(Completed)မင်းတို့ကောင်တွေဂိမ်းကစားတာတော်တော်လေးကောင်းတယ်(Translation)

အခန္​း ၂၇။ ငါ့expression pack နဲ႔ ငါ့ကိုျပန္​တိုက္​ခို္က္​သတဲ့။

အခန္​း ၂၇။ ငါ့expression pack နဲ႔ ငါ့ကိုျပန္​တိုက္​ခို္က္​သတဲ့။

လင္းမုန္႔တစ္ေယာက္ ဖြင့္ထားသည့္ ဖုန္းကိုကိုင္ထားလ်က္ျဖင့္ အိပ္ရာထက္တြင္ လူးလွိမ့္ေနမိသည္။  သူ WeChat ကို ဖြင့္ထားသည္မွာ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ပင္ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ရွန္းက်ဴထံသို႔ ေငြျပန္ေပးရန္အတြက္လည္း တုံ႔ဆိုင္းေနမိသည္။

တိုက္႐ိုက္ထုတ္လႊင့္သူ မည္သူမဆို လက္ေဆာင္ကိုလက္ခံရရွိပါက အလြန္အင္မတန္ ၀မ္းသာၾကလိမ့္မည္မွာအမွန္ပင္ျဖစ္၏၊

ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ္ႏွင့္သိေနသူမွေပးေသာအခါ သူ႔(လင္းမုန္႔)ကို အနည္းငယ္ေသာ ရွက္႐ြံ႕စိတ္ကိုျဖစ္ေစသည္။

ဘာေၾကာင့္လည္းဆို ဒါက ကိုယ္နဲ႔တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးေသာသူမွေပးသည္ႏွင့္မတူျခားနားေနေသာေၾကာင့္ပင္။

ရွန္းက်ဴ : ေကာင္းေသာညပါ။

သူေရွ႕မတိုးသာေနာက္မဆုတ္သာျဖစ္ေနစဥ္ ရွန္းက်ဴက သူထံသို႔ ပထမဦးစြာမက္ေဆ့ခ္်ပို႔လာ​ေလသည္။ စိတ္၏လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ လင္​းမုန္႔သည္ ၂၀၀တန္ စာအိတ္နီကိုပို႔လိုက္မိသည္။

သူလုပ္လိုက္မိတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းပင္ေနာင္တရခ်င္သြားသည္။ ေၾကာင္အိမ္တစ္ခု ၀ယ္ဖို႔အတြက္ ၂၀၀ က ​ေလာက္ပါ့မလား သူ မသိဘူး။

အျခားတစ္ဘက္ကလက္ခံေၾကာင္း ေငြလႊဲသည့္အခ်က္အလက္​က မ်က္ႏွာျပင္ထက္တြင္ေပၚလာသည္။

ရွန္းက်ဴ : ကိုယ္က မင္းရဲ႕တိုက္႐ိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ခ်ီက်ဴးဂုဏ္ျပဳတယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ ကိုယ့္ကို (သခင္မတစ္ေယာက္လို) ထားခ်င္ေနတာလား။

လင္းမုန္႔ : ...

႐ုတ္တရက္ သူ ဒီလူႀကီးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ပင္မရွိေတာ့ဘဲ စာအိတ္နီကိုေတာင္ ျပန္ယူခ်င္မိသြားသည္။

လင္းမုန္႔ : ယာဥ္ေမာင္းေဟာင္းႀကီး​ေရ... ငါ့ကိုသင္ေပးပါ။ မင္းအျမန္ႏႈန္းကို ၀ ကေန ၂၀၀ အထိဘယ္လိုအရွိန္ျမႇင့္ခဲ့တာလဲ။

(Y/N-ယာဥ္ေမာင္းေဟာင္း ဆိုတာက ညစ္တီးညစ္ပတ္ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ၀ါရင့္သဘာရင့္ ေနၿပီလို႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္တဲ့ရွင္)