Zihin Efendileri (SY) (Düzenleniyor)

35-Motele gitmeliyiz

Masher üstelemeden cevabı kabullendi, "günlükleri çalanı bulmama yardım edecek misin?"

Peter günlüklerde ne yazdığını bilmiyordu ama Tom'dan edindiği bilgilerle benzer şeyler olduğunu tahmin ediyordu. Bu bilgilerin kardeşi tarafından okunmasını istediğini sanmıyordu, bu yüzden yardım eder gibi görünüp oyalamaya karar verdi.

"Elbette edeceğim" diye cevap veren Peter, kardeşini kandırmaya devam ettikçe kendinden nefret edeceğine emin oluyordu.

"Ben Mona'yı kontrol edeceğim, sen de Timothy ile görüş ne kadar daha yatması gerekiyormuş?"

Kardeşinin arkasından bir süre bakan Peter, yavaşça hackerin odasına doğru ilerlemeye başladı. Cebine koyduğu kâğıdı düşündükçe aklına gelen sorularla boğulduğunu hissediyordu.

Zihninde Tom'un sesini duyunca "buna alışmam gerek" diye düşündü.

 "Söylesene Peter, kardeşine yalan söylemek nasıl hissettiriyor?"

"Berbat bir his ama anladığım kadarıyla sen bundan zevk alıyorsun Tom."

"Ben düşündüğün kadar kötü biri değilim genç adam. Bir zamanlar Kâhin'in en iyi dostuydum."

Peter, "buna inanmakta zorluk çekiyorum" diye düşündü.

"Zamanı gelince her şeyi öğreneceksin, benim tamamen kötü adam ve Kâhin'in de mükemmel olmadığını anlayacaksın."

Kâhin'e güvenmemesini belirten yazı aklına geldi. Demek ki bir yerlerde Tom gibi düşünen birileri daha vardı. Kâhin tüm olanları bildiği halde, henüz kendisini arayıp yorum yapmamıştı.

"Sence de bu biraz şüpheli değil mi? İkimize de yüzünü unutturacak kadar güçlü tek kişi Kâhin olmalı ama kendisine güvenmemeni yazan bir kâğıt vermesi mantıklı değil."

Tom'un söyledikleri çok mantıklıydı, bunu çözebilecek tek kişi Kâhin'di ve o da kendisini bir daha aramamıştı.

Timothy'nin odasının önüne geldiğini fark edince düşüncelerinden sıyrıldı. Kapıyı açıp içeri girdiğinde Simon'un arkadaşına yemek yedirdiğini gördü. Simon'u yeni tanımasına rağmen genç adamdan hoşlanmıştı.

"Merhaba Simon, selam Tim. Nasıl oldun dostum?"

Telekinezi gösterisinden sonra arkadaşının normal davranmaya çalışmasına göz yuman Timothy, dostuna samimi bir gülümseme gönderdi.

"İyiyim, hemşireleri kovalamak için biraz daha beklemem gerekecekmiş ama kendimi gerçekten iyi hissediyorum."

Simon elindeki tabağı ve kaşığı tepsiye koyup, masayı kenara çekti. İki arkadaşın rahatça konuşması için odadan çıkmaya hazırlanıyordu ki Peter onu durdurdu.

"Lütfen sen de kal, bu konu hepimizi ilgilendiriyor. "

Simon bu sözler üzerine bir yere oturup merakla Peter'a bakmaya başladı. Peter söze başlarken biraz endişeli olsa da aynı kaderi paylaştığı bu insanlarla konuşmak zorunda olduğunu biliyordu.

"Günlüklerde ne yazdığını bilmiyorum ama deneyler hakkında ben de bir şeyler öğrendim." Nereden öğrendiğini sormamalarını diledi. "Bizim yaşlarımızın bir birine yakın olması dolayısıyla sizin de bizden sonra aynı deneylere alındığını tahmin ediyorum. Ben içinizde en büyüğünüzüm, benimle başlayan deneyler Mona'ya kadar devam etmiş olmalı. Fakat Mona'nın gücü bizden farklı olduğu için onun değişik bir deneye alındığını düşünüyorum."

Bu uzun açıklama karşısında odadakiler bir süre düşündüler. İlk soruyu hacker sordu, "sence Mona'ya yapılan deney, beş sene sonraki gelişime bağlı bir değişiklik olabilir mi? Bildiğim kadarıyla ikinizin arasında beş yaş var."

"Haklı olabilirsin Tim ama benim farklı bir teorim var. Anne ve babamızın ayrılmasından sonra ekipte değişiklikler olmuştur ve yeni katılanların ahlak kriterlerinin çok daha düşük olduğunu düşünüyorum."

Bu fikir daha çok kafalarına yatmış gibiydi, kâğıtta yazılanları söyleyip söylememekte kararsız kalan Peter, sadece bir kısmını açıklamaya karar verdi.

"Burasının bizim için tehlikeli olacağını yazan bir kâğıt geçti elime. Kâğıtta ayrıca motelin güvenli olduğu da yazıyordu. "

Timothy hemen atıldı, "kâğıdı görebilir miyim?"

"Attım" diye çabucak bir yalan söyleyen Peter, Tom'un zihninde güldüğünü hissedebiliyordu.

"Önemli olan" diye devam etti Peter, "seni motele nakledebilmek. Mona yürüyebilecek haldedir ama senin çok hareket etmemen gerek."

"Sorun değil" dedi Timothy. "Ağrı kesici aldıktan sonra bir süre idare edebilirim."

Simon Peter'a bakıp, "neden motel?" diye sordu. "Daha güvenli bir yer yok mu?"

Sam'in motelini düşünen Peter, dostunun orada vurulduğunu hatırladı ama kâğıtta yazana uymak daha mantıklı geliyordu.

"Orada kendimizi daha iyi koruruz, gözden uzakta olduğundan yaklaşanları tespit etmek kolaylaşır."

Peter'in mantığına itiraz edemeyen Simon, tamam anlamında başını salladı.

Masher ve Mona içeri girdiklerinde, hastane kıyafetinden kurtulan kızın güzelliği hepsinin dikkatini çekmişti.

"Neden öyle bakıyorsunuz? Daha önce hiç güzel bir kız görmediniz mi?" diyen Masher, kızı sahiplenmek için kendine doğru çekti.

Mona kızararak yüzünü sakladı, Peter konuyu değiştirmek için "hepimiz motele gidiyoruz" dedi.

Masher abisine bakıp "bu da nereden çıktı?" diye sordu.

"Peter'a birisi yazılı olarak tehlikede olduğumuzu ve motele gitmemizi belirtmiş."

Timothy'e bakan Masher gözlerini abisine çevirdi, "benden gizlediğin kâğıtta yazanları arkadaşlarımıza açıklamakta tereddüt etmemişsin."

Peter gözlerinde suçluluk ifadesiyle kardeşini ikna etmeye çalıştı. "Sana da söyleyecektim ama endişelenmeni istemedim."

Masher, "gerçekten tüm yazılanlar bu kadar mıydı?" diye şüpheyle sordu.

"Evet" diye kestirip atan Peter, "eğer sorgulanmam bittiyse Tim'in taburcu olmasını, sağlayıp motele doğru yola çıkalım."

Masher zihninden abisine "bu iş burada kapanmadı, benden bir şeyler saklıyorsun" mesajını gönderdi.

"Kardeşinin bu kadar çabuk ikna olmayacağı belliydi, benim halletmemi ister misin?"

Tom'un sesini duymazdan gelerek kardeşine cevap verdi. "Bana güvenmeni istiyorum, her şey senin iyiliğin için."

-DEVAM EDECEK-

Yayımlanma tarihi: 02.04.2015