Ms. Cold Princess Meets Mr. Gangster Prince

Chapter 47

She's Back

*

King Sage Luxcido

Pagkatapos ng third and last game namin dumiretso na agad ako dito sa R.E. Room namin. Pagkapasok ko pa lang sa loob humiga na agad ako sa sofa. Sobrang sakit ng katawan ko ngayon. At the same time sobrang pagod din.

Napapikit ako at huminga ng malalim. Teka, nasaan na kaya ang baby ko? Bakit hindi ko siya nakita kanina doon sa crowd? Tsk! Kinuha ko ang phone ko sa bag at denial ang number niya.

"The number you have dialed is out of coverage..."

What the? Out of coverage? Ilang beses ko ulit siya sinubukan kontakin kaso wala talaga. Nasaan na ba ang babaeng 'yun? Umupo ako sa sofa at tinext ko siya. Naghintay ako ng ilang minutes kaso wala pa 'rin eh.

Nasaan kana ba Zyra? Nag aalala na'ko.

(Tok-tok)

Napatingin agad ako sa may pinto. Baka siya na 'to. Agad akong pumunta sa may pintuan.

"Haynako Baby. Bakit ngayon ka lang? Kanina pa kita—" Nabitin sa ere ang sasabihin ko dahil hindi ko ineexpect kung sino ang makikita ko.

"King, I missed you." Mahina niyang sabi sa'kin sabay niyakap niya agad ako ng mahigpit.

No.

No.

No.

This can't be happening. Tinulak ko agad siya palayo sa'kin dahilan para mapaupo siya sa lapag. Nakita ko ang pag-ngiwi niya sa sakit dahil sa pagtulak ko sakanya. Tumingin siya sa'kin na para bang nakikiusap siya. Kaya iniwas ko na agad ang tingin ko sakanya.

"Anong ginagawa mo dito?" Walang emosyon kong tanong sakanya. Inayos niya ang sarili niya. Lumapit siya sa'kin at hinawakan niya ang kamay ko.

"K-King, I'm really sorry. P-Patawarin mo ako sa nagawa ko sayo noon. Please I-I'm really sorry." Lumuhod siya sa harapan ko. Nakuha niya ang atensyon ng mga students na naglalakad.

"Please I-I'm begging you come back to me. L-Let's start a new us, again Babe." Napayukom bigla ang kamao ko dahil doon sa sinabi niyang 'yun. Tangina!

Let's start a new us again?!

US?!

AGAIN?!

Tinignan ko siya. Umiiyak na siya mismong sa harapan ko. Alam niyang ayoko siyang nakikita umiiyak pero umiiyak pa 'rin siya sa harap ko. Ayoko sa lahat ay makakita ng babaeng umiiyak, lalo na kung siya. Iniwas ko na agad ang tingin ko sakanya pati ang kamay ko. Tinalikuran ko na siya.

"Wala ka nang babalikan pa dito Loreigne. Wala na. Kaya mas makakabuti pa sayo kung aalis ka nalang." Malamig kong sabi sakanya. Pahakbang pa lang ako papasok sa loob nang pinigilan niya na agad ako sa pamamagitan ng pagyakap niya sa'kin mula sa likod ko. Rinig na rinig ko ang bawat paghikbi niya kaya mas lalo akong napayukom ang kamao ko.

"P-Please Babe, don't do this to me. A-Alam kong mahal mo pa 'rin ako, diba? Mahal mo pa 'rin ako. Alam ko 'yun dahil ramdam ko. K-Kasi kung ako ang tatanungin mo, mahal na mahal pa 'rin kita. I-Ikaw pa 'rin ang laman ng puso ko King—" Tinangal ko ang magkabila niyang kamay na nakapulupot sa may tiyan ko at hinarap ko siya.