Sleeping beauty [L.H.]

Hoofdstuk 54.

POV Rose

Zijn lippen voelden zacht aan. Het was alsof er eindelijk een verdwaald puzzelstukje weer op zijn plek was beland, alles klopte gewoon. Met mijn handen ging ik door zijn blonde lokken en ik hoorde hem tegen mijn lippen aan glimlachen.

Zijn vrije hand legde hij zachtjes op mijn onderrug, waarna hij me dichter naar zich toetrok. Met het puntje van zijn tong streek hij over mijn onderlip heen, en als bijna automatisch opende ik mijn mond een beetje. We speelden wat met elkaar, maar de kus was een geweldig gevoel.

Het was de eerste, echt gemeende kus die ik ooit heb gehad. Nooit heeft iemand me lief vertroeteld, of een kus gegeven. En nu was het aan het gebeuren, nota bene met mijn idool! Maar zo zag ik Luke niet meer, ik zag hem als mijn vriendje, en beste vriend.

Ik voelde hem zuchten tegen mijn lippen aan en langzaam maakte hij zich los. Een beetje verlegen keek ik naar de grond, niet wetend wat ik moest doen. Zijn vingers streken onder mijn kin en duwde mijn hoofd langzaam omhoog, waardoor ik wel omhoog moest kijken.

Zijn helderblauwe ogen boorden diep in die van mij, en de neiging om mijn lippen weer op de zijne te drukken was zeer groot, maar ik deed het toch niet. In zijn ogen zat een kleine twinkeling, en zijn mond vormde een kleine glimlach.

''Ik hou van je, Rose Wood.''

En die zes woorden deden mijn hart een keer overslaan. Moest ik nou ook zeggen dat ik van hem hield? Want dat deed ik, zielsveel. Maar het is ook zo ongemakkelijk, misschien moest ik iets anders zeggen? Moest ik überhaupt wel iets zeggen?

Voordat ik ook maar iets kon zeggen was Luke me al voor, geen gepraat voor mij dus.

''Rose, ik vind je leuk. En niet gewoon leuk, maar echt leuk. Ik heb gevoelens voor je, gevoelens die ik nooit eerder bij een meisje heb gehad. Maar jij, jij doet iets raars met me. Je laat me dingen voelen die ik nooit heb gevoeld, het is bijna angstaanjagend. Ik wil je de mijne kunnen noemen, je kunnen knuffelen wanneer ik wil. Ik wil jou als mijn meisje Rose.''

Met open mond keek ik hem aan, had hij dat zojuist nou echt gezegd? Hij trok me wat dichter naar zich toe en keek me diep in mijn ogen aan. Mijn adem was onregelmatig en mijn handen voelden zweterig aan, lekker fris weer.

''Rose, zou jij mijn vriendin willen zijn?'', vroeg hij verlegen.

In principe hadden we al iets met elkaar, maar dat was meer als proef. Maar nu, nu wist ik het zeker. Hij was degene die me gelukkig kon maken, me geliefd liet voelen. Hij was de jongen van mijn dromen, mijn prins op zijn witte jetski.

''Ik zou niets liever willen'', zei ik verlegen. In zijn ogen lichtte iets op en zijn glimlach werd nog groter, als dat al mogelijk was. Hij tilde me op en draaide me een paar keer in het rond, waardoor ik hard moest lachen.

Hij zette me weer terug op de grond en ik kon mezelf niet meer tegenhouden. Ik ging op mijn tenen staan, Luke is nou eenmaal een beetje langer dan ik, en drukte mijn lippen gretig op die van hem. Hij beantwoorde die maar al te graag, en zo stonden we intiem op een steiger te zoenen, oeps.

Na ons 'intieme momentje', liepen we terug naar de cabrio en reden terug naar huis. Onderweg sloeg hij een arm om mijn schouders heen en keek me lachend aan. Ik lachte terug, gemeend. Hij maakte me vrolijk, echt vrolijk. En dat was iets wat ik al een lange tijd niet meer had gevoeld.

Bijna was ik vergeten hoe het was om vrolijk te zijn, maar Luke liet het me weer voelen. Hij liet me weer stralen, weer leven. Hij maakte mijn leven simpelweg beter, en dat klinkt misschien enorm cliché, maar het is wel de pure waarheid.

Na een ontspannen autorit stoppen we weer voor het bekende hotel en lopen samen weer naar binnen. Deze keer nemen we de trappen, en komt hij als eerste boven aan. Daar staat hij me lachend aan te kijken, terwijl ik hijgend en puffend op hem af strompel.

''Er is hier iemand die wat aan haar conditie moet doen'', zegt hij lachend. Nep boos kijk ik hem aan, waardoor hij alleen maar moet lachen. Hij trekt me tegen zich aan en knuffelt me teder, waardoor ik een warme tinteling door mijn lichaam heen voel gaan.

Dan wordt de deur voor ons plotseling geopend en staan er drie jongens nieuwsgierig in de deuropening te kijken. Door de onverwachtse actie spring ik uit Luke zijn armen, waardoor ik even wankel maar me nog net recht weet te laten staan.

Lachend kijken de jongens ons aan, wat hen een geïrriteerde blik van Luke oplevert. Glimlachend kijk ik naar de kleuters voor me, die een wedstrijdje ' ik kan het beste boos kijken' aan het doen zijn. Het ziet er komisch uit en ik loop rustig naar binnen.

Na een tijdje komen de jongens ook lachend naar binnen en Luke ploft naast me neer op de bank. Hij slaat een arm om me heen en de anderen kijken ons met grote ogen aan. Ashton wijst van mij naar Luke en weer terug, en ik kijk Luke even aan.

Hij knikt even, ze mogen het wel weten. Ik knik lachend naar de jongens voor me, die allemaal een brede grijns op hun gezicht krijgen.

''Ik zei toch dat ze wat zouden krijgen, ik zei het toch!'', roept Michael, alsof hij net een of andere wedstrijd heeft gewonnen. De jongens knikken lachend en een beetje verbaast kijk ik ze aan, hadden ze daar serieus over gewed?

You must be kidding me, damn it.

Lachend kijken de anderen me aan, en al snel lach ik met ze mee. Ergens had ik het ook wel verwacht, zo zijn ze nou eenmaal. Na een tijdje te hebben gepraat, wat een kruisverhoor voor mij en Luke inhield, besluiten we te gaan slapen.

Luke en Michael hebben geruild, waardoor ik nu met Luke op een kamer slaap. Ik loop naar de badkamer, trek mijn korte broekje en hemdje aan en maak de voorste paar haarplukjes vast naar achteren. Na mijn tanden te hebben gepoetst ga ik op het waterbed liggen, die ik het liefst overal mee naar toe zou willen nemen.

Als ik bijna in slaap ben gevallen voel ik het waterbed naast me een stukje inzakken, waarna er een sterke arm om me heen wordt gelegd. Een kusje wordt op mijn voorhoofd geplant, waardoor ik een kleine glimlach op mijn gezicht krijg.

''Slaaplekker, sleeping beauty.''

Hey lieve schattige panda's!

YAY, ZE HEBBEN EINDELIJK EEN RELATIE MET ELKAAR!

Wie verzint er een leuke shipnaam voor Rose en Luke? ;)

ALWEER 26K, YOU MUST MAKE A JOKE OMFG!!!

Juist, ik ben jullie dus heel dankbaar.

Doei.

NEE GRAPJE IK HOU VAN JULLIE SCHATTIGE PANDA'S!

Kus, Bente.