Chapter 69 - first impression

609 96 15
                                    

[Unicode]

Chapter 69 - first impression

အဆုံးမှာတော့ စံပြလင်မောင်နှံ၏ လက်ထပ်ခြင်းအတွက် ဆန့်ကျင်မှုများ ပိုများလာပြီး လင်းမုန့်သည် လူထု၏ရက်စက်မှုကို ချေမှုန်းရန် သူ့ဖုန်းနှင့် streamingလုပ်ရတော့သည်။

"ဒါက ငါကြီးပြင်းလာတဲ့တစ်လျှောက်လုံး နေခဲ့တဲ့အိပ်ခန်းပဲ။ မဆိုးဘူး။ ဟုတ်တယ်မလား။ ဒါကနည်းနည်းသေးပေမဲ့ ငါ့အိပ်ယာပေါ့"

— ဒီအိပ်ယာက မင်းနဲ့ဆို သေးနေမလားလို့။

"မဟုတ်ဘူး။ ငါက ကလေးကတည်းက ပိန်တယ်လေ"

— ကလေးကတည်းက shou တစ်ယောက်ပဲ။

{Eng t/n: ပိန်ပါး (shou)၊ အောက်ပုဂ္ဂိုလ် (shou) အသံထွက်တူပြီးအရေးကွဲပါတယ်။}

"ဘာလို့များ နားမပါတဲ့လူတွေက အချစ်စာသားတွေတည်းဖြတ်ဖို့ ငါ့ဆီလာမ join တာလဲမသိဘူးနော်"

— အိပ်ယာလေးကသေးတော့ မင်းတို့နှစ်‌ယောက်အိပ်ရတာ ကျပ်မနေဘူးလား။

"ကျပ်တာလား။ ဘာလို့ကျပ်ရမှာလဲ။ မင်းဂွတ်သီးက အဖေ့စာကြည့်ခန်းထဲအိပ်တာလေ။ ဒါကငါတစ်ယောက်တည်းဆို လုံလောက်တယ်"

"ငါ့ကွန်ပျူတာကလည်း အဲဒီ့မှာပဲ။ မင်းဂွတ်သီးက streaming လုပ်ဖို့ အဲဒါပဲခဏခဏသုံးတာ"

လင်းမုန့်သည် desktop ကို နီးကပ်စွာရိုက်ပြလိုက်သည်။

"ကြည့်ပါလား။ ကင်မရာမပါဘူး။ ငါတို့တမင်မဖွင့်တာမဟုတ်ပါဘူးလို့ ပြောသားပဲ"

"မင်းဂွတ်သီးလား။ ငါ့အနောက်မှာလေ။ သရက်သီးတွေစားနေတယ်"

လင်းမုန့်သည် ကင်မရာကိုနောက်လှည့်ပြီး သူ့ကိုမြင်ရအောင် ရိုက်ပြလိုက်ရာ သစ်သီးစိတ်တွေ ကုန်ကာနီးပြီဖြစ်ပြီး ရှန့်ကျူ၏ လက်ထိပ်ဖျားမှာတောင် သရက်သီးရည် အနည်းငယ်ပေနေတယ်ဆိုတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

"မင်း... ငါ့ဖို့နည်းနည်းလေးတောင် မချန်ထားဘူး..."

— ဒေါသမထွက်ပါနဲ့။ အဲဒီ့မှာ မင်းအတွက် ပိုကြီးတဲ့တစ်လုံးရှိတယ်။

— မင်းဂွတ်သီးနတ်ဘုရား : ငါ့သရက်သီးတစ်လုံးလုံးက မင်းဟာပဲ။ မလုံလောက်သေးဘူးလား။

(Completed)မင်းတို့ကောင်တွေဂိမ်းကစားတာတော်တော်လေးကောင်းတယ်(Translation)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang