Sleeping beauty [L.H.]

Hoofdstuk 46.

POV Rose

De dag daarna besluiten we de stad te gaan verkennen en wat gebouwen te gaan bezoeken, als daar nog tijd voor over is. Luke heeft een grote rugzak mee waar een heel overlevingspakket inzit als je het mij vraagt, maar volgens de jongens waren het slechts 'de belangrijkste spullen voor een dagje uit'.

Met z'n allen lopen we het grote hotel uit richting de stad, wat en eindje lopen is. Het is hartstikke warm voor de tijd van het jaar en gelukkig had ik wat zomerse kleren meegenomen.

Ik draag een wit shortje met daarboven een roodkleurig kort shirtje, dat net boven mijn navel uitkomt. Gewaagd is het wel, maar doordat het shortje highwaisted is vond ik het wel kunnen. Mijn haar zit in een slordige vlecht naar de zijkant gevlochten en op mijn neus draag ik een grote, zwarte, Ray-Ban clubmaster zonnebril.

Aan mijn voeten draag ik vrolijke witte sandaaltjes, die ik ooit in Frankrijk heb gekocht. Nadat de jongens me hadden gecomplimenteerd over mijn leuke outfit en ik zo nodig weer moest blozen gingen we op pad. We bazuinen wat rond door verschillende straatjes en gaan hier en daar ergens in.

''Daar wil ik heen!'', roept Calum plots met een kinderstem. We kijken naar een klein, schattig winkeltje waar ze verschillende souvenirs verkopen. We stemmen er maar mee in en lopen met z'n vijven het kleine winkeltje in.

Volgens mij kreeg het meisje achter de kassa een hartverzakking toen de jongens binnen kwamen lopen en ik onderdruk een kleine grinnik. De jongens kijken haar lachend aan en praten wat met het nog steeds geshockeerde meisje.

Na een tijdje hebben we allemaal een leuke souvenir uitgezocht en verlaten het winkeltje weer. Ik heb een bedeltje waar de toren van Pisa aan bungelt, met daarbij een zilveren armbandje. Ik rijg het bedeltje eraan en besluit om in elke nieuwe stad een ander bedeltje te kopen.

We lopen door naar de drukke straten van Rome en belanden in het winkeltje waar ik graag heen wilde. Het blijkt een winkel te zijn voor zwangere vrouwen, dus binnen een paar seconde staan we allemaal weer huilend van het lachen buiten.

Wauw, goed gedaan hoor.

Nadat de jongens en ik zijn uitgelachen lopen we door de Via del Corso straat, waar allemaal bekende winkels zijn gevestigd. De jongens scoren wat leuke shirtjes en ze kopen allemaal dezelfde zonnebril, inclusief eentje voor mij, omdat ze dat leuk vonden.

Nu loop ik dus met een knaloranje zonnebril door de bekendste winkelstraat van Rome met vier gekken naast me, wat wil je nog meer?

Ikzelf heb een paar nieuwe shortjes en een heleboel croptops, hemdjes en shirtjes. De jongens betaalden alles voor me, omdat ik de 'gast' ben. Na veel aandringen ben ik er maar mee akkoord gegaan, alhoewel ik ze niet al mijn spullen wil laten betalen.

We eten wat bij een leuk terrasje, bezoeken nog een paar winkels en besluiten dan dat het wel weer genoeg is geweest voor vandaag. Met zes verschillende tassen banjeren we weer terug naar het hotel, waar we uiteindelijk compleet uitgeput aankomen.

Met een diepe zucht lopen Michael en ik onze kamer in, waar we onze tassen droppen en vervolgens dood neervallen op het zachte waterbed. Een waterbed ligt geweldig, als je er nog nooit op hebt geslapen moet je je diep gaan schamen.

Ook al is het pas half zes, allemaal zijn we doodmoe en vallen al snel in slaap, met al onze kleren nog aan.

-

''Rose, wakker worden!''

Een moment later voel ik een ijskoude vloeistof met mijn gezicht in aanraking komen en zit ik met een gil overeind. Daar staan de jongens me keihard uit te lachen, en op het bed staat nog een halfvolle emmer water. Ik bedenk me geen seconde en mik het overgebleven water recht over de jongens heen, die een harde gil slaken.

Nu is het mijn beurt om ze uit te lachen, en boos kijken ze me aan.

''Dat moest je payback zijn, maar nu staan we nog steeds niet quitte'', zegt Michael beduusd. Ik kijk de jongens met een duivelse glimlach aan, ik laat me door niemand op mijn plek zetten, HAHA.

De jongens melden me dat we over een kwartier vertrekken en ik mijn bikini moet aantrekken, shit.

Een bikini op zich is niet zo erg, dat kan er nog wel mee door. Maar het betekent wel dat mijn hele lichaam te zien zal zijn, inclusief alle littekens. Ook al heb ik me al een tijd meer gesneden, de gevolgen ervan zijn nog steeds duidelijk zichtbaar op mijn bleke huid.

Als ik opkijk zie ik Luke in de deuropening staan, ik had hem niet eens opgemerkt.

''We gaan naar een afgelegen stukje, maak je maar geen zorgen om je lichaam. De jongens en ik weten het al en verder zal er niemand zijn, je ergens voor schamen hoeft echt niet Rose'', zegt hij, alsof hij mijn gedachten kan lezen.

Ik knik twijfelend, moet ik me niet schamen voor de jongens? Ook al ken ik ze nu al een tijdje, het is nog steeds eng om iemand mijn bijna helemaal blote lijf te laten zien. Maar al snel zet ik me erover heen, de jongens oordelen me daar niet op, ik moet me niet zo aanstellen.

Snel trek ik een beige bikini aan, met aan de achterkant drie banden, die aan de uiteinden met elkaar verbonden zijn. Het is een enorm gave bikini, eentje die ik heb gekocht toen ik nog in Londen woonde, samen met Stephanie.

Toen ze hoorde dat ik meeging op tour ging ze helemaal uit haar dak samen met Skylar, en beide zouden ze me enorm gaan missen. Ik mis hen ook, enorm veel. Maar de jongens laten me die gevoelens snel vergeten door veel dingen te doen, wat erg fijn is.

Over mijn bikini trek ik een losse, zwarte croptop met daarop een blauwe vogel. Eronder heb ik een zwart skater skirt, wat mijn outfit een gave look geeft. Aan mijn voeten heb ik weer de witte sandaaltjes en mijn haar hangt los over mijn schouders heen.

Na het ontbijt gaan we op pad naar het strand, helaas willen de jongens me niet vertellen waar het is. Ze hebben een auto gehuurd en de muziek staat keihard aan. Het dak is open geschoven waardoor de wind als een indringer door mijn haar waait, maar het is een fijne afkoeling.

Binnen een halfuur komen we aan op een mooi stukje strand, waar, zoals Luke al had gezegd, helemaal niemand is. Vrolijk stappen we de auto uit en er wordt van alles en nog wat uit de kofferbal gehaald.

Van een enorm kleed tot een nog grotere picknickmand, de cupcakegoden mogen weten wat daar wel niet allemaal inzit. Ik wandel met mijn blote voeten door het zand, mijn sandalen bungelen zachtjes in mijn rechterhand.

We komen bij een mooi, middelmatig groot strandje uit en voor ons strekt zich een groot meer. Het water heeft een mooie blauwe kleur en de zon weerkaatst op het licht golvende water. Het is een perfect plaatje, zoiets dat je wel eens ziet in van die romantische films.

Alleen ben ik op dit moment niet met mijn perfecte vriendje hier, maar met mijn perfecte vrienden, waarvan ik wenste dat een van hen mijn vriendje zou kunnen zijn.

Maar dat kon niet, en dat wist ik zelf ook wel. Snel zet ik de gedachten van Luke en mij als een koppel uit mijn hoofd en beleef een geweldige middag met de jongens. Over vijf dagen zou de tour alweer beginnen en de jongens hebben er enorm veel zin in.

Ook heb ik al een planning gemaakt voor de komende tijd, wat een studie inhoudt. Tot mijn grote verrassing kreeg ik in Londen te horen dat ik succesvol was geslaagd voor mijn examens, hoera!

Het probleem is alleen dat ik nog geen idee heb wat voor soort studie ik wil gaan doen, iemand een idee?

Hey lieve schattige panda's!

Rose is gelukkig, hoera!

En ik ook, want het boek heeft al bijna 19K OMFG!!

Jullie zijn geweldig, allemaal, super enorm fantastisch bedankt voor alle comments en reads!

Hebben jullie nog vragen voor de Q&A? Ik heb er nog niet heel veel, dus kom maar op!

Kus, Bente.