktı. Çok korkuyordum ama onun da bir farkı olmadığı için belli etmemeye çalışıyordum.

"Dikiş izleri için bulduğum krem sence bu markette var mıdır?"

Uzun kirpiklerinin hareketini izledim, ardından birkaç saniyeliğine bana bakmıştı.

"Dikiş izlerin için mi?"

"Evet. Daha hızlı geçiyormuş o kremle. Denemek istiyorum."

"Ne zaman geçeceğini düşündükçe strese giriyor gibisin."

"Sayılır," Sıkıntı dolu bir nefes verdim. "İkiz doğurmak kolay değilmiş."

Gülümsedi. "Bu yüzden sana hayranım."

Uzanıp ben de gülümseyerek yanağını okşadım.

"Spor salonuna gelecek ay başlayacağım. Şu izler de geçerse gerisinde sıkıntı yok."

"Bence boşuna acele ediyorsun."

"Eski halime dönmek istiyorum Zayn."

Kendisi bir Tanrı'nın vücuduna sahipken yeni ikizlere doğum yapmış bir kadını anlayabileceğini düşünmüyordum.

"Ama böyle güzelsin," Beni süzdükten sonra fikrini değiştirmiş gibiydi. "Gerçi her halinle öylesin."

"Hamilelikten kalan izleri sevdiğini biliyorum ama her gün görmek bana kötü hissettiriyor. Sen böyle olumlu konuşunca taşımam gerekiyormuş gibi hissediyorum."

Kaşları çatılmıştı, kendisine iftira atılmış gibi bana baktı bir anlığına.

"İzlerini sevdiğim doğru ama böyle hissettirmek istemezdim. Fikrimi belirtiyorum sadece, zorunda hissetmene gerek yok. Senin vücudunla ilgili kararları ben verecek değilim."

Bir süre durup düşündükten sonra omuz silkmiştim. "Kremi deneyeceğim sanırım."

Kafasını salladı. "Alırız ne istersen."

"Geçen gün söylediğim mamanın ismini hatırlıyor musun?"

"Hayır ama görünce hatırlarım."

"Yeşil bir kutudaydı."

"Bakacağım."

"Bezler de bugün biter sanırım."

"Daha iki gün önce stok yapmıştım?"

Şaşırdığında tam bir baba gibi davranması komik geldiği için kahkaha attım. "Yapacak bir şey yok Zayn. Bebekler. Mama, uyku, bez. Şimdilik her şey bundan ibaret."